Johan Van Overtveldt: "Η Γερμανία θα κλείσει τον διακόπτη του ευρώ"

Η ΕΕ προσπαθεί να σώσει το ευρώ, προσφέροντας μηχανισμούς στήριξης στην Πορτογαλία και την Ελλάδα, ενώ όλα δείχνουν ότι η Ισπανία θα είναι η επόμενη στη σειρά που θα παραλάβει "πακέτο διάσωσης". Ωστόσο, σε χθεσινή (25/07/2011) συνέντευξή του στον ρωσικό τηλεοπτικό σταθμό Russia Today, o Johan Van Overtveldt, οικονομικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του περιοδικού Trends, δήλωσε ότι πιστεύει πως η ΕΕ θα εξακολουθήσει να ρίχνει μετρητά σε οικονομίες που "νοσούν", έως ότου η Γερμανία θα φτάσει στα όριά της και θα κλείσει τον διακόπτη του ευρώ.
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου σχετικά με το πού θα καταλήξει η συνεχής υποβάθμιση της Ελλάδας από τους οίκους αξιολόγησης από το 2009, ο Ολλανδός οικονομικός αναλυτής απάντησε ότι η ουσιαστική κατάληξη αυτής της σειράς από υποβαθμίσεις ήταν το γενονός της 21ης Ιουλίου, δηλαδή η χρεωκοπία της χώρας. "Αν διαβάσετε προσεκτικά τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου", είπε, "θα διαπιστώσετε ότι η Ελλάδα έχει πλέον ουσιαστικά χρεωκοπήσει".

Η δήλωση του αυτή προκάλεσε την απορία του δημοσιογράφου αναφορικά με το νέο δάνειο των 109 δισ. ευρώ. "Αν δεν φτάσουν αυτά τα χρήματα στον απλό πολίτη, τότε ποιος είναι ο σκοπός αυτού του δανείου;" ήταν η ερώτησή του. Ο Van Overtveldt είπε ότι ακριβώς αυτό είναι το άξιο απορίας στην υπόθεση αυτή, αφού "το δάνειο αυτό δεν θα βοηθήσει την ελληνική οικονομία. Η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη από ανάπτυξη. Αφού την ίδια στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε βαθιά ύφεση, την υποχρεώνουν να περικόψει τις δαπάνες και να αυξήσει τους φόρους, τότε ένα νέο δάνειο δεν αποτελεί λύση. Αν κάνετε σωστούς μαθηματικούς υπολογισμούς με βάση τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί για την Ελλάδα, το κέρδος όσον αφορά τον ετήσιο προϋπολογισμό της για φέτος και για τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι μικρότερο του 1% του ΑΕΠ. Επομένως, αν η Ελλάδα ξεκίνησε με ένα έλλειμμα της τάξεως του 10% πριν τις αποφάσεις που πάρθηκαν την περασμένη εβδομάδα, τώρα το έλλειμμά της θα διαμορφωθεί στο 9%. Ακούγεται ωραίο, αλλά δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα".

Ο Van Overtveldt συμφώνησε με τον παρουσιαστή της εκπομπής ότι οι μηχανισμοί στήριξης δεν είναι παρά συναλλαγές πληρωμών μεταξύ τραπεζών και, στην παρούσα περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που είναι "ευάλωτες στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα". Στην πραγματικότητα "ρίχνουμε χρήματα στις τράπεζες μέσω της Ελλάδας", είπε.

Σε ερώτημα σχετικά με το πόσο ακόμη θα αντέξει η Ευρώπη να στηρίζει οικονομίες της ευρωζώνης, τώρα που και η Ισπανία φαίνεται ότι και εκείνη θα χρειαστεί μηχανισμό στήριξης, ο αναλυτής απάντησε ότι όλα εξαρτώνται από την ετοιμότητα της Γερμανίας να παρέχει τα ποσά που απαιτούνται, και αν κρίνουμε από δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου, αυτή η ετοιμότητα πλησιάζει στο τέλος της. "Είμαι της άποψης", είπε ο Ολλανδός, "ότι τελικά κάποια στιγμή, δεν ξέρω πότε ακριβώς, η ίδια η Γερμανία θα κλείσει τον διακόπτη του ευρώ" και ότι "μπορεί η Γερμανία να ανήκει στις χώρες που έχουν βαθιές τσέπες, αλλά όπως παρατηρούμε τελευταία και με την περίπτωση των ΗΠΑ, ακόμα και οι χώρες με πολύ βαθιές τσέπες έχουν τα όριά τους".

Όταν ρωτήθηκε τι θα γίνει αν η Ισπανία και η Ιταλία, που είναι οι μεγαλύτερες οικονομίες της νότιας Ευρώπης, βρεθούν σε θέση παρόμοια με της Πορτογαλίας και της Ελλάδας, ο Van Overtveldt αναφέρθηκε στο ειδικό ταμείο σταθεροποίησης που οργάνωσε η ευρωζώνη, υπογραμμίζοντας ότι μετά την προσπάθεια να καλυφθούν οι ανάγκες της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, έχουμε ήδη φτάσει στο όριο αντοχής αυτού του ταμείου. "Αν πέσει η Ισπανία", είπε, "τότε θα χρειαστεί μια αύξηση κατά 3/4 του ποσού που θα πρέπει να διαθέτει το ταμείο σταθεροποίησης της ευρωζώνης. Και δεν αναφέρομαι καν στην περίπτωση μιας πτώσης της Ιταλίας. Αυτό και μόνο το γεγονός σας δίνει μια εικόνα του τι διακυβεύεται στην περίπτωση αυτή. Η πτώση της Ισπανίας, δίχως καμμία αμφιβολία, θα σημάνει το τέλος του ευρώ".

Τέλος, ο Van Overtveldt εξέφρασε την απορία του πώς η ευρωζώνη άντεξε για δέκα χρόνια, με τόση έλλειψη ευλυγισίας στις αγορές της και μια παντελή απουσία πολιτικής ένωσης μεταξύ των κρατών-μελών. Οι αδυναμίες αυτές, κατά τη γνώμη του, ήταν έκδηλες από την αρχή της σύστασης της νομισματικής ένωσης.

Πηγή