Ο συνδυασμός της ουσιαστικής ακυβερνησίας, αλλά και του πολιτικού αδιεξόδου που βιώνουμε, με την ολοένα αύξηση της ανεργίας, της μείωσης των εισοδημάτων, την όλο και περισσότερο βύθιση στη φτώχεια των μεσαίων στρωμάτων και τη δημιουργία όλο και περισσότερων «νεόπτωχων», έχει οδηγήσει στο κίνημα των «Αγανακτισμένων» και τις ειρηνικές εκδηλώσεις τους σε όλη σχεδόν τη χώρα.
Όμως η συνεχιζόμενη έλλειψη οποιασδήποτε ευαισθησίας και αντίληψης των κοινωνικών αντανακλαστικών, καθώς και των μηνυμάτων που εκπέμπονται από την κοινωνία, θα μετατρέψει με μαθηματική ακρίβεια την ειρηνική «αγανάκτηση» σε βίαιη σύγκρουση της κοινωνίας με το....
πολιτικό σύστημα και τη λεγόμενη «καθεστηκυία τάξη». Σύγκρουση απρόβλεπτης βιαιότητας και έκφανσης, με επιπτώσεις επί δικαίων και αδίκων.
Αυτή η σύγκρουση θα έχει πολλές μορφές και στάδια που θα ποικίλουν από δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις, με αποτέλεσμα την παράλυση σημαντικών κρατικών τομέων, καθώς και μεγάλων τμημάτων της παραγωγικής ζωής της χώρας, όλο και πιο μαζικές κοινωνικές εκρήξεις διαφόρων κοινωνικών ομάδων με εκδηλώσεις τύπου Δεκεμβρίου 2008, έως και -τελικά- πολιτικές συμπεριφορές όπως η μεγέθυνση του ποσοστού αποχής ή/και της επιλογής μη παραδοσιακών ή πραγματικά νέων πολιτικών σχηματισμών στις επικείμενες εκλογές όποτε (μέσα στο 2011) αυτές προκηρυχθούν.
Μέχρι στιγμής η κοινωνία αντιδρά με αργούς, αλλά φυσιολογικούς ρυθμούς. Μετά το πρώτο σοκ της εισοδηματικής μείωσης (μισθοί-συντάξεις) και της αρχικής φοροεπιδρομής (άμεσοι-έμμεσοι φόροι), αφού ξεπεραστεί το φυσιολογικό αίσθημα αυτοσυντήρησης, όσο η ύφεση, η λιτότητα και η περικοπή των εισοδημάτων θα εντείνονται και αφού ξεπεραστεί η επήρεια το επικοινωνιακού σχεδίου «σοκ και δέους» που εφαρμόζεται πολλαπλώς από τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ και άλλους επικοινωνιακούς μηχανισμούς, οι διάφορες κοινωνικές ομάδες αρνούνται να γίνονται θύματα των φυσιολογικών κοινωνικών αυτοματισμών, αναλύουν βαθύτερα κι ορθολογικότερα τις καταστάσεις που βιώνουν και τελικά οργανώνουν τις αντιδράσεις τους περισσότερο σε συλλογικό, παρά σε ατομικό επίπεδο.
Σε αυτές τις διαδικασίες, σημαντικό ρόλο θα παίξουν τόσο οι διεθνείς κι εγχώριες πολιτικοοικονομικές εξελίξεις, όσο και οι πολιτικές ή/και άλλου τύπου και συμφερόντων πρωτοβουλίες για την καθοδήγηση, χειραγώγηση και οργάνωση των αντιδράσεων και των δράσεων της κοινωνίας. Όλα τα παραπάνω, δεν πρόκειται να συμβούν αυτόματα ή με γρήγορες διαδικασίες. Θα είναι αποτέλεσμα μακρόχρονης ωρίμανσης και προβληματισμού των κοινωνικών ομάδων. Όταν, όμως, έρθει η κατάλληλη στιγμή όλοι μαζί κι ο καθένας ξεχωριστά, θα νιώσουν έτοιμοι για δράση (μη ελπίζοντας σε τίποτα ή/και έχοντας ως στόχο τη συνολική ανατροπή) και οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και καταλυτικές.
Με βάση τα παραπάνω, θα συνέστηνα σε όσους αδημονούν για δυναμικές κοινωνικές αντιδράσεις να εύχονται αυτές να παραμείνουν στο επίπεδο των ειρηνικών εκδηλώσεων τύπου «Αγανακτισμένων», ή τουλάχιστον να μην εκδηλωθούν με την αναμενόμενη σφοδρότητα, διότι τότε δεν θα υπάρξουν φραγμοί, τα θύματα θα είναι πολλαπλά, αδιακρίτως σε ποια κοινωνική ή εισοδηματική τάξη ανήκουν και τελικά ο κοινωνικός ιστός θα διαρραγεί σε σημαντικό βαθμό με ανεπανόρθωτές συνέπειες.
Από τον Τάσο Τσιπλάκο
ΡΟΒ
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.