Κόκκινο πανί οι εκλογές για ΔΝΤ και Βερολίνο

«Δεν είναι δυνατόν η Κριστίν Λαγκάρντ να υποστηρίξει στον οργανισμό τη συνέχιση της διανειοδότησης στην Ελλάδα και μετά η χώρα να πάει σε πρόωρες εκλογές»
Η, φέρουσα τη σφραγίδα του Βερολίνου, επιλογή του διεθνούς τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου για τον πρωθυπουργικό θώκο αντανακλά τη νέα γερμανική πραγματικότητα στην ευρωζώνη.
Ητοι, «τεχνοκρατικές μεθοδεύσεις» για την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων της ζώνης άνευ των δυσχερειών που φυσιολογικά ανακύπτουν από δύσκολες επιλογές και υλοποιήσεις αποφάσεων εκ μέρους των πολιτικών δυνάμεων των χωρών της περιοχής.

Επί του προκειμένου, εκ των κυρίαρχων στοιχείων του πυλώνα της γερμανικής προσέγγισης είναι η αποφυγή εκλογών που μπορούν να προκληθούν από την εφαρμογή μέτρων λιτότητας. Για το Βερολίνο, πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θεωρείται «κόκκινο πανί» και κατά ενημερωμένο παράγοντα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εκλαμβάνεται πολύ αρνητικά και ως κάτι πολύ χειρότερο ακόμη και από την ιδέα του δημοψηφίσματος που «σκαρφίστηκε» ο τέως πλέον πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου.
Οπως έχει επισημανθεί από τις στήλες αυτές, οι Γερμανοί για πλείστους ευρωπαϊκούς αλλά και εσωτερικούς λόγους υπόστασης είναι κάθετα αντίθετοι στα δημοψηφίσματα που θεωρούνται «ανάθεμα» και βλέπουν πρόωρες εκλογικές διαδικασίες που θέτουν υπό αμφισβήτηση τα προγράμματα λιτότητας ως «δημοψηφίσματα της ευρωπαϊκής οντότητας», δυνατά να τινάξουν στον αέρα τον σχεδιασμό τους.

Δεν αποφασίζει η Αθήνα

Από τη σκοπιά αυτή η επιλογή Παπαδήμου, όπως και του Μάριο Μόντι στην Ιταλία που επίσης ανακόπτει την προοπτική των πρόωρων εκλογών στη γείτονα, εξυπηρετεί τον γερμανικό σχεδιασμό και πλέον, κατά έγκυρους παράγοντες, τίθεται εν αμφιβόλω η συζητηθείσα για τον Φεβρουάριο πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Την άποψη αυτή συμμερίζεται και το ΔΝΤ που θεωρεί ότι είναι πολύ βραχύς ο χρόνος της νέας κυβέρνησης μέχρι τον Φεβρουάριο για την ολοκλήρωση των διαδικασιών της νέας δανειακής σύμβασης, σε συνάρτηση με το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Και, απ' ό,τι λέγεται στο πνεύμα τού «συναποφασίζουμε για τα πολιτικά δρώμενα στην Ελλάδα» («Ε» 9/11), την ημερομηνία των εκλογών δεν την αποφασίζει πλέον από μόνη της η Αθήνα, αλλά τουναντίον αυτή εξαρτάται από το Ταμείο όπου η χώρα είναι δέσμια της δανειακής της υποχρέωσης και, φυσικά, από τις αντιδράσεις των αγορών.
Κατά την άποψη ανώτατων κύκλων του ΔΝΤ που θεωρούν «εξαιρετική επολογή» τον κ. Παπαδήμο, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να έχει μπροστά της τουλάχιστον ένα τρίμηνο για να οικοδομήσει ένα ιστορικό («track record»), ούτως ώστε η διευθύντρια του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, να μπορέσει στη συνέχεια να εμφανιστεί ενώπιον του Δ.Σ. του οργανισμού και να υποστηρίξει αξιόπιστα τη συνέχιση του προγράμματος του Ταμείου στην Ελλάδα.
«Δεν είναι δυνατόν να πιστοποιήσει κάτι τέτοιο και την επομένη να παραιτηθεί η ελληνική κυβέρνηση και η χώρα να πάει σε πρόωρες εκλογές», κατά την εν λόγω άποψη. Καθίσταται συνεπώς φανερό ότι στον διεθνή οικονομικό οργανισμό θεωρούνται «απομακρυσμένη προοπτική» οι πρόωρες εκλογές και σε «ουδεμία περίπτωση πριν μπει σε σοβαρή πορεία το πρόγραμμα του Ταμείου», ιδιαίτερα μετά τη νέα δανειακή σύμβαση.
Κατά τη συνεκτίμηση κύκλων στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, «όλα τα περί εκλογών (τον Φεβρουάριο) είναι συζητήσιμα» και, ιδιαίτερα μ' έναν τεχνοκράτη στο πηδάλιο της νέας κυβέρνησης συνδαιτυμόνα του ευρωπαϊκού κατεστημένου, αποτελεί σοβαρό ενδεχόμενο να «πάνε πολύ πίσω οι εκλογές».
Ψάχνουν προσχήματα
Κατά την άποψη αυτή, θα πρέπει να αναζητηθούν εκείνη την εποχή τα «κατάλληλα προσχήματα» για να ξεπεραστεί η κατ' αρχήν συμφωνία των δύο πολιτικών ηγετών για εκλογές τον Φεβρουάριο κατά τη σχετική απαίτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο «κίνδυνος» που μπορεί να υπάρξει εκείνη τη στιγμή είναι να μετατραπεί η σημερινή εκτόνωση της κοινής γνώμης σε «ερεθισμό» της και συνεπώς μόνο με την προβολή επιχειρημάτων αρκούντως «χρωματισμένων» με τις συνθήκες της εποχής περί συνθηκών «εκτάκτου ανάγκης» να στηριχθεί αξιόπιστα η παράταση της ζωής της κυβέρνησης Παπαδήμου. Αλλά και τότε, η υποψία περί «κοροϊδίας» μπορεί να οδηγήσει σε εκρηκτικές καταστάσεις.
Οπως απέδειξε η λίαν πρόσφατη ιστορία και λέγεται εγκύρως από ευρωπαϊκούς κύκλους, «κατά τον ίδιο τρόπο που ξέκοψαν την ιδέα του δημοψηφίσματος, έτσι θα ξεκόψουν και την ιδέα των εκλογών» και, επιπλέον, «δεν θα πρέπει να λησμονείται πως εκ των πραγμάτων η παραιτηθείσα κυβέρνηση Παπανδρέου κατ' ουσίαν έχει εκχωρήσει στους διεθνείς δανειστές την εθνική κυριαρχία της χώρας και τη λήψη των αποφάσεων στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και του ΔΝΤ» και πάντα θα υπάρχουν διαθέσιμοι μοχλοί πιέσεων προς τη... «σωστή» κατεύθυνση.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, με τέτοιες μεθοδεύσεις εγγράφονται υποθήκες για να φτάσει η χώρα σε εκλογές ακόμη και το 2013 κατά τις πάγιες επιθυμίες του Βερολίνου ή ακόμη και πέραν εκείνης της ημερομηνίας «αν το υπαγορεύουν οι συνθήκες της εποχής». Οπως λέγεται, το μόνο που χρειάζεται είναι μια συνταγματική «ερμηνεία» για αναπροσδιορισμό της «εμπόλεμης κατάστασης» και εξίσωσή της με «οικονομικό πόλεμο».
Ολα αυτά δεν είναι απλώς σχήματα λόγου, όπως λέγεται χαρακτηριστικά, και ήδη διαπιστώνεται πως μεταφέρονται ως «ιδέες» από το εξωτερικό σε εσωτερικούς κύκλους που τα προωθούν τεχνηέντως και σύντομα θα φανούν ενδεχομένως ως «ερμηνείες» ειδημόνων που σίγουρα θα υποκρύπτουν κίνητρα των διακινητών τους.
Είναι γεγονός ότι στην Ευρώπη δεν έχουν διάθεση να ασχοληθούν και πάλι με τα ελληνικά πράγματα εντός τριμήνου και πιστεύεται πως θα διατηρήσουν «θολή» την προοπτική των πρόωρων εκλογών και θα αξιολογήσουν τις συνθήκες από την πορεία της νέας κυβέρνησης Παπαδήμου.
Ολα αυτά, ωστόσο, προδικάζουν λεπτές ισορροπίες που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ' όψιν από τα «αφεντικά» της Ευρώπης για να μη «σκάσουν» στα μούτρα του Βερολίνου...

www.enet.gr/
ΠΗΓΗ