Πρωτοφανής ο διασυρμός της Ελλάδας στην Ευρώπη!

Του ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΤΣΟΥΡΗ,
Καθηγητή Φιλολογίας Παν/μίου Ιωαννίνων

Γνωστοί αξιόλογοι διεθνούς κύρους καθηγητές πανεπιστημίων του εξωτερικού με κατακλύζουν τους τελευταίους μήνες με ηλεκτρονικές επιστολές τους, στις οποίες εκφράζουν την έκπληξη και την απογοήτευσή τους για την καταρράκωση της εικόνας της Ελλάδος στο εξωτερικό. Καταβαράθρωση της αξιοπιστίας της χώρας μας που οφείλεται στις πολιτικές που ακολούθησαν τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.
 Το πρόβλημα του διωγκομένου δημοσίου χρέους, ένα πρόβλημα που δεν είναι μόνο της Ελλάδος, αλλά και πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών, κατόρθωσαν οι κυβερνώντες να το μετατρέψουν σε πρόβλημα αξιοπιστίας, με συνέπεια τον πρωτοφανή διεθνή διασυρμό της χώρας.

Χαρακτηριστικό της πολιτικής χρεοκοπίας είναι όσα γράφει ξένος φιλέλλην δημοσιογράφος: «Η εικόνα της χώρας σας στην Ευρώπη είναι καταστροφική. Κατέρρευσε δε πολύ σύντομα και με πάταγο. Όσοι συνδέαμε την Ελλάδα με μία πανάρχαιη πνευματική, φιλοσοφική και ανθρωπιστική παράδοση, ξαφνικά ανακαλύψαμε μία χώρα που έχει υψηλές επιδόσεις στη διαφθορά, στην αφερεγγυότητα και την αναξιοπιστία της. Αυτή η κατάρρευση της εικόνας σας είναι πολύ χειρότερη από το υπέρογκο δημόσιο χρέος σας, διότι οι νέες γενιές, που είναι απομακρυσμένες από την ελληνο-ρωμαϊκή παράδοση, ακούν και διαβάζουν ότι μία χώρα μέλος της Ένωσης τρώει και πίνει εις βάρος των εταίρων της…» (ΕΣΤΙΑ 5.8.10 Αθ.Χ. Παπανδρόπουλου).

Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη δημιουργία ενός αρνητικότατου ψυχολογικού κλίματος, το οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι επιτήδειοι για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της χώρας μας. Οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι για το γεγονός ότι οδηγήθηκε η χώρα στα δεσμά του ΔΝΤ, αφού δεν έλαβαν έγκαιρα μέτρα για την οικονομία, παρόλες τις διακηρύξεις τους ότι είχαν έτοιμες λύσεις για τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, υποσχόμενοι μάλιστα «λαγούς με πετραχήλια» σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.

Έτσι μετατράπηκε η χώρα σε υποτελή του ΔΝΤ και των Βρυξελλών, και ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του σε εντολοδόχους και εκτελεστές των αποφάσεων της λεγόμενης «τρόικας». Εντυπωσιακή είναι η έλλειψη πρωτοβουλιών εκ μέρους της κυβερνήσεως και η δουλική υποταγή στις επιταγές των ξένων. Τα μέτρα που επιβάλλονται είναι κυρίως εισπρακτικού χαρακτήρα, τα οποία είναι βέβαιο ότι θα στραγγαλίσουν την ιδιωτική πρωτοβουλία, θα αυξήσουν έτι περαιτέρω την ήδη υψηλή ανεργία και θα υποβιβάσουν δραστικά το βιοτικό επίπεδο του λαού.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μόνο στην Αττική έχουν βάλει λουκέτο 16.000 επιχειρήσεις και μία στις δύο μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Το δημόσιο χρέος ανήλθε από τον Απρίλιο μέχρι το τέλος Ιουνίου στα 317 δις από 310 δις στο τέλος Μαρτίου. Σύμφωνα δε με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών, «σχεδόν εννέα στις δέκα επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας, με το 89% των επιχειρήσεων να δηλώνουν αδυναμία πρόσβασης σε χρηματοδότηση από τράπεζες και το 82% να έχουν δυσκολίες ή σημαντικές καθυστερήσεις στην ένταξή τους σε κοινοτικά και άλλα προγράμματα χρηματοδότησης». Τα έσοδα από τον τουρισμό μειώθηκαν κατά 12% και η ανεργία αυξήθηκε ακόμη περισσότερο, με την ανεργία των νέων να άνέρχεται στο 32% και σε κάποιες περιοχές, όπως στο Πέραμα, στο 70%!

Άρθρο του περιοδικού «Der Spiegel» αναφέρει, περιγράφοντας την δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, ότι «η Ελλάδα μπαίνει σε σπιράλ θανάτου» διατυπώνοντας την άποψη ότι τα μέτρα που υποτίθεται ότι λαμβάνονται για την έξοδο της χώρας από την κρίση, ουσιαστικά πλήττουν την εγχώρια οικονομία.

Με τον ΦΠΑ στα ύψη και τη φορολογία για επενδύσεις επίσης στα ύψη, σε σύγκριση με άλλες γειτονικές χώρες, με την υπάρχουσα γραφειοκρατία και μια ασταθή φορολογική και επενδυτική πολιτική, με ένα αρνητικό ψυχολογικό κλίμα λόγω της αναξιοπιστίας και της διαφθοράς, πώς είναι δυνατόν να υπάρξουν επενδύσεις τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό, ώστε να υπάρξει ανάπτυξη; Είναι πασίδηλο ότι χωρίς ανάπτυξη, όσα εισπρακτικά μέτρα και να λάβει η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να υπάρξει έξοδος από την κρίση. Το αντίθετο θα συμβεί, με τραγικές συνέπειες για τον τόπο και τους πολίτες.

Μέσα σε αυτό το αρνητικό κλίμα είναι περίεργο και εξωφρενικό ο πρωθυπουργός να έχει σχηματίσει γύρω του μια «λεγεώνα» ξένων συμβούλων, οι πλείστοι των οποίων είναι γνώριμοι και φίλοι του, και οι οποίοι, παρόλες τις διακηρύξεις του ιδίου για διαφάνεια, δεν γνωρίζει κανείς πόσο αμείβονται και ποιες συγκεκριμένες υπηρεσίες προσφέρουν. Ξένοι όπως οι Τομάσο Σκιόπα, Τζόζεφ Στίγκλιτς, Ρίτσαρτ Πάρκερ, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, Ρότζερ Γουίλκινς, Τζεφ Μάλγκαν, Λάϊφ Παγκρότσκι, Κέβιν Φέδερστοουν, Γιόακιμ Πάλμε, Ρον Χάιφεζ και άλλοι! Ξένοι επίσης επεξεργάζονται σχέδιο για την αναμόρφωση του Γραφείου του Πρωθυπουργού! (ΒΗΜΑ 8.8.10 και 15.8.10, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 14-15.8.10).

Διερωτάται κανείς, πρώτον, δεν υπάρχουν Έλληνες ειδικοί εγνωσμένου κύρους για να συμβουλεύσουν τον πρωθυπουργό και γιατί προτιμώνται οι ξένοι και, δεύτερο, εν τοιαύτη περιπτώσει, γιατί δεν ανατίθεται η διακυβέρνηση της χώρας σε ξένους ειδικούς, οικονομολόγους ή πρώην πολιτικούς ξένων χωρών; Γιατί χρειαζόμαστε δύο κυβερνήσεις, μια του ΠΑΣΟΚ και μία των ξένων μυστικοσυμβούλων;

Έλληνες οικονομολόγοι αλλά και άλλων ειδικοτήτων διαπρέπουν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και από αυτούς θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να επιλέξει ως συμβούλους του για τα σοβαρά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Επιπλέον, γιατί δεν δημοσιοποιούνται στο διαδίκτυο, χάριν της διαφάνειας, την οποία η σημερινή κυβέρνηση τοποθέτησε ως προμετωπίδα της πολιτικής της, όλα τα ονόματα των συμβούλων, Ελλήνων και ξένων, με τις αμοιβές τους, καθώς και τις συγκεκριμένες προτάσεις και συμβουλές τους προς την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, για να γνωρίζει ο λαός ποιος αποφασίζει, γιατί και πώς σε αυτόν τον τόπο;

Ο πρωθυπουργός φαίνεται να έχει εμμονές με ξένα «μοντέλα». Από τη μια επεξεργάζέται ένα εκλογικό νόμο με βάση το γερμανικό μοντέλο και απο την άλλη σχεδιάζει ένα πρωθυπουργικό γραφείο με βάση το αυστραλιανό μοντέλο! Αυτό όμως που έχει σημασία δεν είναι το άλφα ή το δείνα μοντέλο, αλλά η ουσία της πολιτικής που ακολουθήθηκε και ακολουθείται και η δυνατότητα εξόδου από τον ασφυκτικό κλοιό της «τρόικας» και της υπανάπτυξης!


Share


Πηγή