Η “Νέα Εποχή”, η εποχή της παγκοσμιοποίησης που με επιμονή και μέθοδο προετοίμαζαν εδώ και αιώνες οι “εχθροί του ανθρώπου”, δεν ανήκει κάπου στο μακρινό μέλλον, είναι εδώ, χειροπιαστή και ζώσα για να τεμαχίζει τα οράματά μας, να διαγράφει τα όνειρά μας, να λεηλατεί τις ψυχές μας.
Είναι εδώ, παντοδύναμη και ισχυρή, να επιβάλλει το δικό της “δίκαιο”, να σταλάζει πίκρα στις καρδιές των γενναίων και τρόμο στις αγέλες των δειλών, που σκύβουν χωρίς αντίρρηση το κεφάλι. Μην αναζητάτε, λοιπόν, την κόλαση μέσα στους εφιάλτες σας, ούτε καν μέσα στις ίδιες τις αμαρτίες σας, η κόλαση είναι εδώ, είναι η πολύχρωμη “Νέα Εποχή” της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης των πάντων. Εάν κάτι κάνει τους Έλληνες τον περισσότερο γενναίο Λαό στην Ιστορία της Ανθρωπότητος είναι
η γένεση της “τραγωδίας”, που ήταν η θαρραλέα απόφαση του Ανθρώπου να αντικρίσει κατάματα το χάος.
Η Αλήθεια απελευθερώνει, η Αλήθεια είναι τα πάντα, γι’ αυτό κάθε γενναία ψυχή πρέπει να έχει την Δύναμη να βλέπει τα πράγματα όπως έχουν και αυτό δεν είναι μία γεμάτη ηττοπάθεια απαισιοδοξία, αλλά ΗΡΩΙΚΟΣ ΠΕΣΣΙΜΙΣΜΟΣ, η Μεγάλη Αυτή Ανθρώπινη Ιδέα, που γεννά τους πιο υπέροχους Ήρωες, τους Ήρωες των καιρών της Πτώσεως, είτε αυτοί λέγονται Λακεδαιμόνιοι και Θεσπιείς στις Θερμοπύλες, είτε Θωρακοφόροι Δρουγγάριοι στην Πύλη του Ρωμανού, είτε Ίππότες, οδεύοντες προς την Βαλχάλλα, σε ένα θριαμβικό Λυκόφως των Θεών.
Ναι, είναι ξεχωριστή η Τιμή να παραμένεις Πιστός σε μια εποχή απόλυτης απιστίας. Σε μία εποχή, όπου ήδη ζούμε, το ανάθεμα των Ηρώων, την επιμελημένη διαγραφή κάθε Ιερής Ιστορικής Μνήμης. Ναι, είναι ξεχωριστή
Τιμή να είσαι Άνθρωπος του καθήκοντος σε μια εποχή καθολικής προδοσίας, όπου ήδη οι βάρβαροι είναι εντός των Πυλών και ταγοί της πολιτείας μας είναι “καλαμαράδες και δημοκόποι” και του άδειου λόγου τροπαιούχοι.
Τιμή να είσαι Άνθρωπος του καθήκοντος σε μια εποχή καθολικής προδοσίας, όπου ήδη οι βάρβαροι είναι εντός των Πυλών και ταγοί της πολιτείας μας είναι “καλαμαράδες και δημοκόποι” και του άδειου λόγου τροπαιούχοι.
Εάν κάποιοι πάλι πιστεύουν, πως όλα αυτά αποπνέουν έναν αγέρα πεισιθάνατο, γεμάτο απελπισία, δεν έχουν, αλίμονο γι’ αυτούς, καταλάβει τίποτε, δεν έχουν καταλάβει πως πάντοτε, εις τον Αιώνα τον Άπαντα, κάθε Μεγάλη Ελπίδα Του Ανθρώπου, γεννιότανε μέσα από μια εξ ίσου Μεγάλη Απελπισία.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.