Στο κατώφλι της ανατροπής με στοίχημα εθνικό...

Η προεκλογική περίοδος που ζήσαμε, έχει πολλά χαρακτηριστικά που της δίνουν ιδιαίτερες, ίσως μοναδικές ιδιότητες. Ηταν η μοναδική περίοδος προ εκλογών όπου η επερχόμενη προσφυγή στις κάλπες άξιζε πραγματικά το χαρακτηρισμό κρίσιμη, ένα χαρακτηρισμό που ήταν «πολυφορεμένος», καθώς είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για να δώσει έμφαση σχεδόν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Εδώ οι λέξεις απέκτησαν και πάλι το πραγματικό νόημά τους, το οποίο είχε αλλοιωθεί στη ρουτίνα μιας μακροχρόνιας εύκολης προσφυγής στη δραματικότητα, δεδομένου μάλιστα ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση συνιστά ένα σπουδαίο γεγονός, αφού οδηγεί σε επιλογές που καθορίζουν το μέλλον του τόπου. 

Δύσκολα επίσης θα εντοπίσει κανείς προεκλογική περίοδο στην Ελλάδα -τουλάχιστον τον τελευταίο μισό αιώνα- που εξελίχθηκε με τη χώρα να έχει υποστεί οικονομική καταστροφή ή μάλλον να έχει διαπιστώσει ότι βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, διότι προς την καταστροφή οδηγούνταν ούτως ή άλλως εδώ και πολλά χρόνια, αλλά κανείς δεν βρέθηκε να το εξηγήσει πειστικά ή κανείς δεν θέλησε να το δει χωρίς παρωπίδες.

Για αυτό το λόγο, άλλωστε, σε μια χώρα που η παροχολογία και το ρουσφέτι της τελευταίας στιγμής αποτελούσαν παράδοση στην πορεία προς τις κάλπες, το πολιτικό σύστημα όχι μόνο δεν κατάφερε να επιδοθεί σε αυτά τα σπορ, αλλά ακόμη και λίγες εβδομάδες προ των εκλογών συνέχισε να υιοθετεί τα πιο σκληρά -και ανήκουστα πριν από μόλις δύο χρόνια- μέτρα, αναγκαζόμενο να ομολογήσει ότι, αμέσως μετά τις εκλογές, θα πρέπει να εφαρμόσει καινούργια, που θα κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, του περιορισμού και της αποδόμησης.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αυτό που περιείχε ο προεκλογικός λόγος των περισσοτέρων από τα κόμματα που μετέχουν στην αναμέτρηση δεν ήταν η συνταγή για το πώς θα βγούμε από την κρίση, αλλά η υπόσχεση ότι θα αποφύγουμε μεγαλύτερη καταστροφή. 

Αν θέλει κανείς να τοποθετήσει κι άλλες εικόνες στο προ των εκλογών σκηνικό, θα προσθέσει το 1.000.000 ανέργους, τις χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις, τη γενικευμένη κατήφεια, την εθνική ανασφάλεια.

Με αυτά, λοιπόν, τα μοναδικά δεδομένα να χρωματίζουν την προεκλογική περίοδο, θα είναι αιθεροβάτης όποιος αναμένει ότι το αποτέλεσμα που θα βγάλουν οι κάλπες θα μπορούσε να είναι συμβατικό ή ελάχιστα διαφοροποιημένο από αυτό των τελευταίων αρκετών εκλογικών αναμετρήσεων. Το αναμενόμενο από τις κάλπες είναι η ανατροπή. 

Η διατήρηση θα αποτελούσε έκπληξη. Το «παιχνίδι», από εδώ και στο εξής, είναι στα χέρια των κομμάτων που θα σχηματίσουν το χάρτη του νέου -μάλλον πρωτοφανούς- πολιτικού σκηνικού. Το στοίχημά τους είναι να αποδείξουν ότι μπορούν να διαχειριστούν την ευθύνη που προκύπτει από την αυξημένη δύναμη. Είναι στοίχημα εθνικό, όχι απλώς κομματικό ή παραταξιακό.


[Άρθρο του Νίκου Φραντζή με τίτλο "Στο κατώφλι της ανατροπής" από naftemporiki.gr]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr