Ένα χρόνο μετά... μήπως μας διαφεύγει η αλήθεια;

• Τα πάντα γίνανε γκρί και ο Γιώργος βραβεύεται επειδή έσωσε την Γερμανική Οικονομία!!!

Πριν ένα χρόνο εξελέγη στη χώρα μία νέα Κυβέρνηση. Την βοήθησε στην εκλογή της η αποτυχία, η αβελτηρία και τα σκάνδαλα της προηγούμενης τουλάχιστον διετίας. Είχε καλλιεργήσει την ελπίδα για μια καλύτερη πορεία, ακόμα και σε αυτούς που δεν την ψήφισαν (μεταξύ των οποίων ήμουν και εγώ). Μιλούσε για αποτελεσματικότητα, για διαφάνεια, για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για ανάπτυξη, για κοινωνικό «δίχτυ» στα χαμηλά εισοδήματα, για μειώσεις φόρων, για καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, για ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας....

Σήμερα ένα χρόνο μετά έχουμε την πιο αποτυχημένη Κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Η αποτελεσματικότητα μετατράπηκε σε ατελείωτη διαβούλευση άνευ ουσίας, η διαφάνεια αφού ταξίδευσε με βιογραφικά μέσω internet έφθασε σε διορισμούς μικρομεσαίων κομματικών στελεχών (μετά από μήνες αναμονής) στις κρατικές εταιρείες και οργανισμούς, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής έγινε φορολογική ασυλία μέσω της περαίωσης, η ανάπτυξη άλλαξε σε ύφεση με λουκέτα σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, το κοινωνικό «δίχτυ» έσπασε με μειώσεις συντάξεων και «δώρων» αλλά και αύξηση του πληθωρισμού, η μείωση των φόρων μετατράπηκε σε ανεξέλεγκτη αύξηση των (εμμέσων κυρίως) φόρων που έπληξαν τα μικρά και νόμιμα εισοδήματα, η καταπολέμηση του εγκλήματος έχει φθάσει να ανέχεται συμπλοκές ομάδων διαφόρων εθνικοτήτων στο κέντρο της Πρωτεύουσας. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι η Ελλάδα έχει γίνει διεθνώς περίγελος με σειρά πολιτικών ανά τον κόσμο (ακόμα και τριτοκοσμικών) να δηλώνουν ότι η χώρα τους δεν θα «καταντήσει Ελλάδα» και δεν είναι η κατάσταση τους σαν την «Ελληνική τραγωδία». Με μία λέξη, η κυβέρνηση του ιπτάμενου ταξιδευτή κοσμοπολίτη φερόμενου ως πρωθυπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου: Κλαυσίγελως!

Ένα χρόνο μετά έχει γίνει νομίζω κατανοητό από τους πολίτες, ότι δεν ωφελεί τη χώρα η εναλλαγή των δύο κομμάτων στην εξουσία και καθώς και τα υπόλοιπα «μικρά» κόμματα εμφανίζονται από «δογματικά» έως ανεύθυνα, μόνο η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος θα μπορούσε να αποτελέσει τη λύση του γόρδιου δεσμού. Ας ελπίζουμε ότι είναι κοντά η μέρα που νέα πολιτικά πρόσωπα, πραγματικά πιο αποτελεσματικά, με νέες ιδέες και κυρίως έντιμα θα αναλάβουν την «τύχη» της χώρας στα χέρια τους.

Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και να μην ξεχνάμε ότι το βαθύτερο σκοτάδι είναι λίγο πριν από το ξημέρωμα.

Η αλήθεια ειναι ένας ξίφος με τρείς όψεις: Η αλήθεια σου, η αλήθεια τους και η αλήθεια. Συνεπώς, μην περιμένετε να βρείτε την αλήθεια, επειδή αυτή απαιτεί αυτογνωσία από όλους, ιδιαίτερα δε από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται εγκαταστάσεις όπου λάχει στο όνομα της οικονομικής ευρωστίας. Από την άλλη δεν γίνεται να προσπάθει κάποιος να ανοίξει μια δουλειά και ο κάθε ΑΣΧΕΤΟΣ να έχει άποψη και δημιουργεί εμπόδια και να την μετατρέπει σε... δουλεία!

Ειναι ανάγκη το κράτος να λειτουργήσει επιτέλους στο ρόλο του, δηλαδή ως ρυθμιστική αρχή. Ούτε σαν θεατής, ούτε σαν επιχειρηματίας... Καλά, δεν περιμένω και στην προκειμένη περίπτωση να αντιληφθούν οι κυβερνώντες τι ακριβώς εννοώ (αν και δεν πιστεύω πως τους ενδιαφέρει, αφού εκτελεστές εντολών του μνημονίου είναι, όπως άλλωστε έχουν δημόσια αποδεχθεί ευελπιστώντας πως θα... απο-ενοχοποιηθούν!)

Όσον αφορά, τι θα εισπράξει στο τέλος το κράτος, μου θυμίζουν τις προβλέψεις πωλήσεων πολλών εταιρείων που θέλουν αυξήσεις στο 40% όταν δεν έχουν το κατάλληλο προϊον, ούτε επαρκή μηχανισμό πώλησης και διανομής και βασίζονται στην σφαίρα φαντασίας κάποιου διευθύντη, που έχει να βγει στο δρόμο πάρα πολύ καιρό...

Με δυό λόγια έμενα ο προσωπικός μου φόβος ήταν και παραμένει η ανικανότητα των πολιτικών που ΔΕΝ έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους στο ιδιωτικό τομέα...

Αναγνώστης

Πηγή





Share