Δράμα με καινούργιο καστ....

Της Μαριλης Μαργωμενου


Είναι σαν τις περιπέτειες στο σινεμά: κανείς δεν νοιάζεται τι ακριβώς είχε γίνει στο πρώτο σίκουελ. Ποιος θυμάται την κορυφαία σκηνή καταστροφής, όταν ο Δ. Δρούτσας είπε κάτι για τα βουλευτικά αυτοκίνητα κι έπεσε ο πράσινος ήλιος να τον κάψει; Το πρίκουελ του «Μεσοπρόθεσμου Μπελά» μπορεί τότε να έσπαγε ταμεία, αλλά τώρα αραχνιάζει στο βίντεο κλαμπ του σοσιαλισμού. Το νέο μπλοκμπάστερ, ο «Μεσοπρόθεσμος Μπελάς 2: Ανασχηματισμός» υπόσχεται ανεπανάληπτες συγκινήσεις με νέο, βελτιωμένο καστ.
Βέβαια, αν κάποτε η Ελλάδα ανακάμψει και κυκλοφορήσει όλη η σειρά σε εορταστικό DVD, τα «Previously» που κόπηκαν στο μοντάζ θα έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Οπως οι σκηνές όπου ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ο άνθρωπος που κατά τη Wall Street Journal έκανε την πιο δύσκολη δουλειά στην Ευρώπη μέχρι την Παρασκευή, απολογείται που αντιμετώπισε «σαν ούφο» τη Βάσω Παπανδρέου. Αν στο Discovery Channel είχαν πλάνα απ’ τις προσπάθειές του να ηρεμήσει το ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσαν να τον βάλουν μαζί με τους ψαράδες καβουριών της Αλάσκας, στο ντοκιμαντέρ «Επικίνδυνη Ψαριά». Απέναντί του τα μικρά σοσιαλιστικά πιράνχας: ο Δ. Λιντζέρης να τον λέει «αλαζόνα» και ο Γ. Αμοιρίδης «λογιστή». Η Τόνια Αντωνίου να προφητεύει την καταστροφή κι ο Ε. Νασιώκας με ύφος ειδήμονα να απαγγέλλει το «ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε». Αλλά το κακό με αυτή την παροιμία είναι πως το ένα δεν αποκλείει το άλλο…

Βλέπετε, στην πραγματικότητα η ταινία είναι δράμα, με κάθε έννοια της φράσης. Με την κ. Ρ. Βάρτζελη σε μεταμεσονύκτιο ρόλο να παίρνει το νέο καστ τηλέφωνο στις 5 το πρωί. Με τσακωμούς αλά Grease στο περιστύλιο της Βουλής για το ποιος κάνει αποστασία και ποιος θυμάται τα Ιουλιανά. Με τον Γ. Παπανδρέου σε καρυωτακικό κλίμα «τι νέοι που φτάσαμε εδώ;» να ψάχνει ποιος κασκαντέρ θα παίξει τον πρωθυπουργό. Και με τους παλαιοπασόκους πειρατές στη θάλασσα του σοσιαλισμού να ετοιμάζουν ρεσάλτο στο παπανδρεϊκό νησί. Κι όλ’ αυτά, ενώ η Β. Παπανδρέου, που καλοβλέπει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο επόμενο σίκουελ «Μεσοπρόθεσμος Μπελάς 3: η Επιστροφή» ψάχνει φίλους στις εφεδρείες του ΠΑΣΟΚ. Μεταξύ των υποψηφίων, κι εκείνοι που προς τιμήν τους προτάθηκε στην Ιπποκράτους οι εφεδρείες να γράφονται στο εξής «εφαιδρείες», καθώς η κατάσταση στην οποία περιήλθαν στα στερνά τους δεν μοιάζει να τιμά τα ένδοξά τους πρώτα. Πρόκειται για τους βετεράνους απ’ την ασπρόμαυρη ταινία «Σοσιαλιστικός Μπελάς». Οι καθηγητές Δ. Μπέης και Γ. Κασσιμάτης, από πασιονάριες του σοσιαλισμού πλάι στον Αν. Παπανδρέου, αναβαπτίσθηκαν στην κολυμβήθρα της 10ετούς σιωπής και τώρα κάνουν αντιμνημονιακό comeback δίπλα στον Μ. Θεοδωράκη ως γηραιοί σούπερ ήρωες έτοιμοι να ξανασώσουν τον ελληνισμό.

Και κάπου εδώ, αρχίζουν τα σπόιλερ: Ποιος να το έλεγε πως στο τέλος της ταινίας, το χρονοντούλαπο της ιστορίας θα ανοίξει και θα βγει στις οθόνες μας σκονισμένος ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, να πει πως «μόνο δειλοί κι ένοχοι παραιτούνται», για να γίνει 24 ώρες αργότερα υπουργός; Ούτε ο ίδιος ο Παντελής Οικονόμου δεν φανταζόταν τον εαυτό του με σακάκι στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης. Καθώς οι τίτλοι πέφτουν στο σινέ ΠΑΣΟΚ, ο Χ. Καστανίδης κάνει ευχή ταιριαστή για το νεφοσκεπές μας μέλλον: «Κανείς μας να μη βρεθεί ούτε ρίψασπις, ούτε λιπόψυχος», λέει και ξανακάθεται στον υπουργικό του θώκο. Κι αν οι θέσεις στην πλατεία είναι κάπως πιο στενές και οι θεατές έχουν πιαστεί στις καρέκλες, στο τέλος της μπομπίνας κανένα σπόιλερ δεν προβλέπει happy end για να τους αποζημιώσει. Μετά τις παραιτήσεις, τις αποχωρήσεις και τις παρ’ ολίγον οικουμενικές κυβερνήσεις, η κλασική σινεφίλ ατάκα πρώτη φορά ακούγεται απειλητική: «αυτά, μόνο στο σινεμά γίνονται…».

Πηγή