Άρχισε στο ΠΑΣΟΚ η μετά-Παπανδρέου εποχή

Εντείνονται οι διεργασίες μέσα στο ΠΑΣΟΚ δημιουργώντας κάθε είδους αναχώματα (κόμματα, κινήσεις πολιτών, ομάδες, φράξιες), ώστε να είναι παρόντες όλοι την επόμενη ημέρα. Στο ΠΑΣΟΚ διαμορφώνεται τώρα η εσωτερική γεωγραφία που θα προετοιμάσει την επόμενη ημέρα.

Τρεις είναι οι κύριες ομάδες που δρουν:
- Αυτοί που φεύγουν. Τις τελευταίες ημέρες οργανωμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ ανακοινώνουν ότι φεύγουν από το κόμμα (π.χ. ΠΑΣΟΚ εργαζομένων στην αυτοδιοίκηση, ΠΑΣΚΕ σιδηροδρομικών). Παράλληλα παλαιά στελέχη του κόμματος αποστασιοποιούνται (π.χ. ομάδα Κοτσακά) ή αναζητούν νέα σχήματα (π.χ. ο τ. πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος). Αυτές οι δυνάμεις αναζητούν να σχηματοποιηθούν πριν τις προλάβουν οι εξελίξεις. Έχουν σκεφθεί την ίδρυση κόμματος, κίνησης πολιτών, αλλά δεν έχουν πάρει αποφάσεις.

- Ο κομματικός μηχανισμός. Παραδοσιακά στο ΠΑΣΟΚ έπαιζε ρόλο η τότε “Χ. Τρικούπη” και το τι έλεγαν τα κεντρικά κομματικά στελέχη, διότι συντόνιζαν και δυνάμεις της περιφέρειας. Τον σημαντικό ρόλο έχει αναλάβει ο Καρχιμάκης, που έχει στήσει ένα δικό του μηχανισμό, χωρίς όμως να ελέγχει πλήρως την κατάσταση. Εσχάτως βρίσκεται σε σύγκλιση με τον Παπουτσή, που ελέγχει πάντα την Αθήνα και έχει αποφασίσει να κατοχυρώσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΠΑΣΟΚ της μετά το Γιώργο εποχής. Ο Παπουτσής πάντα ήταν κοντά με τον Παναγιωτακόπουλο και τον Λιβάνη, αλλά είναι άγνωστο αν αυτοί οι δύο θα θελήσουν να ασχολούνται με το κόμμα, αλλά και ποιες επιλογές θα κάνουν.

Στο πλαίσιο αυτής της κινητικότητας εντάσσεται και η συνάντηση Παντελή και Βασίλη Οικονόμου, που αποκάλυψε το antinews. Ο Β. Οικονόμου θέλει να είναι ξανά στο ΠΑΣΟΚ και ο Παντελής Οικονόμου συμφωνεί. Έτσι ο Β. Οικονόμου θα ανακοινώσει τις επόμενες ημέρες την δημιουργία μίας κίνησης ελευθέρων πολιτών, ώστε να κάνει ένα βήμα προς το ΠΑΣΟΚ, αλλιώς θα καταλήξει στο κόμμα Κουβέλη. Το διαρκές ζητούμενο για τον Β. Οικονόμου είναι να (ξανα)βρεθεί στο ΠΑΣΟΚ.

- Οι «κηπουροί» του Γιώργου. Και να φύγει ο ΓΑΠ αφήνει κληρονομιά μία γενιά στελεχών που αρνούνται να πάνε σπίτι τους και ετοιμάζονται να διεκδικήσουν την βουλευτική έδρα με σταυρό. Για παράδειγμα ο Π. Γερουλάνος έχει πάρει στο υπουργείο του την πρώην υπερνομάρχη Αθηνών – Πειραιώς Ντ. Μπέη, ως αρμόδια για τον τουρισμό. Πιστεύει κανείς ότι θα είναι υποψήφιος στην Κεφαλονιά; Ο Γερουλάνος θα κατέβει στην Αθήνα και θα θελήσει να παίξει ρόλο ως εκφραστής των παπανδρεϊκών.

Βέβαια ο κύριος υποψήφιος για το δαχτυλίδι των ανθρώπων του ΓΑΠ είναι ο Λοβέρδος. Το πρώην «δεξί χέρι» του Βενιζέλου έχει υιοθετήσει τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες θέσεις, έχει ανοικτό διάλογο με τον ΛΑΟΣ και την Ντόρα, αλλά και με τον Κουβέλη. Υλοποιεί δηλαδή την στρατηγική του ΓΑΠ για την «συμμαχία των προθύμων» και την απομόνωση του Σαμαρά και της αριστεράς.

Παράλληλα έχει συμπτύξει συμμαχία με τον Ραγκούση, κυρίως στα ζητήματα της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων και του λιγότερου κράτους, που έχουν και μία έντονη ιδεολογική χροιά (νεοφιλελευθερισμού). Ο Ραγκούσης ξέρει το ρόλο του Νο 2, έχει προσβάσεις στον μηχανισμό και στα ΜΜΕ (όπως και ο Λοβέρδος) και αισθάνεται ότι διασφαλίζει το πολιτικό του μέλλον για μία δεκαετία.

Στο ίδιο μήκος κύματος (δηλαδή στην ίδια ομάδα) ανήκει και η Άννα Διαμαντοπούλου, που ορισμένοι την παρομοιάζουν με την Βάσω Παπανδρέου την εποχή του Ανδρέα και του Σημίτη.

Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου και Ραγκούσης αποτελούν τριάδα με κοινή αντίληψη των πραγμάτων (εντελώς νεοφιλελεύθερη και «μεταρρυθμιστική»). Σε παλαιότερες εποχές θα ήταν οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ. Και τώρα, όπως δείχνουν με το κοινό άρθρο τους, βάλλουν εναντίον:

α) της μεταπολίτευσης («να σπάσουμε τώρα, χωρίς καμία καθυστέρηση, όλα ή έστω τα περισσότερα μεταπολιτευτικά κακώς κείμενα),

β) των συνδικαλιστών που αποτελούν τον κορμό του ΠΑΣΟΚ («πολιτικοσυνδικαλιστικές συστοιχίες που αναπτύχθηκαν με βάση το νόμο του «τυφλού τσαμπουκά» και της «ψευδο-αρχής» πως κερδίζει όποιος εκβιάζει πιέζοντας τους άλλους συμπολίτες του»),

γ) του κράτους («οι δημοκρατικά νομιμοποιημένες κρατικές λειτουργίες έχουν την υποχρέωση να ανταποκριθούν στο κοινωνικό αίτημα για την τήρηση της νομιμότητας»).

Το κείμενο, που έχει «άρωμα» Λοβέρδου, δίνει έμφαση στο τρίπτυχο «Δικαιοσύνη, εξορθολογισμό των δημοσιονομικών της και χωρίς τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις» χωρίς να εξηγεί τι σημαίνουν αυτά για τους πολίτες. Σε κάθε περίπτωση η κοινή εμφάνιση δημιουργεί εντυπώσεις και νέα δεδομένα, όπως και το ότι ενημέρωσαν τον ΓΑΠ μέσω της Διαμαντοπούλου που είναι πιο “πειστική” με τον πρωθυπουργό.

-Τα «ορφανά» του Γιώργου. Σε παράλληλη πορεία βρίσκεται μία ομάδα στελεχών που αγωνίζεται να διασφαλίσει το πολιτικό (π.χ. ο εμπειρότατος Αθανασάκης) και το επαγγελματικό της μέλλον (π.χ. Χατζόπουλος, Πετρουλάκης, Ελενόπουλος). Τον συντονισμό τους έχει αναλάβει η Βάρτζελη, με στόχο όταν φύγει ο ΓΑΠ να μην εξαφανιστούν από προσώπου γης. Για παράδειγμα ο Παπακωνσταντίνου ξέρει ότι δεν έχει ούτε ένα φίλο, αλλά είναι από εκείνους που προσφέρουν συμμαχίες, επειδή στην παρούσα φάση δεν έχει φιλοδοξίες.

Σε ανάλογη κατάσταση είναι και ο υπουργός Επικρατείας Ηλίας Μόσιαλος, τον οποίο ακούει πολύ ο ΓΑΠ (από τότε ακόμη που ήταν στον ΙΣΤΑΜΕ και ετοίμαζε τα προγράμματα).

-Οι βουλευτές του Γιώργου. Είναι εκείνοι που εξελέγησαν λόγω της νίκης του ΓΑΠ και αναδείχθηκαν επί της ηγεσίας του (Θ. Οικονόμου, Στ. Κουτμερίδης, Ν. Γιαννακοπούλου, Σ. Κεδίκογλου, Φρ, Παρασύρης, Χ. Κεφαλίδου κ.α.). Θα συνεχίσουν να του είναι πιστοί και θα περιμένουν το σήμα του. Αποτελούν μήλο της έριδος για όλους τους δελφίνους, λόγω του αριθμού τους (είναι 15 – 20) και της ομοιογένειάς τους.

ΠΗΓΗ