Εξαγωγή πτυχιούχων!

Πρώτα είχαμε την αντιμετώπιση της ανεργίας (σε συνδυασμό με την ικανοποίηση πελατειακών υποχρεώσεων) με αθρόους διορισμούς στο Δημόσιο. Υστερα είχαμε την εκποίηση και το κλείσιμο των «προβληματικών επιχειρήσεων». Αμέσως μετά ήρθε η αποκρατικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων, με πωλήσεις ή μετοχοποιήσεις.

Ακολούθησε η μετεγκατάσταση χιλιάδων ελληνικών επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες ή, πιο σωστά, η φυγάδευσή τους σε φορολογικούς και εργασιακούς παραδείσους. Συγχρόνως άρχισε και η φυγάδευση κεφαλαίων και καταθέσεων σε τράπεζες του εξωτερικού.

Όλα αυτά τα φαινόμενα, βέβαια, εντάσσονται στην καθεστωτική λογική του καπιταλισμού και δεν παρατηρούνται μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις χώρες του συστήματος – αλλού ηπιότερα και αλλού εντονότερα.

Στη χώρα μας, όμως, αρχίζει μια άλλη «φυγάδευση», η οποία αποτελεί όνειδος, ακόμη και για τον καπιταλισμό, – ακόμη και για τη Νέα Τάξη:

Αρχισε η «φυγάδευση» ανθρωπίνων πόρων και μάλιστα νέων ανθρώπων ηλικίας από 22 μέχρι 35 χρόνων, οι οποίοι είναι πτυχιούχοι Πανεπιστημίων και Τεχνολογικών Ινστιτούτων. Με άλλα λόγια, αρχίζει να εγκαταλείπει την Ελλάδα η πεμπτουσία της ελληνικής κοινωνίας, η κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης και της προόδου, το ελληνικό σήμερα και το ελληνικό αύριο!

Η έρευνα που διενήργησε, για λογαριασμό του «Βήματος», η εταιρεία «Κάπα Ρισέρτς» σε δείγμα 5.442 πτυχιούχων πάνω στο φαινόμενο αυτό, δεν είναι, απλώς, αποκαλυπτική, αλλά και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, ότι η χώρα μας, εκτός των άλλων, αντιμετωπίζει και αποψίλωση από ανθρώπινους πόρους ειδικών.

Τέσσερις αριθμοί, ενδεικτικοί της έκτασης και του βάθους του προβλήματος:

1. Το 73,6% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι μόλις θα τους δινόταν ευκαιρία θα έφευγαν στο εξωτερικό προς αναζήτηση αξιοπρεπούς εργασίας…

2. Το 42% δήλωσε ότι, ήδη, ψάχνει για δουλειά στο εξωτερικό και ξεκίνησε τι σχετικές διαδικασίες…

3. Το 86,2% δήλωσε ότι όλες οι συζητήσεις και όλα τα μέτρα για την έξοδο από την κρίση, αγνόησαν επιδεικτικά τους νέους και ειδικά τους πτυχιούχους… Και,

4. Το 77,9% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι το Μνημόνιο δεν παρέχει εγγυήσεις για ανάταξη της οικονομίας…

Θα παρατηρήσει, ίσως, κάποιος ότι δεν είναι η πρώτη φορά στη Νεότερη Ιστορία μας που οι Ελληνες μεταναστεύσουν αναζητώντας καλύτερη τύχη σε άλλες χώρες.

Πράγματι, το πρώτο κύμα μετανάστευσης στις αρχές του Εικοστού αιώνα το καλλιέργησαν οι κυβερνήσεις της εποχής εκείνης (Δηλιγιάννη, Θεοτόκη, Ράλλη κ.λπ.), χορηγώντας αθρόα διαβατήρια, προκειμένου να αντιμετωπίσουν ανεργία και εγκληματικότητα. Και το κύμα εκείνο ήταν χωρίς κανόνες.

Το δεύτερο κύμα μετανάστευσης κατά τη δεκαετία του ’50 και του ’60 έγινε με δύο στόχους: Πρώτα για να αντιμετωπιστεί η ανεργία και δεύτερο για να εισρέει στη χώρα μας μεταναστευτικό συνάλλαγμα. Γι' αυτό και η φυγή εκείνη στηρίχθηκε σε διακρατικές συμφωνίες, που αξίωνε και πέτυχε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Κατά τον Εικοστό αιώνα, δηλαδή, η Ελλάδα έκανε εξαγωγή εργατικών χεριών και εισαγωγή μεταναστευτικού συναλλάγματος.

Σήμερα, αρχίζει να κάνει εξαγωγές γνώσης, ειδίκευσης και, γενικά, ανθρωπίνων πόρων, απολύτως αναγκαίων για την προκοπή του τόπου. Και κανείς δεν δικαιούται να παραμένει ασυγκίνητος!



Χ.ΘΕΟΧΑΡΑΤΟΣ-Α.Τ.






Share