Την Κυριακή έχουμε την τελευταία ειρηνική ευκαιρία

Εκλογές ευθύνης και χρέους, δικαίου και τιμωρίας

Εκλογές επιβολής δικαίου και ανάκτησης της ανεξαρτησίας και της αυτοκυριαρχίας. Εκλογές απελευθέρωσης και συνέπειας στην ιστορική ευθύνη. Αυτές είναι οι επόμενες εκλογές, οι οποίες έχουν μεταβληθεί σε κορωνίδα αίσχους και ξεδιάντροπων εκβιασμών.
Καλούμαστε την Κυριακή, ως λαός, ως νοήμονες πολίτες, ως άνθρωποι που βλέπουν τα πάντα να καταρρέουν γύρω τους, να αποφασίσουμε ποιος θα μας κυβερνήσει.
Άραγε θα ψηφίσουμε κάποιον από εκείνους που φέρουν ακέραιη την ευθύνη της απόλυτης οικονομικής κατάπτωσης, της διεθνούς ηθικής καταρράκωσης και τους προστάτες του χρηματοπιστωτικού συστήματος;
Θα ψηφίσουμε εκείνους που ενώθηκαν και ξέχασαν τις «διαφορές» τους, όταν είδαν τον λαό να θυμώνει με όσα έγιναν;
Πριν πάμε στην κάλπη μήπως πρέπει να θυμηθούμε ποια ήταν η χώρα μας και πως την κατάντησαν σήμερα οι επίδοξοι κυβερνήτες της;
Θα ψηφίσουμε άραγε εκείνους που ψήφισαν να μην γίνει έρευνα για το χρέος;
Μήπως θα ψηφίσουμε εκείνους που ψήφισαν να μην γίνει έρευνα σε τράπεζες του εξωτερικού για λογαριασμούς πολιτικών;
Θα ψηφίσουμε εκείνους που μας έκαναν άνεργους ή που δέχτηκαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Βουλγαρία;
Μήπως θα ψηφίσουμε όλους εκείνους που, χωρίς καν να διαβάσουν, υπέγραψαν την καταδίκη 2 γενιών Ελλήνων και επέτρεψαν την επιβολή κατοχικού καθεστώτος στην Ελλάδα;
Θα ψηφίσουμε εκείνους που αδιαφορώντας για τις αποφάσεις τους μετέτρεψαν την Παιδεία και την Υγεία σε παθογόνο οικονομική κατάσταση και αποφάσισαν να την... σμικρύνουν;
Μήπως θα στηρίξουμε με την ψήφο μας εκείνους που ξεδιάντροπα, κατ’ επάγγελμα, ασυνείδητα και κατ’ επανάληψη παραβίασαν το Ελληνικό Σύνταγμα, παραβίασαν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα και οδήγησαν συμπατριώτες μας στην αυτοχειρία;

Ποια Ελλάδα θέλουμε άραγε; Το έχουμε σκεφτεί;

Θέλουμε την Ελλάδα που οι σημερινοί πολιτικοί (στην πλειονότητά τους) δημιούργησαν και η οποία αποτελεί χώρα όνειδος και παγκόσμιο παράδειγμα προς αποφυγή;
Θέλουμε την Ελλάδα που την κατέστρεψαν ως χώρα και την παρέδωσαν ως χώρο σε τοκογλύφους, τραπεζίτες και «εργάτες» της Νέας Τάξης πραγμάτων;
Θέλουμε την Ελλάδα που η στοχευμένη πολιτική ανικανότητα και ανηθικότητα δημιουργήθηκε δια χειρός των σύγχρονων εφιαλτών της;
Εάν θέλουμε μία τέτοια Ελλάδα, τότε ας πάμε στις κάλπες να αθωώσουμε τους δολοφόνους μας, να νομιμοποιήσουμε τους άρπαγες της πατρίδας και της περιουσίας μας και τους βιαστές του σώματος και της ψυχής των παιδιών μας.

Μήπως όμως θέλουμε μία Ελλάδα ανεξάρτητη;
Μία Ελλάδα ελεύθερη; Μία Ελλάδα περήφανη;
Μία Ελλάδα αυτοκυρίαρχη;

Αν ναι, τότε στην κάλπη θα πρέπει να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα προς τους «οικονομικούς δολοφόνους» που επί δεκαετίες διέσυραν πολυεπίπεδα την πατρίδα μας και την χρησιμοποίησαν ως μέσο ικανοποίησης της προσωπικής τους ματαιοδοξίας (για χρήμα και εξουσία), αποδεχόμενοι και υπογράφοντες σειρά δυσμενέστατων «συμβάσεων» που μαθηματικά οδηγούσαν σε αδιέξοδο της Ελλάδα. Το μήνυμά μας θα πρέπει να είναι σαφές, απροκάλυπτο και απειλητικό, τόσο προς εκείνους που μας πρόδωσαν, όσο και για εκείνους που θα τους εμπιστευτούμε –την ύστατη αυτή στιγμή- το τιμόνι της χώρας.

Επειδή, αυτό το εγκληματικά εργαζόμενο πολιτικό και οικονομικό σύστημα θα επιχειρήσει τις επόμενες ημέρες στον μέγιστο δυνατό βαθμό να τρομοκρατήσει, να εκβιάσει ή και να νοθεύσει την βούληση των Ελλήνων πολιτών, επειδή αυτό το σάπιο οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο θα προσπαθήσει να τηρήσει τις παράνομες υπογραφές του στις κατοχικές δυνάμεις, θα πρέπει το μήνυμα – ψήφος μας, να είναι συγκεντρωμένο (στοχευμένο πολιτικά) σαν γροθιά, για να δημιουργήσει πραγματικό πρόβλημα στο σημερινό καθεστώς, στην σημερινή χούντα των τραπεζιτών και των αθλίων μικροπρεπών ευρωπαίων ηγετών.

Επειδή θέλω να ξεκαθαρίσω με τους εκτελεστές μου οριστικά...
Επειδή θέλω να ξεκαθαρίσω πως είμαι Έλληνας πολίτης και όχι ινδικό χοιρίδιο για πειραματισμούς, αλλά και...
Επειδή δεν μπορώ, στο σύμβολο αυτής της χώρας να φορέσω πένθος...
Επειδή δεν αντέχω να μου φορέσουν αλυσίδες στο κορμί, στο μυαλό και στην καρδιά...
Επειδή θέλω να παραδώσω στους επόμενους Έλληνες μία πατρίδα περήφανη, μία πατρίδα ανεξάρτητη και ελεύθερη, γνωρίζοντας πως θα πολεμηθώ επειδή τολμώ να διεκδικώ την ζωή μου και με την πεποίθηση πως κατανοούν το βάρος της ευθύνης και με την βεβαιότητα πως η ηθική τους δεν θα μπει σε κανένα ανταλλακτήριο, θα στηρίξω τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» και τον Πάνο Καμμένο. Επειδή θέλω κυβέρνηση. Ελληνική κυβέρνηση και όχι κυβέρνηση από μαριονέτες που τις κουνάνε "αόρατα χέρια" και που λειτουργεί μόνο για να καταστρέψει την χώρα.

Και με τον Θεό βοηθό, αδέρφια, αφού δηλώσουμε περήφανα πως είμαστε Έλληνες και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε λιγότερο από όσα οι πρόγονοί μας, να είστε βέβαιοι πως θα δεχτούμε την βάρβαρη επίθεσή τους. Όμως θα έχουμε στις επάλξεις τους πρώτους και καλύτερους Έλληνες και όχι απάτριδες, ανήθικους, επαγγελματίες ψεύτες και εξουσιολάγνους. Αυτή η ψήφος μας είναι η ευκαιρία μας απέναντί τους, αλλά θα είναι και η μαρτυρία μας στην πίστη μας σε αξίες που ετούτη η χώρα γέννησε, σε ιδανικά για τα οποία αυτή η χώρα μάτωσε και στον Θεό που ποτέ δεν την εγκατέλειψε.

Με την ψήφο της Κυριακής δεν θα δηλώσουμε φοβικοί ριψάσπιδες, αλλά αγωνιστές και υπερασπιστές, μαχητές στις σύγχρονες Θερμοπύλες, υπέρ βωμών και εστιών. Ετούτη την Κυριακή, λοιπόν, ας ανάψουμε ένα κερί στην Παναγία και στον Χριστό, ας ζητήσουμε να μας δώσει σοφία, δύναμη και έλεος, και ας πάμε να κάνουμε το καθήκον μας για όσα μας έμαθε η μάνα μας νανουρίζοντάς μας, για όσα μας έμαθε ο πατέρας μας κόβοντας το ψωμί του ιδρώτα, για όσα μας έμαθαν οι μεγάλοι του γένους δάσκαλοί μας, για όσα έμαθε να ξεχωρίζει η ματιά μας, για όσα γνωρίσαμε στο μικρό ή μεγάλο μονοπάτι της ζωής μας, για όσα μας μαρτυρά και μας καλεί η καρδιά μας.

Κωνσταντίνος