Όλα όσα λέγονται, μεθοδεύονται και πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες δεν τιμούν κανέναν: Ούτε την κυβέρνηση (και τους ξένους πάτρωνές της), ούτε τη Βουλή (και την πλειοψηφούσα παράταξη), ούτε τις κοινωνικές εκείνες τάξεις (που ξεσηκώθηκαν εναντίον αλλήλων), ούτε αρκετά έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ούτε και πολλούς απλούς πολίτες.
Η κυβέρνηση απροετοίμαστη, αμήχανη και όμηρος των αλλεπάλληλων λαθών της, έσπευσε να επιτάξει οχήματα και να επιστρατεύσει οδηγούς, - σε μια καταφανή (όσο και ατελέσφορη) προσπάθειά της να στείλει μήνυμα υποταγής σε δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες που θεωρούνται «κλειστές» Συντεχνίες, αλλά και να διαβεβαιώσει τους ξένους πάτρωνες ότι δύναται να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια.
Η Τρόικα, μέσα στο συγκρουσιακό χάος που δημιούργησε η αντιπαράθεση κυβέρνησης - απεργών, θεώρησε ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να αξιώσει (τελεσιγραφικά, λένε οι επαΐοντες) άμεση αναδιάταξη των υπαλλήλων του δημοσίου, κατάργηση νέων οργανισμών και υπηρεσιών του κράτους, απολύσεις προσωπικού από τις ΔΕΚΟ, άμεσο άνοιγμα και όλων των υπολοίπων «κλειστών» επαγγελμάτων, πλήρη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας (με πώληση του 40% των παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ), μεταφορά βασικών καταναλωτικών αγαθών από τον συντελεστή 11% του ΦΠΑ στον συντελεστή 23%, αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων κ.λπ. κ.λπ…
Το κράτος, -εικόνα και ομοίωση των κομμάτων και των πολιτικών που το έκοψαν στα μέτρα τους- αποδείχτηκε ανίκανο να υλοποιήσει μια έκτακτη κυβερνητική απόφαση. Και, μάλιστα, αποδείχτηκε ανίκανο σε όλο του το εύρος: Από το πρωθυπουργείο ως τα υπουργεία και από την Κεντρική Διοίκηση ως τις Περιφέρειες και τις Νομαρχίες.
Ούτε λεπτομερή στοιχεία υπήρχαν, ούτε κατάλογοι οχημάτων και οδηγών, ούτε γνώση των αναγκαίων δρομολογίων, τα οποία όφειλαν να πραγματοποιήσουν οι επιστρατευόμενοι οδηγοί και τα επιταγμένα οχήματα.
Ούτε καν όργανα υπήρχαν, προκειμένου να επιδώσουν τα «φύλλα πορείας»!
Η απεργία των φορτηγών και βυτιοφόρων, αντιθέτως, έδωσε την ευκαιρία να εκδηλωθούν τα υπόφαια ανακλαστικά του κοινωνικού αυτοματισμού: Εκπρόσωποι Αγροτών και Τουριστικών επιχειρηματιών και εμπόρων και άλλων τάξεων, αλλά και απλοί πολίτες, διαπληκτίστηκαν με τους απεργούς, αλληλολοϋβρίστηκαν, κατά περιστάσεις και συνεπλάκησαν μαζί τους, - λες και είναι δυνατός οποιοσδήποτε κοινωνικός αγώνας μιας κατηγορίας πολιτών, χωρίς να θίγει, λιγότερο ή περισσότερο, κάποιες άλλες.
Δυστυχώς, για τα φαινόμενα αυτά του κοινωνικού αυτοματισμού, τρομακτικές ευθύνες έχουν και κάποια ΜΜΕ, τα οποία οιονεί ανέλαβαν εργολαβικά να σπάσουν την απεργία - θυμίζοντας τη λαϊκή παροιμία «το ένα βόδι σφάζουνε και τ’ άλλο αναχαράζει»!
Χ. ΘΕΟΧΑΡΑΤΟΣ-Α.Τ.
Share
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.