Αν κ. Παπανδρέου δεν μπορεί άλλο, τότε να επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Ο  κ. Παπανδρέου πρέπει, επιτέλους, να απαντήσει στον Ελληνικό λαό, με τρόπο ξεκάθαρο, σ΄ ένα πολύ απλό ερώτημα. Και η απάντηση είναι μονολεκτική. Μπορεί να κυβερνήσει; Δεν έχει σημασία αν κουράστηκε, αν απογοητεύτηκε, αν βαρέθηκε, αν θέλει περισσότερο χρόνο για να επιδίδεται στο αγαπημένο του άθλημα, το κανό. Αυτά αφορούν στον ίδιο. Είναι προσωπικές του υποθέσεις. Όχι του Ελληνικού λαού.

Αν, λοιπόν, η απάντηση είναι, «ναι», δηλαδή μπορεί να κυβερνήσει, τότε όλα αυτά που περιγράφουν ως σκέψεις και προθέσεις του, τα ΜΜΕ του «εθνικού μας εργολάβου», είναι άνευ αντικειμένου. Ο κ. Παπανδρέου είναι μόλις δυο χρόνια πρωθυπουργός, την δεδηλωμένη την απολαμβάνει, επομένως, πού βρίσκεται το πρόβλημα; Ποιος τον εμποδίζει να κυβερνήσει; Απ’ ότι γνωρίζω, ουδείς! Άρα για ποιο λόγο παρακαλάει κάθε λίγο και λιγάκι την αντιπολίτευση και μας …απειλεί με πρωτοβουλίες! Ας κυβερνήσει, επιτέλους! Γιατί  με τέτοια καμώματα ξεφτιλίζει τον θεσμό του πρωθυπουργού της χώρας. Εκτός και αν θέλει να …αποδράσει.

Αν, πάλι η απάντηση στο ερώτημα είναι «όχι», δηλαδή ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της ευθύνης και να διαχειριστεί τις υποθέσεις της χώρας, τότε γιατί κουράζεται; Τόσους Συνταγματολόγους έχει δίπλα του, δεν συμβουλεύεται κανέναν; Το Σύνταγμά μας  προβλέπει λύσεις!

Αν, λοιπόν, ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί άλλο, τότε να επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να υποβάλλει την παραίτηση του. Το προβλέπει το άρθρο 37 παρ. 2 του Συντάγματος. Ο ΠτΔ  θα αναθέσει τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης σε όποιον υποδείξει η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Αν αυτό δεν καταστεί εφικτό,  θα επιδιώξει το σχηματισμό οικουμενικής. Αν δεν τελεσφορήσει και η τελευταία προσπάθεια, η χώρα οδηγείται σε εκλογές με υπηρεσιακό πρωθυπουργό.

Αν, ο Πρωθυπουργός αισθάνεται, ότι δεν έχει τη δεδηλωμένη, μπορεί να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Αρθρο 84, παρ, 1 του Συντάγματος.

Αν ο Πρωθυπουργός, αισθάνεται ότι δεν έχει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος, τότε μπορεί να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει εκλογές «για να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας»,  Αρθρο 41, παράγραφος 3 του Συντάγματος.

Προφανώς τον κ. Παπανδρέου δεν το …εξυπηρετεί καμιά από τις λύσεις που προβλέπει το Σύνταγμα.

Είπε, λοιπόν, να το …υποκαταστήσει με εξωθεσμικές παρεμβάσεις.  Και έβαλε τους  δοκιμασμένους φίλους του να διοχετεύουν σενάρια, που αγγίζουν τα όρια Συνταγματικής εκτροπής. Εμφανίζουν ένα πρωθυπουργό, αντί να κυβερνάει τη χώρα, να αναζητά μεθόδους για να εγκλωβίσει την αντιπολίτευση στους σχεδιασμούς του και να την …υποχρεώσει να συγκυβερνήσει! Αυτά είναι πρωτόγνωρα και πρωτάκουστα πράγματα! Δεν τα έχει αποτολμήσει κανένας άλλος Πρωθυπουργός! Προσβάλλουν τη δημοκρατία μας.  Η αντιπολίτευση έχει θεσμικό ρόλο και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δημοκρατικής λειτουργίας του κοινοβουλευτικού μας συστήματος. Ο ρόλος της δεν μπορεί ούτε να καταργηθεί, ούτε να υποκατασταθεί. Αλλιώς δεν έχουμε δημοκρατία! Εκτός, και αν ο κ. Παπανδρέου απέκτησε τίποτα εμμονές, από τα διάφορα μονοκομματικά καθεστώτα που είχε στη Σοσιαλιστική Διεθνή της οποίας προεδρεύει!

Ύστερα, αυτή η σκέψη για διευρυμένη σύσκεψη με τη συμμετοχή των πρώην πρωθυπουργών, είναι μια Συνταγματική καρικατούρα! Δεν προβλέπεται πουθενά! Το Συμβούλιο της Δημοκρατίας που προέβλεπε το Σύνταγμα του 1975, το κατάργησε ο πατέρας του Πρωθυπουργού με την αναθεώρηση του 1986! Επιπλέον, αποφάσεις για τα σοβαρά ζητήματα της χώρας, δεν μπορούν να ληφθούν από adhoc όργανα, αλλά μόνο από εκείνα που προβλέπονται θεσμικώς! Αλλιώς, ο κ. Παπανδρέου, ας κυβερνάει τη  χώρα με τους φίλους του και τους πολυπληθείς συμβούλους του! Αν πάλι έχει τόση πολύ ανάγκη τις συμβουλές του Επιτίμου, δεν έχει παρά τον καλέσει μια μέρα στο Μαξίμου και είμαι βέβαιος ότι  θα σπεύσει προθύμως! Από τον κ. Καραμανλή τι θέλει; Δεν τον συκοφαντεί, όπου σταθεί και όπου βρεθεί; Τον κ. Σημίτη, δεν τον πέταξε έξω από τους συνδυασμούς; Άρα, όλη η συζήτηση γίνεται για τον ….Επίτιμο!

Εδώ και μήνες ο κ. πρωθυπουργός αγωνιά για την προσωπική του διάσωση. Όλες του οι πρωτοβουλίες και οι σχεδιασμοί περιστρέφονται γύρω απ’ αυτό. Ξέρει ότι αν πάει σε εκλογές θα συντριβεί. Αντιλαμβάνεται, ότι αν συνεχίσει, θα αφανίσει το κόμμα του. Από την άλλη, είναι πασίδηλο, ότι δεν μπορεί άλλο. Δεν αντέχει το βάρος.  Μηχανεύεται, λοιπόν, τρόπους να φορτώσει τις ευθύνες στην αντιπολίτευση. Στον Αντώνη Σαμαρά, για να είμαστε ακριβείς.  Μπλοφάρει, απειλεί και εκβιάζει.

Αυτές δεν είναι μέθοδοι διακυβέρνησης που συνάδουν σε μια δημοκρατική χώρα και σε κοινοβουλευτικό πρωθυπουργό. Θυμίζουν άλλα καθεστώτα και άλλες εποχές.

Θέλω, να ελπίζω ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα δώσουν μια θεσμική απάντηση στον κ. Παπανδρέου.

Η Ελλάδα, έχει Σύνταγμα, θέλω να ελπίζω ότι ακόμα έχουμε δημοκρατία και το δικαίωμα να αποφασίζουμε εμείς τα του οίκους μας.

ΎΓ.  Όσον αφορά στην  καθυστερημένη διάψευση του κ. Μόσιαλου, ….. «μωραίνει κύριος….»

του Κώστα Ροδινού

ΠΗΓΗ