Η ανηθικότητα της πολιτικής ηθικής

 Έχετε 4.000.000(!) ευρώ μαύρο χρήμα στην Ελλάδα και θέλετε να το ξεπλύνετε; Κανένα πρόβλημα. Μπορεί να γίνει «νομιμότατα» με τη σφραγίδα της Εφορίας (που πια λέγεται Δ.Ο.Υ., για να μην ξέρουμε τι εννοεί) 

Του κ. Χ. Μαγγούτα Τορόντο, Καναδά
 

Δεν έχει σημασία πώς αποκτήσατε το μαύρο χρήμα, έτσι κι αλλιώς αυτό μόνο ένα χρώμα έχει. Μπορεί να είναι από μίζες σε στρατιωτικό υλικό, από κουμπαριές, από συμβάσεις σε δημόσια έργα, από κάποιες off-shore εταιρείες, από εμπόριο ναρκωτικών, όπλων, λευκής ή μαύρης σάρκας κλπ.
 

Η λύση πάντως είναι πολύ απλή: διαλέγετε να αγοράσετε π.χ. έναν όροφο στον Πύργο των Αθηνών. Η αξία του είναι 4,700,000 ευρώ, αλλά η εφορία θα σας πει ότι έχει «αντικειμενική» αξία 700,000 ευρώ. Δίνετε στον πωλητή σας τα 4,000,000 κάτω από το τραπέζι, παίρνετε και δάνειο 700,000 Ε από μια τράπεζα και αμέσως έχετε στην κυριότητά σας ένα ακίνητο 4,700,000 ευρώ χωρίς να φανεί ότι έχετε έστω ένα ευρώ εισόδημα! Πανέξυπνο δεν είναι; Τα μαύρα χρήματα δε φάνηκαν πουθενά, εσείς δεν κινδυνεύετε ες αεί από το πόθεν έσχες και όλοι είναι ευτυχισμένοι. Ή όπως έλεγε ο μακαρίτης ο Δημητρακόπουλος: «Μια ερωτευμένη μάζευε παπαρούνες, μια υπηρέτρια βρούβες, ένας γάιδαρος έτρωγε και από τα δυο -- και ήταν όλοι ευτυχισμένοι».
 

Εκτός φυσικά από το κράτος που δια μαγείας έχασε γύρω στα 400,000 ευρώ σε φόρους, αλλά αυτός δεν είναι ο σκοπός του κράτους; Να βοηθά τους, πλούσιους, τους πολιτικούς, τους κουμπάρους κλπ για να γίνουν πιο πλούσιοι; Και να στέλνει το λογαριασμό στους συνταξιούχους και τους μισθοσυντήρητους;
 

Ως νέος Πόντιος Πιλάτος λοιπόν ξεπλύνατε πλήρως το κακόφημο χρήμα και μέσα από τη γενναιοδωρία σας, κάτι πήραν και οι εφοριακοί που ακολουθούν τους πολιτικούς κατά πόδας, όπως πριν δυο αιώνες οι σκλαβέμποροι ακολουθούσαν τους ιεραποστόλους στην Αφρική.
 

Όταν προσπαθώ να εξηγήσω στους πελάτες μου στο Τορόντο την έννοια της «αντικειμενικής» αξίας στην Ελλάδα με κοιτούν σαν να βλέπουν Αρειανό. Σύμφωνα με κάθε λεξικό της ελληνικής γλώσσας «αντικειμενικός» είναι αυτός που είναι όσο το δυνατό πιο κοντά στην πραγματικότητα. Αλλά την έννοια της «αντικειμενικής αξίας ακινήτου» δεν την καθόρισαν ακαδημαϊκοί, αλλά πολιτικοί, ώστε να παγιώσουν τη αρχή «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Πολύ συχνά όμως, όπως παραπάνω, καταντά να σημαίνει: «Ό,τι είναι νόμιμο μπορεί να είναι άκρως ανήθικο». Αυτό μου θυμίζει τη εξήγηση ενός σερίφη στο Φαρ Ουέστ όταν αθώωσε έναν κάου-μπόυ που είχε σκοτώσει κάποιον Κινέζο: «Διάβασα όλη την Αγία Γραφή (που εθεωρείτο ο Ποινικός Κώδικας τότε) και πουθενά δε γράφει ότι απαγορεύεται να σκοτώνεις Κινέζους».
 

Κάθε ευνομούμενη χώρα καθορίζει την αντικειμενική αξία σύμφωνα με την τρέχουσα αγοραστική αξία, ακριβώς για να αποφύγει αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Κανένας δε μπορεί να τα βάλει με τον Χ που αγόρασε με 700,000 ευρώ ακίνητο αξίας 4,700,000 γιατί θα τους πει: «Καλά, εσείς δεν μου είπατε ότι αξίζει 700,000 ευρώ; Πλήρωσα όσα μου ζητήσατε, αφήστε με ήσυχο».Οι πολιτικοί ξέρουν πώς να καλύπτουν τις πλάτες τους, οπότε μόνο «καλή χώνεψη» μπορούμε να ευχηθούμε στον Χ και σε χιλιάδες άλλους πολιτικούς, επιχειρηματίες κλπ και δεν υπάρχει τρόπος να πάρει πίσω το κράτος (ποιο κράτος δηλαδή...) ούτε ένα ευρώ γιατί όλα έγιναν «νόμιμα και ηθικά».
 

Φυσικά αν η Ελλάδα ορίσει την αντικειμενική αξία στο επίπεδο της αγοραίας αξίας δε θα μπορεί να ζητά 11% φόρο (ήδη τον μεγαλύτερο στην Ευρώπη, δεν ξέρω μήπως και σε όλο τον κόσμο). Σε πολλές χώρες, όπως στον Καναδά, δεν πληρώνεις καθόλου φόρο όταν αγοράζεις ακίνητο (κάποια μικρά «διοικητικά έξοδα», που απαγορεύεται να ονομαστούν φόρος). Αλλά ο νομοθέτης αλλού είναι πολύ πιο σοφός: αντί να πάρει όλα χρήματα μαζί στην αρχή και να τα κατασπαράξει αμέσως μια αρπάχτρα κυβέρνηση, προτιμά να βάζει κάθε χρόνο 1-2% φόρο ιδιοκτησίας. Και πάλι τα ίδια χρήματα μπορεί να παίρνει συνολικά, αλλά ξέρει ότι κάθε χρόνο βρέξει χιονίσει το κράτος θα έχει ένα τεράστιο εισόδημα. (Έχω την εντύπωση ότι αν καθένας που έχει ακίνητα πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ φορολογείτο με 1-2 %, -που ποτέ δεν πλήρωσε πραγματικά φόρο-, σε λίγο θα δανείζαμε τη Γερμανία!).
 

Όλοι οι πολιτικοί μας έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό και τα ξέρουν αυτά, αλλά προτιμούν το χειρότερο που έμαθαν, χρησιμοποιώντας τη γνώση τους όχι για το καλό του λαού τους, αλλά πώς θα ρημάξουν τα πάντα όσο είναι ακόμα στην εξουσία, και νομοθετούν βαφτίζοντας νομιμότητα τη δική τους ανηθικότητα.

ΥΓ: Και μια παράξενη ερώτηση: το Υπουργείο Οικονομικών (ή όπως αλλιώς αναβαπτίζεται από καιρό σε καιρό) δηλώνει επανειλημμένα ότι υπάρχει φοροδιαφυγή 45% στο ΑΕΠ. Γιατί ποτέ δε μας ξεκαθαρίζει ποιες ομάδες φοροδιαφεύγουν και σε τι ποσοστά η καθεμιά στο συνολικό ΑΕΠ;

Πηγή





Share