Ενδιαφέρουσες σκέψεις για το τι μέλλει γεννέσθαι

Ενδιαφέρουσες σκέψεις του roubini :

Παραθέτω παρακάτω κάποιες σκόρπιες σκέψεις πάνω στα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής, αλλά πάντα σε συνάφεια με αυτά που περιμένουμε να γίνουν.

Άσχετα με το τι θα γίνει στο PSI, το σίγουρο είναι ότι θα μας ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΟΥΝ σε κάποια μορφής χρεοκοπία (επιλεκτική, ελεγχόμενη κλπ).

Αυτό θα γίνει εάν το PSI δεν καταρρεύσει και ενεργοποιηθούν οι ρήτρες συλλογικής ευθύνης.

Εάν το PSI καταρρεύσει, τότε θα τρέχουν όλοι σαν κότες χωρίς κεφάλι, και θα ακούσουμε σε δηλώσεις μέχρι και ότι ο ήλιος θα ανατείλει από την δύση.

Αλλά η κατάρρευση του PSI ή ο οποιοσδήποτε ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ μας σε χρεοκοπία, δεν λέει τίποτα μέχρι να φτάσουμε στο λογιστικό γεγονός (το είπε και ο Βενιζέλος άλλωστε!!!).

Δηλαδή, να φτάσει η μέρα, π.χ το ομόλογο του Μαρτίου (18 ή 20 δεν θυμάμαι καλά) των 14 δις ευρώ, να πρέπει να εξοφληθεί και να μην υπάρχει αντίκρισμα.

Τότε είναι που δηλώνεις αναγκαστικά στάση πληρωμής, δηλαδή φτάνεις σε χρεοστάσιο.

Αλλά και πάλι θεωρητικά δεν πρέπει να έχεις τέτοιο πρόβλημα, γιατί η τρόικα έχει εγγυηθεί για να σου δίνει την δόση σου.

Ή μήπως δεν είναι έτσι?

Δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί η πράξη και η πραγματικότητα είναι διαφορετική από την θεωρία.
 
Είναι πιθανό μόλις μας χαρακτηρίσουν σε Χρεοκοπία ή όταν συμβεί κάποιος πιστωτικό γεγονός (χρεοστάσιο), ή ακόμα και στην ιδέα του επερχόμενου χρεοστασίου, να προκηρυχθούν εκλογές.

Μέχρι εδώ ας πούμε ότι βαδίζουμε καλά.

Το θέμα είναι ότι εκλογές δεν θα κάνουν επειδή είναι δημοκράτες, και θέλουν να εκφραστεί επιτέλους ο λαός.

Ουσιαστικά, αν μπορούσαν δεν θα έκαναν ΠΟΤΕ ξανά εκλογές.

Επειδή όμως ξέρουν ότι όσο αργούν τόσο πιο δύσκολο είναι να βγει μνημονιακός συνασπισμός από τις εκλογές, θα τις κάνουν λογικά αμέσως μετά το PSI και με την χρεοκοπία κρεμάμενη πάνω από τα κεφάλια μας. Οπότε όσο πιο γρήγορα πάνε σε εκλογές, τόσο πιο πολλές πιθανότητες θα έχουν να πάρουν ψήφους αλλά και λιγότερο χρόνο ο λαός να ξεπεράσει το σοκ και να σκεφτεί καθαρά.

Έτσι θα έχουν τουλάχιστον την ελπίδα ότι μπορούν με τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και τον ωμό εκβιασμό, να συγκεντρώσουν τις απαιτούμενες δυνάμεις όχι μόνο για να κυβερνήσουν ως συνασπισμός (είναι και το μπόνους των 50 βουλευτών στο πρώτο κόμμα), αλλά και να πάρουν συγχωροχάρτι για τα όσα έγιναν ως τώρα. Θα λένε, εμείς πήγαμε σε εκλογές και κριθήκαμε και ότι ο λαός αποφάσισε!!

Πώς θα γίνει όμως να εξασφαλιστούν ότι θα υπάρξει πολιτική συνέχεια (το ζητούμενο) στην μέχρι τώρα προδοσία και διάλυση της πατρίδας μας?

Γιατί φυσικά είναι τόσο μεγάλο το παιχνίδι, που δεν μπορούν να αφήσουν τίποτα στην τύχη.

Υπάρχουν πάρα πολλά σενάρια και ανάλογα με τις εξελίξεις, προσαρμόζουν και τις αποφάσεις τους.

Αυτή την στιγμή το επικρατέστερο είναι, όταν προκηρυχθούν οι εκλογές, να παραιτηθούν όλοι οι πολιτικοί υποψήφιοι από την κυβέρνηση, ο Παπαδήμος να κάνει ανασχηματισμό με άτομα της εμπιστοσύνης του, και να φτάσουμε μέχρι τις εκλογές με πρωθυπουργό Παπαδήμο , ως εγγυητή (!!!!!) της δημοκρατίας και της ομαλής μετάβασης στην νέα κυβέρνηση μετά τις εκλογές. Φανταστείτε βέβαια και το κλίμα που θα επικρατεί και θα είναι πολύ χειρότερο από το σημερινό.

Η χώρα σε στάση πληρωμών (ή στα πρόθυρα της στάσης), ίσως με μεγάλες ελλείψεις προιόντων, και σίγουρα με τις συντάξεις, τους μισθούς και τα φάρμακα στην γκιλοτίνα, έτοιμα προς αποκεφαλισμό.

Και άντε μέχρι εδώ να το καταπιούμε, έχει όμως και συνέχεια, ο Παπαδήμος θα εγγυηθεί, όχι μόνο την ομαλή μετάβαση της χώρας μέχρι τις εκλογές, αλλά και μετά τις εκλογές και μέχρι να καταφέρει πολιτικός αρχηγός να σχηματίσει αυτοδύναμο κυβερνητικό συνασπισμό (φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή.)

Ε αυτό μάλιστα είναι ικανοποιητική πολιτική συνέχεια μέχρι να φτάσουμε στον Ευρωπαικό μηχανισμό στήριξης τον Ιούνιο -Ιούλιο για να ολοκληρωθεί η παράδοση της χώρας.

Από κει και πέρα υπάρχουν πάρα πολλά σενάρια στο τραπέζι που θα βγούν στην επικαιρότητα ανάλογα με τις συνθήκες που θα διαμορφώνονται.

Γιατί η πολιτική είναι δυναμική διαδικασία και τα διάφορα think tanks (δεξαμενές σκέψεων) ανά τον κόσμο τα έχουν προβλέψει (σχεδόν) όλα, και τα όργανα της νέας τάξης έχουν τα σχέδια σε αναμονή.

Το μόνο που φοβούνται είναι η αυθόρμητη αντίδραση του λαού και κάποιες πατριωτικές ανεξάρτητες δυνάμεις που μπορούν σε συνεργασία με ανεξάρτητες ξένες δυνάμεις να κάνουν κάποια σφήνα και να ανατρέψουν το σκηνικό.

Για αυτές τις περιπτώσεις, αν δουν ότι ξεφεύγει από τον έλεγχό τους, έχουν σκεφτεί ελεγχόμενο πραξικόπημα από τους ίδιους, ή ακόμα και αίμα στο δρόμο μέσω ξένων πρακτόρων όπως έγινε και στο Ιράν μετά την εκλογή Αχμαντινετζάντ.

Βέβαια κάπου διάβασα ότι τέτοιες επιλογές είναι έσχατες λύσεις γιατί έχουν πολύ μεγάλο ρίσκο. Με ένα δεύτερο πραξικόπημα, π.χ. υποκινούμενο από τους Ρώσους θα μπορούσαν να χάσουν τον έλεγχο της χώρας. Αλλά και πάλι θα μπορούσαν τότε να ξαμολήσουν τους Τούρκους και πάει μακριά η βαλίτσα με τα σενάρια ...;

Κανένα ξένο δημοσίευμα περί πραξικοπήματος ή οτιδήποτε άλλο δεν γίνεται τυχαία.

Είναι κατευθυνόμενο είτε για να προειδοποιήσει, είτε για να προετοιμάσει καταστάσεις και είτε ακόμα και για να εκβιάσει αυτούς που πρέπει.

Μην ξεχνάμε ότι ουσιαστικά τα ΜΜΕ είναι απόλυτα ελεγχόμενα.

Το ίδιο παιχνίδι παίζουν και οι Ρώσοι με την Πράβδα.

Το απίστευτο είναι ότι πλέον οι προφητείες-προρρήσεις των αγίων γερόντων της ορθοδοξίας μας, είναι ήδη σενάρια στο συρτάρι μαζί με δεκάδες άλλα, και ανάλογα με τις εξελίξεις θα επιλεχθούν από τα πολλά για να εφαρμοστούν.

π.χ το πραξικόπημα στην Τουρκία, η πολιτειακή ανωμαλία στην Ελλάδα, το ανεξάρτητο Κουρδιστάν, η επέμβαση στην Συρία, και άλλα μικρότερα γεγονότα, πριν μερικούς μήνες ήταν αδιανόητα για όλους μας.

Σε όλα αυτά πιστεύω ότι οι περισσότεροι πολιτικοί δεν έχουν καμία ανάμιξη σε τέτοια πράγματα, είναι όμως ανεπαρκείς και απλοί θεατές των εξελίξεων, σίγουρα δε στερούνται ελληνορθόδοξης παιδείας και πολλές φορές σύνεσης και νοημοσύνης.

Είναι όμως ένας σκληρός πυρήνας που κάνουν κουμάντο και δεν έχουν καμία σχέση με Ελλάδα και Ορθοδοξία, πολλές φορές μάλιστα δείχνουν σαν να μισούν οτιδήποτε ελληνικό και ορθόδοξο.

Κάποιες από τις παραπάνω σκέψεις έχουν λογική συνέχεια και κάποιες λογικά κενά. Ζητώ συγγνώμη για την μεγάλη δημοσίευση. Είπα να τα μοιραστώ, μήπως αποσυμπιεστώ λίγο.

ΠΗΓΗ