Θα κάνουν πόλεμο οι ΗΠΑ και στο Ιράν;

Την ώρα που οι σπίθες πλησιάζουν την πυριτιδαποθήκη των σχέσεων ΗΠΑ-Ιράν, οι φήμες μιλάνε για πόλεμο.

Θα γίνει; Και αν ναι, ποιος είναι αυτός που τον θέλει;

Αν ψάξετε τις λέξεις  “Iran”, “USA” και “war” στο Google, θα βρείτε πάνω από 140 εκατομμύρια αποτελέσματα. Και ο περισσότερος κόσμος δεν αναρωτιέται για το αν, αλλά για το πότε θα γίνει αυτός ο πόλεμος.....

Σύμφωνα με Ισραηλινούς στρατιωτικούς αναλυτές, ο πόλεμος είναι πολύ πιθανός. Αν υποθέσουμε ότι αυτοί κάνουν λάθος, λόγω επαγγελματικής διαστροφής, τι άλλες ενδείξεις έχουμε;

Συνήθως, η πιο απλή εξήγηση είναι και η πιο πιθανή. Η λογική μας λέει να ακολουθήσουμε το χρώμα του χρήματος.

Τον Οκτώβριο του 2010, οι ΗΠΑ συμφώνησαν με την Σ. Αραβία, να την προμηθεύσουν με βόμβες, αεροσκάφη F-15 , ελικόπτερα  Black Hawk και Apache, πυραύλους Patriot-2, και πολεμικά σκάφη. Πρόκειται για την μεγαλύτερη συμφωνία πώλησης όπλων στην αμερικανική ιστορία. Ένα πακέτο αξίας $67 δισ!

Τον Νοέμβριο του 2010, η εφημερίδα Wall Street Journal αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ προμήθευσαν τα ΗΑΕ με χιλιάδες εξελιγμένες βόμβες διασποράς, σε μια προσπάθεια να κτισθεί  ένα αντί-ιρανικό μέτωπο στην περιοχή.

Τώρα, η Ουάσιγκτον σχεδιάζει να πουλήσει πυραύλους Stinger στο Ομάν, και πυραύλους Patriot στο Κουβέιτ. Παράλληλα, υπάρχει σε εξέλιξη μια συμφωνία πώλησης όπλων στο Μπαχρέιν, ύψους $53 δισ, η οποία όμως καθυστερεί λόγω διεθνών αντιδράσεων από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Όλα αυτά τα κράτη, στα οποία η Αμερική πουλάει εξελιγμένα όπλα, είναι γείτονες του Ιράν.

Και δεν μιλάμε μόνο για όπλα. Η Αμερική διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στο Ισραήλ, στο Κουβέιτ, στο Ομάν, και στο Μπαχρέιν.

Και αν η Αμερική ζητήσει την βοήθεια του ΝΑΤΟ, υπάρχει η πρόθυμη για όλα Τουρκία, η οποία εκτός του ότι βολεύει γεωγραφικά, διαθέτει αρκετά αμερικανικά πυρηνικά όπλα, όπως βόμβες Β61.

Από το 2005, ο τότε επικεφαλής της CIA Porter Goss, επισκεπτόμενος την Άγκυρα, είχε ζητήσει την πολιτική και στρατιωτική της βοήθεια για τυχόν αεροπορικές επιδρομές επί ιρανικών πυρηνικών και άλλων στόχων.

Στο ενδιάμεσο διάστημα, η Αμερική και το Ισραήλ έχουν ετοιμάσει πάμπολλα στρατιωτικά σχέδια (war games) με επίκεντρο μια ενδεχόμενη επίθεση στο Ιράν.

Σύμφωνα με τον Michel Chossudovsky του Centre for Research on Globalization, αυτά τα σχέδια ανάγονται στη δεκαετία του 1990.

Και το ίδιο κάνουν και οι Ιρανοί, οι οποίοι διαθέτουν αμυντικούς πυραύλους S-300,και έναν ισχυρό στρατό, που θα μπορούσε να κυριαρχήσει στο έδαφος.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το Ιράν μπορεί να κινητοποιήσει άμεσα, έως και 2 εκατομμύρια στρατιώτες.

Όλες λοιπόν οι ενδείξεις, θέλουν την Αμερική να είναι έτοιμη να χτυπήσει. Πότε όμως;

Όπως λέει ο Ρώσος εκδότης του περιοδικού National Defense Igor Korotchenko, αν η Αμερική συνεχίσει τις κυρώσεις, και το Ιράν προχωρήσει σε αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ, όλα είναι πιθανά, «η Ουάσιγκτον θα χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε αφορμή της δοθεί, για να πετύχει την διεθνή στήριξη…».

Και με τα προγραμματισμένα  στρατιωτικά γυμνάσια Αμερικής και Ισραήλ στα Στενά, η αφορμή αυτή θα δοθεί οπωσδήποτε. Όπως λέει ο Korotchenko «Τα Στενά είναι όντως στενά.

Δεν υπάρχει πολύς χώρος. Αν παραβιαστούν τα εθνικά τους ύδατα, οι Ιρανοί θα πρέπει να αντιδράσουν…».

Η Αμερική έχει μια μακρά ιστορία στο να χρησιμοποιεί προβοκάτσιες προκειμένου να εμπλακεί σε πόλεμο. Από τα μέσα του 19^ου αιώνα, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ως αφορμή διάφορα περιστατικά, τα οποία αργότερα αποδεικνύονται στημένα, προκειμένου να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: Να ξεκινήσουν κάποιον πόλεμο.

Στη περίπτωση του Ιράν, η Αμερική προκαλεί εδώ και χρόνια. Όπως αποκάλυψε πριν από μερικά χρόνια ένας ανώτατος Βρετανός αξιωματικός, υπήρξαν φορές που οι ΗΠΑ διέταξαν επίθεση (στο Ιράκ), σε περίπτωση που ιρανικές μονάδες διέσχιζαν τα σύνορα. «Αν όντως πραγματοποιούσαμε τις επιθέσεις, τότε θα γίνονταν κόλαση…», είπε ο αξιωματικός.

Μπορεί το Ιράν να μην διαθέτει πολλούς συμμάχους, όμως είναι έτοιμο για όλα. Ως χώρα παίζει κρίσιμο ρόλο στον Περσικό Κόλπο, και γεωγραφικά αποτελεί στρατηγικό σημείο, ελέγχοντας όχι μόνο τον Βόρειο Κόλπο, αλλά και τις γραμμές ναυσιπλοΐας των Στενών του Ορμούζ.

Η ιρανική ηγεσία ακολουθεί το δόγμα «no first strike», και ως εκ τούτου, η χώρα ποτέ στην σύγχρονη ιστορία δεν άρχισε κάποιον πόλεμο. Παράλληλα, το ιρανικό Σύνταγμα απαγορεύει την παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων στο  έδαφος της χώρας, ακόμη και για ειρηνικούς σκοπούς.

Μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979, οι ιρανικές ένοπλες δυνάμεις χωρίστηκαν σε τακτικές και επαναστατικές. Οι Φρουροί της Επανάστασης αποτελούν ανεξάρτητο σώμα, και διαθέτουν δικό τους ναυτικό, αεροπορία, ακόμη και ειδικές δυνάμεις.

Μια αμερικανική εμπλοκή στο Ιράν, που ως χώρα είναι σαφώς μεγαλύτερη από τις τελευταίες τέσσερις με τις οποίες πολέμησε η Αμερική, δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ακόμη και τα πολεμικά σενάρια του πενταγώνου το 2002, έδειξαν πως σε περίπτωση σύρραξης, οι Αμερικανοί θα χάσουν από το Ιράν στον Περσικό Κόλπο.

Σύμφωνα με τον ερευνητή Mahdi Darius Nazemroaya: «παρά την ισχύ του, το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έχει να αντιμετωπίσει την γεωγραφία στα Στενά του Ορμούζ, και γενικά στον Περσικό Κόλπο.

Τα Στενά είναι σαν μια διώρυγα… τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα και άλλα σκάφη είναι εκτεθειμένα στις ακτές του Ιράν, και περιορίζονται από την στενότητα… εδώ θα παίξουν καθοριστικό ρόλο οι πυραυλικές δυνατότητες των Ιρανών, που θα κυριαρχήσουν σίγουρα…».

Από πλευράς συμμάχων, το Ιράν είναι σχετικά απομονωμένο. Η Συρία, που αποτελεί την κυριότερη σύμμαχό του, έχει τα δικά της προβλήματα. Η Αρμενία αποτελεί εν δυνάμει σύμμαχο, και η Χεζμπολάχ μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει ρότα.

Το Συμβούλιο Συνεργασίας της Σαγκάης είναι ένας περιφερειακός οργανισμός με ελάχιστους ισχυρούς φίλους, εκτός από την Ρωσία και την Κίνα, οι οποίες είναι αμφίβολο αν θα θελήσουν να εμπλακούν σε περίπτωση πολέμου.

Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της επιτροπής διεθνών σχέσεων της ρωσικής Δούμας Konstantin Kosachev, «…μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του Ιράν θα έχει σοβαρές επιπτώσεις.

Η Ρωσία θα κάνει τα πάντα για να ελεγχθούν τα συναισθήματα, να γίνουν διαπραγματεύσεις, και να μην επιτραπεί κάποια δράση εναντίον του Ιράν».

Όσον αφορά στη Κίνα, το Πεκίνο δείχνει πως στηρίζει το Ιράν, αρνούμενο να υποκύψει στις αμερικανικές πιέσεις, και να διακόψει την εισαγωγή ιρανικού πετρελαίου. Το τι θα κάνει όμως σε περίπτωση σύγκρουσης, απομένει να το δούμε.

Κάποιοι αναλυτές πιστεύουν πως αν εμπλακούν στην διένεξη και άλλες χώρες, τότε αυτό θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή ψυχρού, οικονομικού αυτή τη φορά, πολέμου.

Σύμφωνα με τον αναλυτή Κ. Henningsen,  «υπάρχουν οι ιδανικές συνθήκες για έναν νέο ψυχρό πόλεμο του 21^ου αιώνα. Από τη μία μεριά οι ΗΠΑ, η Ευρώπη, και το Ισραήλ, και από την άλλη το Ιράν, η Συρία, το Πακιστάν, η Κίνα, και ίσως και η Ρωσία. Αυτός ο νέος ψυχρός πόλεμος θα αφορά σε περιφερειακή οικονομική κυριαρχία επί φυσικών πόρων όπως είναι το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο, και οι εμπορικές σχέσεις.

Δεν θα έχει σχέση με πολιτικές ιδεολογίες, όπως ο αντίστοιχος ψυχρός πόλεμος του 20^ου αιώνα».

Οι απόψεις ως προς το  πως θα εξελιχθεί τελικά ένας πόλεμος με το Ιράν ποικίλλουν. Υπάρχουν απόψεις απλές, ξεκάθαρες, αλλά υπάρχουν και σύνθετες, που αγγίζουν τα όρια της συνωμοσιολογίας.

‘Ένα πράγμα όμως υπάρχει , στο οποίο όλοι δείχνουν να συμφωνούν. Ότι δηλαδή δεν τίθεται θέμα του αν θα ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ Αμερικής και Ιράν, αλλά πότε…

ΠΗΓΗ