Με στόχο μια κοινωνία ασφάλειας, δικαιοσύνης και ανθρωπιάς...

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πιστός στις ιδεολογικές του εμμονές κατά του «μονοεθνικού κράτους» και υπέρ της «πολυπολιτισμικότητας» , είχε ως άμεση προτεραιότητα τη μετατροπή του ελληνικού εθνικού κράτους σε «πολυπολιτισμική» κοινωνία με στόχο μια κοινωνία ασφάλειας, δικαιοσύνης και ανθρωπιάς.

Τα αποτελέσματα αυτών των εμμονων είναι ένα τεράστιο κύμα λαθρομετανάστευσης που «δηλητηριάζει» τη χώρα, η ανυπαρξία νομοθετικού πλαισίου, η μη ύπαρξη συμφωνιών για τους λαθρομετανάστες και φυσικά η έλλειψη συγκεκριμένης μεταναστευτικής πολιτικής

Και έρχεται ο Χρυσοχοϊδης, τώρα να μας πεί ότι το διογκούμενο πρόβλημα του κέντρου συνδέεται άμεσα με το μεταναστευτικό που είναι πρόβλημα βαθιά πολιτικό και χρήζει συντονισμένων πολιτικών και συνεχίζει λέγοντας ότι οι επιχειρήσεις «σκούπα» της ΕΛΑΣ δεν μπορεί να αποδώσουν γιατί τα κρατητήρια είναι υπερπλήρη...

Θα ήταν χρήσιμο όμως ο υπουργός να απαντήσει πότε έγιναν οι «επιχειρήσεις σκούπα» και πόσες ήταν αυτές.

Θα ήταν χρήσιμο όμως ο υπουργός να απαντήσει πόσους από τους εμπόρους ναρκωτικών ή και τα βαποράκια αν θέλετε που καθημερινά πωλούν το θάνατο στους δρόμους κάτω από την Ομόνοια συνέλαβε;

Ας μας πεί ο υπουργός γιατί η ΕΛΑΣ αφήνει ανεξέλεγκτα τα κορίτσια από την Αφρική να κάνουν πεζοδρόμιο στο κέντρο της Αθήνας;

Γιατί επιτρέπει το εμπόριο ναρκωτικών για το οποίο μερίδα του λέοντος δεν έχουν οι λαθρομετανάστες;

Ποιος και γιατί δίνει διαρκώς άδειες για νέα μικρά μαγαζιά που ανοίγουν οι αλλοδαποί στο κέντρο; Και δεν αναφερόμαστε στους Κινέζους οι οποίοι έχουν στήσει τη δική τους «αποικία» αλλά στους υπόλοιπους.

Σε επτά σημεία εντοπίζει τη «ρίζα» του προβλήματος στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας το πόρισμα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, το οποίο είναι έτοιμο από το Απρίλιο, αλλά είχε μπει στο ψυγείο. ΓΙΑΤΙ;;;;

Αναλυτικά οι επτά πληγές όπως τις καταγράφουν τα στελέχη του Υπουργείου είναι οι εξής;

Οι επτά πληγές της πρωτεύουσας

1) Παράνομοι λαθρομετανάστες και ευάλωτες ομάδες .
 Πρόκειται για λαθρομετανάστες οι οποίοι έχουν εισχωρήσει στην Ελλάδα. Ο αριθμός τους υπολογίζεται στις 500-600.000 επισήμως, αν και ανεπισήμως λέγεται ότι ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι αλλοδαποί έχουν προωθηθεί στην Αθήνα από την περιφέρεια. Ένας μεγάλος αριθμός είναι απελάσιμος αλλά δεν εντοπίζεται και ένας άλλος, μη απελάσιμος. Εσχάτως, όπως σημειώνουν αστυνομικοί του κέντρου της Αθήνας, οι περισσότεροι είναι μη απελάσιμοι, καθώς δηλώνουν αιτούντες πολιτικού άσυλου, κυρίως από την Παλαιστίνη. Αλλά ακόμη και αυτοί που δεν έχουν χαρτιά και εν πάση περιπτώσει δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την παρουσίαση τους, δύσκολα εντοπίζονται από τις αρχές, καθώς έχουν βρει καταφύγιο σε ακίνητα τα οποία τους νοικιάζονται έναντι πινακίου φακής, ή εγκατελλειμένα. Τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα η ΕΛΑΣ καλείται να στείλει δυνάμεις στο κέντρο για να σταματήσει συρράξεις μεταξύ των αλλοδαπών διαφορετικών εθνικοτήτων.

2) Εμπόριο ναρκωτικών.
 Εφιαλτική κάνει την κατάσταση στο κέντρο ο -κυριολεκτικά- συνωστισμός χρηστών ναρκωτικών και εμπόρων. Οι χρήστες συγκεντρώνονται στο κέντρο της Αθήνας λόγω της ύπαρξης εκεί του ΟΚΑΝΑ. Υπολογίζεται ότι καθημερινά συνωστίζονται περίπου 2.500 χρήστες και διακινητές, κυρίως στις οδούς Σοφοκλέους και Γερανίου, όπου τις μεσημεριανές ώρες είναι κυριολεκτικά αδύνατη η διέλευση αυτοκινήτων. Οι χρήστες που ψάχνουν απεγνωσμένα τη δόση τους έχουν εκτοξεύσει τους δείκτες της μικροεγκληματικότητας στην περιοχή, η οποία βέβαια εξελίσσεται: Και γίνεται ληστείες με επιθέσεις με όπλα χρησιμοποιημένες σύριγγες, ομαδικές κλοπές, καυγάδες και λιντσαρίσματα εμπόρων που πουλάνε ακριβά «φιξάκια».

3) Παράνομα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
 Από τα 18.500 τέτοια καταστήματα που είναι εγκατεστημένα στην περιοχή της Ά Αθηνών, τα 2.500 λειτουργούν σε καθεστώς αυθαιρεσίας. Χωρίς άδειες, χωρίς έλεγχο, χωρίς οποιαδήποτε υποχρέωση καθορισμού των προμηθευτών. Η καινούρια «μόδα» στο ιστορικό κέντρο, μετά από τα «σουβλατζίδικα», τα «εστιατόρια» και τα «καφέ» που άνοιξαν Αιγύπτιοι, Πακιστανοί, Ινδοί και άλλοι με ή χωρίς άδεια παραμονής, αμφιβόλου ποιότητας, θέλει κινέζικα «εστιατόρια». Πρόκειται για παράνομα εστιατόρια τα οποία λειτουργούν σε ορόφους πολυκατοικιών στο κέντρο της Αθήνας με πελατεία κυρίως τους λαθρομετανάστες. Κάποια από αυτά έχουν και (παράνομα) φυσικά «ντελίβερι». Το μεγάλο θέμα όμως είναι οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται, ιδιαίτερα αν ληφθούν υπόψη οι καταγγελίες κατοίκων της Αθήνας για σκύλους και γάτες που μαγειρεύονται σε αυτά τα «εστιατόρια».

4) Το παραεμπόριο.
 Δεν είναι μόνο οι τεράστιες ζημιές στο κράτος (περίπου 2 δις ευρώ ετησίως) και τους εμπόρους της Αθήνας. Είναι και η εικόνα των περίπου 2.500 παράνομων αλλοδαπών μικροπωλητών οι οποίοι πουλάνε απομιμήσεις και λαθραία τσιγάρα και αντικείμενα ένδυσης και υπόδησης. Είναι και η εικόνα (ορισμένες φορές καταλαμβάνουν το οδόστρωμα απαγορεύοντας την κίνηση αυτοκινήτων), αλλά και οι συρράξεις μεταξύ αγανακτισμένων πολιτών (;) και αλλοδαπών που εξελίσσονται σε «μάστιγα».

5) Η πορνεία.
 Οργιάζει το εμπόριο λευκής σαρκός στο κέντρο της Αθήνας. Οι μαφίες ελέγχουν την πορνεία σε κάθε δρόμο, είτε πρόκειται για Ελληνίδες, είτε για Ρωσίδες, Αλβανίδες, ή Νιγηριανές που εξαναγκάζονται να κάνουν «πεζοδρόμιο». Στο κέντρο λειτουργούν 250 οίκοι ανοχής, εκ των οποίων άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας έχουν μόνο τρεις. Οι υπόλοιποι είναι είτε «ξενοδοχεία», είτε «εστιατόρια» τα οποία έχουν στην πραγματικότητα άλλη χρήση.

6) Οι άστεγοι.
 Συνηθισμένοι είναι οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες του κέντρου στις εικόνες ανθρώπων που κοιμούνται στα παγκάκια και τα πεζοδρόμια. Ο αριθμός τους, είναι αδύνατο να υπολογιστεί, καθώς ακόμα και στο συσσίτιο του Δήμου που δίνεται στη Σοφοκλέους, τις περισσότερες από 1500 μερίδες παίρνουν άστεγοι, αλλά και ναρκομανείς, αθίγγανοι, λαθρομετανάστες και ηλικιωμένοι με οικονομικά προβλήματα.

7) Εγκαταλειμμένα κτίρια.
 Παλιότερη μελέτη του Πανεπιστημίου τα υπολόγιζε σε περίπου 2.500, αλλά σήμερα, δεν υπολογίζονται σε περισσότερα από 750. Έχουν μετατραπεί σε άσυλα λαθρομεταναστών, αποχωρητήρια και κέντρα διακίνησης ναρκωτικών. Εκτός των κινδύνων κατάρρευσης των κτιρίων αυτών και του αισθητικού του πράγματος, υπάρχουν πολλά και΄μεγάλα ζητήματα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν μετατραπεί σε πηγές μόλυνσης για τους κατοίκους και τους διερχόμενους με τη δυσωδία και μεταδοτικές ασθένειες (όπως η Ηπατίτιδα) να «φωλιάζουν» σε αυτά. Ακόμα και όταν καταγγέλλονται εγκλήματα μέσα σε αυτά τα κτίρια, οι αστυνομικοί δηλώνουν αδυναμία επέμβασης καθώς εκτός του δύσκολου της πρόσβασης χρειάζεται και συγκεκριμένο σχέδιο αλλά και προφύλαξη από τις ασθένειες. Έτσι, ζητούν τη βοήθεια των ΕΚΑΜ (!) τα οποία με τη σειρά τους ζητούν τη βοήθεια των υγειονομικών υπηρεσιών του Δήμου! Σε πολλές περιπτώσεις ιδιοκτήτης των ακινήτων είναι το ίδιο το κράτος και δημόσιοι φορείς, ενώ σε άλλες είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι πραγματικοί ιδιοκτήτες.

Η συντεταγμένη Πολιτεία εμφανίζεται ανήμπορη να κάνει κάτι...η μάλλον...ποιο ορθά... δεν θέλει να κάνει κάτι γιατί στόχος της είναι όπως είπαμε μια κοινωνία ασφάλειας, δικαιοσύνης και ανθρωπιάς...
εφημερίδα Press time

Πηγή


Share