Δεν κατόρθωσε ο Έρογλου να πουλήσει στον ΟΗΕ το νέο «ίματζ» που του έφτιαξε η Άγκυρα.

Ηνωμένα Έθνη.- Του Αποστόλη Ζουπανιώτη

Ελάχιστα λεπτά πριν ξεκινήσει η συνάντηση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν γκι-Μουν, με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ντερβίς Ερογλου, στον τρίτο όροφο του νέου κτηρίου που ετοιμάστηκε προσωρινά, όσο διαρκούν οι επιδιορθώσεις στην έδρα του ΟΗΕ, έφτασε καταϊδρωμένο το τηλεοπτικό συνεργείο του παράνομου Μπαϊράκ. Δεν είχαν προλάβει να περάσουν τους ελέγχους και με τα χίλια ζόρια τους άφησαν να μαγνητοσκοπήσουν τις χειραψίες στην έναρξη της συνάντησης.

Λίγο αργότερα, το ένα από τα μέλη του συνεργείου, έλεγε εμφανώς ανακουφισμένος στον συνοδό των δημοσιογράφων από την αρμόδια υπηρεσία της Γραμματείας: «Για σένα είναι μια συνηθισμένη μέρα. Για μένα είναι ιστορική».

Εχοντας καλύψει κοντά 23 χρόνια κυπριακού στη Νέα Υόρκη, τον κοίταξα με απορία, χωρίς ωστόσο να πω τίποτε. Για όλους τους υπόλοιπους ανταποκριτές, Ελλαδίτες, Ελληνοκύπριους και ξένους, δύσκολα μια παρόμοια συνάντηση έχει οποιαδήποτε «ιστορική σημασία». Για τον Τουρκοκύπριο συνάδελφο, που φαίνεται εκτός από δημοσιογράφος ήταν και υποστηρικτής του Ερογλου, δεν αμφιβάλω ότι ήταν ιστορικής σημασία.

Κάτι ανάλογο αντιλήφθηκα και τη στιγμή που ο γενικός γραμματέας χαιρετούσε τα μέλη της συνοδείας του Τουρκοκύπριου ηγέτη. Ακόμη κι ο επί του Τύπου εκπρόσωπός του, Οσμάν Ερτούγκ, που εκπροσώπησε για περισσότερα από 10 χρόνια στη Νέα Υόρκη τον Ραούφ Ντενκτάς και είδε μαζί του γενικούς γραμματείς και «φαρισαίους»,, συστηνόταν με περισσή συγκίνηση στο γενικό γραμματέα, λέγοντάς του «είμαι ο εκπρόσωπος του Εξοχότατου».

Ο δε γενικός γραμματέας έκπληκτος για την πολυμελή αντιπροσωπεία που συνόδευε τον Ερογλου, είπε με θαυμασμό μπροστά στις κάμερες, «μεγάλη αποστολή»!

Τόσο οι δηλώσεις του κ. Ερογλου για το περιεχόμενο της συνομιλίας του, όσο και τα οι πληροφορίες που μας μετέφεραν αργότερα αξιωματούχοι του ΟΗΕ, αλλά και διπλωμάτες που συνομίλησαν μαζί τους, επιβεβαιώνουν ότι αυτή η συνάντηση ρουτίνας, από τις εκατοντάδες που έχουν πραγματοποιηθεί στο κυπριακό, είχε «ιστορική σημασία» μόνο για τον κ. Ερογλου και τον στενό του κύκλο. Ήταν η επιβεβαίωση ότι έφτασε εκεί που επιθυμούσε, άλλοτε με τη βοήθεια κι άλλοτε κόντρα στον πνευματικό του πατέρα Ραούφ Ντενκτάς και τα αφεντικά της Άγκυρας. Ήταν αν θέλετε το μήνυμα προς τον πληθυσμό των κατεχομένων ότι τα πράγματα άλλαξαν και τώρα άλλος κάνει κουμάντο.

Για τη Γραμματεία του ΟΗΕ η συνάντηση αυτή έγινε για να ικανοποιηθεί η Άγκυρα, η οποία βιαζόταν να επιδείξει δημοσίως το «νέο πρόσωπο του Ερογλου». Το είχε ζητήσει ο ίδιος ο Αχμέτ Νταβούτογλου από το γενικό γραμματέα, σε τηλεφωνική τους συνομιλία, στα τέλη Απριλίου, εισηγούμενος μάλιστα ο γενικός γραμματέας να δει τον Ερογλου πριν την έναρξη της νέας φάσης των διαπραγματεύσεων, με τον πρόεδρο Χριστόφια, ώστε να επιτρέψει στον τουρκοκύπριο ηγέτη να βάλει «το δικό του στίγμα». Ακολουθώντας τη συμβουλή του Ντάουνερ, που ήθελε πριν δεν τον γενικό γραμματέα, ο τουρκοκύπριος ηγέτης να ξεκαθαρίσει τις θέσεις του, ο Μπαν γκι-Μουν του έδωσε ραντεβού για τα τέλη Ιουνίου με αρχές Ιουλίου.

Επί της ουσίας, οι δύο άντρες ελάχιστα συζήτησαν, στα λιγότερα από 15 λεπτά καθαρού χρόνου (έξω τη μετάφραση). Ο γενικός γραμματέας άκουσε τις παρατηρήσεις του Ερογλου για την ούτω καλούμενη απομόνωση, συμφώνησε μαζί του στην αναφορά για λύση μέχρι το τέλος του 2010 «με καλή θέληση, πνεύμα πάρε-δώσε και αμοιβαία πολιτική βούληση και συμβιβασμό», δεν παρέλειψε ωστόσο να τονίσει κι ο ίδιος στον κ. Ερογλου ακριβώς τα ίδια πράγματα, καλώντας τον να αδράξει το «πολιτικό παράθυρο ευκαιρίας» που υπάρχει και τονίζοντας την ανάγκη «οι δύο ηγέτες να κάνουν σοβαρά άλματα στους προσεχείς μήνες, αντιλαμβανόμενοι ότι αυτό θα απαιτούσε συμβιβασμούς κι από τις δύο πλευρές».

Απουσίαζαν εντελώς τα προσωπικά εγκώμια που απηύθυνε σε κάθε ευκαιρία, προς τον Ταλάτ (και τον Χριστόφια) ο γενικός γραμματέας, ένδειξη ότι έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει ο κ. Ερογλου για να πείσει του ξένους συνομιλητές του.

Στη συνάντηση ήταν η παρούσα η ειδική αντιπρόσωπος του γενικού γραμματέα, Λίζα Μπάτνχαϊμ, όχι όμως κι ο υπεύθυνος πολιτικών υποθέσεων του ΟΗΕ, Λυν Πάσκοε, που απουσίαζε στην Τουρκία.

Ένας άλλος λόγος που ο κ. Ερογλου επιθυμούσε τη συνάντηση αυτή ήταν για του δοθεί η ευκαιρία να δείξει ένα νέο μετριοπαθές πρόσωπο. Τόσο στο γενικό γραμματέα, όσο και σε συνεντεύξεις που έδωσε, χρησιμοποίησε αρκετά το όνομα του Ταλάτ, ενώ μίλησε κατά κόρον για λύση μέχρι το τέλος του 2010 «όπως δήλωσε στην έκθεσή του ο γενικός γραμματέας».

Το μόνιμο ωστόσο εμπόδιο στο «ίματζ» του είναι οι θέσεις του για την κυριαρχία. Κι αυτό το εμπόδιο χρησιμοποιείται σε κάθε ευκαιρία σε βάρος του, από ξένους δημοσιογράφους και αμερικανούς αναλυτές. Όσο η θέση αυτή δεν αλλάζει, τόσο θα αντιμετωπίζει δυσκολίες στο νέο «ίματζ» που επιχειρεί να φτιάξει.

Όπως αυτες που δεν του επέτρεψαν να γίνει δεκτός στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όχι απλά από την υπουργό Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, αλλά ούτε καν τον υφυπουργό Φίλιπ Γκόρντον. Όπως αυτές που προκύπτουν από την εγκατάλειψή του από την αμερικανική εταιρεία Independent Diplomat που «συμβούλευε» το ψευδοκράτος» επί Ταλάτ.

Greek-American Weekly Newspaper

για την Ελληνικη Λεγεωνα-POB




Share