Η παράνοια του ψέματος.

Ο τρόπος που κατέληξε το νέο ασφαλιστικό (ο πιο εύστοχος χαρακτηρισμός αποδόθηκε από την κ. Αλ. Παπαρήγα στη Βουλή όταν έκανε λόγο για «το μαρτύριο με τη σταγόνα») αναδεικνύει και την ευκολία με την οποία οι πολιτικοί λένε τόσο ανερυθρίαστα ψέματα.

Το ασφαλιστικό και η αθέτηση ακόμη και αυτών των υποσχέσεων που έδιναν ένα μήνα πριν οι κ. Λοβέρδος και Κουτρουμάνης, αλλά και ο κ. Παπακωνσταντίνου, πως τάχα θα υπάρχει επαρκές χρονικό διάστημα μετάβασης για το συνταξιοδοτικό των δημόσιων υπαλλήλων (για να μη θυμηθούμε τα τρία «δεν») αποκαλύπτει ξανά τη μεγάλη ευκολία με την οποία οι πολιτικοί παίζουν με την αξιοπιστία τους.

Καθένας μπορεί να δώσει πολλές ερμηνείες σε αυτό το φαινόμενο που χαρακτηρίζει τη νότια Ευρώπη. Πάντως, η ερμηνεία περί κρισιμότητας της ελληνικής οικονομίας δεν επαρκεί για να εξηγήσει την ευκολία με την οποία διατυπώνεται ένα ψέμα, διότι το φαινόμενο είναι και υπερκομματικό. Υπερβαίνει τους πολιτικούς που διαχειρίζονται την κρίση και διαχέεται σε όλα τα κόμματα. Και δεν πρόκειται για τους γνωστούς καταφερτζήδες, τις γραφικές και αστείες φυσιογνωμίες ή εκείνους που χρόνια σιτίζονται σε διάφορα εκδοτικά ή τηλεπικοινωνιακά μαγαζιά και πριν ανοίξουν το στόμα τους ξέρουμε πώς θα μετακινηθούν στην επόμενη «γραμμή» πλεύσης.

Υπάρχουν και επαγγελματίες αντιεξουσιαστές. Ας θυμηθούμε τον κ. Αλ. Αλαβάνο και τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει στους νέους και τους φίλους της Αριστεράς, όταν επαγγελλόμενος την ανανέωση δεν δίστασε να την ταυτίσει με το πρόσωπο του νεαρού, τότε Τσίπρα, για να τον αποδομήσει σε χρόνο dt. Αλλά και ο κ. Φ. Κουβέλης, που ηγείται ενός ακόμη κομματικού της νέας «Δημοκρατικής Αριστεράς», εκείνος δεν ήταν που, επί χρόνια, ορκιζόταν υπέρ της ενότητας του Συνασπισμού;

Το ίδιο δεν έκανε και η κ. Ντ. Μπακογιάννη, όταν έλεγε σε κάποιες από τις εκατοντάδες συνεντεύξεις της ότι ο φιλελεύθερος χώρος καλύπτεται επαρκώς από τη Ν.Δ.;

Παραδείγματα αναξιοπιστίας υπάρχουν χιλιάδες, και όχι μόνο από τα κόμματα. Θυμάμαι, επί παραδείγματι, με πόση ευκολία ο προβεβλημένος από τα ΜΜΕ κ. Γ. Ρωμανιάς της ΓΣΕΕ έλεγε πώς η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου δεν θα οδηγήσει σε αύξηση των ορίων για τις γυναίκες, αλλά ίσως και σε μείωση των χρόνων για τους άνδρες. Φοβάμαι ότι το πρόβλημα της αναξιοπιστίας είναι έκφραση του ψυχοπαθολογικού προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες πολιτικοί.

Βαθιά εγωκεντρικοί, προτιμούν να είναι στην επικαιρότητα, με κάθε κόστος, και να διατηρούνται στο προσκήνιο, ακόμη και με την αρνητική τους εικόνα. Αυτό είναι παράνοια, αλλά δεν το καταλαβαίνουν. Αυτοτροφοδοτούνται από αυτήν.

Δυστυχώς, όμως η πολιτική ταυτίζεται με τα πρόσωπα. Και αυτό είναι το δράμα μας.


Tης Χριστινας Κοψινη-Καθημερινη



Share