Η μείωση του ελλείμματος κατά 46% το πρώτο εξάμηνο του 2010 -δηλαδή κατά 7 περίπου εκατοστιαίες μονάδες πάνω από τον στόχο- εδραίωσε σε πολλούς την πεποίθηση ότι η εξέλιξη αυτή είναι πολύ θετική, διότι, αν μη τι άλλο, αποκλείει τη λήψη και νέων περιοριστικών μέτρων.
Αφελείς του είδους υπήρξαν ακόμη και στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του, ακόμη και μέσα στην κυβέρνησή του: Ότι, η υπερκέραση του στόχου αποκλείει νέα μέτρα…
Ολοι αυτοί, όμως, (κομματικά στελέχη, βουλευτές, υφυπουργοί και υπουργοί), δυστυχώς, δεν ασκούν την οικονομική πολιτική της χώρας. Την ασκούν οι τοποτηρητές των Δυνάμεων Κατοχής και οι εγχώριοι Κυβερνητικοί Αξιωματούχοι, απλώς, την εφαρμόζουν.
Και οι τοποτηρητές των ξένων έχουν άλλη γνώμη. Διότι, ναι μεν έδωσαν συγχαρητήρια στους εδώ διαχειριστές του Μνημονίου για τη μείωση του ελλείμματος, πιστεύουν, όμως, ότι δημιουργούν κινδύνους σοβαρών αποκλίσεων πέντε (για την ώρα!) ανοικτές πληγές και, ειδικότερα:
1. Η καθυστέρηση στην είσπραξη των φόρων.
2. Οι δαπάνες των κρατικών νοσοκομείων.
3. Τα ελλείμματα των Ασφαλιστικών Ταμείων.
4. Τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ. Και,
5. Τα ελλείμματα και τα προβλήματα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Και, αναφορικά με τις διαρθρωτικές αλλαγές που αξιώνουν να πραγματοποιηθούν εδώ και τώρα για όλα αυτά, οι τοποτηρητές (Ελεγκτές) της Τρόικας, απαιτούν μια επιπλέον Συμφωνία, - δηλαδή ένα πρόσθετο Μνημόνιο ή ένα προσαρτημένο παράρτημά του, «ώστε να διευκολυνθεί η εκταμίευση της δεύτερης δόσης του δανείου»!
Παράγοντας, μάλιστα, του υπουργείου Οικονομικών που ρωτήθηκε πιεστικά αν οι, μετά πολλών επαίνων, νέες αξιώσεις των Ελεγκτών σημαίνουν και νέα δημοσιονομικά μέτρα, παρατήρησε:
- Νέα δημοσιονομικά μέτρα είναι ήδη δρομολογημένα για το 2011. Αναφέρομαι στην αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, άρα, και της φορολογίας, στη μετάταξη του 30% των αγαθών του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ (11%), στον υψηλό συντελεστή (23%), σε νέα Εκτακτη Εισφορά, αν κριθεί αναγκαίο. Τώρα, όμως, ως το τέλος του 2010, είναι η ώρα των διαρθρωτικών αλλαγών, οι οποίες έχουν, κυρίως, κοινωνικό κόστος.
Και ανέφερε αρκετές. Ανάμεσά τους: Νέες ρυθμίσεις στο Εργασιακό, μεταρρύθμιση του ΕΣΥ και των προμηθειών του Δημοσίου, απλούστευση των αδειοδοτήσεων νέων επιχειρήσεων, ανοίγματα «κλειστών επαγγελμάτων», αναμόρφωση των κανόνων Ανταγωνισμού, ενίσχυση των εξουσιών της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας κ.λπ. κ.λπ…
Κοντολογίς: Το Μνημόνιο ήρθε για να μείνει και όχι για να επιφέρει διορθώσεις. Το Μνημόνιο έχει καθεστωτική και όχι μεταβατική λογική. Κι αν ακόμη υπάρξει κάποια στιγμή υποχώρηση της ύφεσης και ανάκαμψη της οικονομίας, η ανάκαμψη θα αφορά την οικονομία της πλουτοκρατίας και όχι του λαού.
Η οικονομία του λαού θα μαστίζεται από ακρίβεια, ανέχεια, ανεργία, διακρίσεις και αποκλεισμούς!
Χ.ΘΕΟΧΑΡΑΤΟΣ-Α.Τ.
Share
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.