«Τους αλήτες! Πάλι θα μας κόψουν κι άλλο τις συντάξεις!» είπε ο Κώστας.
«Πού βλέπεις να καταλήγει το πράγμα;» τον ρώτησα.
«Πάνε να μας κλατάρουν!» απάντησε.
«Και πώς θα ζήσουμε;» τον ξαναρώτησα.....
«Ξέρω κι εγώ...» αναρωτήθηκε.
«Θα βάλεις φέτος μπαξέ;» γύρισα την κουβέντα.
«Τα βαρέθηκα κι αυτά δεν ξαναβάζω!» είπε νευριασμένος.
«Έβαζες κάθε χρόνο και δεν θα βάλεις φέτος;» αναρωτήθηκα.
«Τα βαρέθηκα όλα! Και μπαξέδες και κότες και ...όλα!» είπε ξανά νευριασμένος.
Ο παραπάνω διάλογος είναι ενδεικτικός της παράνοιας και της σύγχυσης στην οποία έχουμε περιέλθει ομαδικώς. Δεν ξέρω ποια σκοτεινά μονοπάτια της ψυχής οδηγούν σε τέτοιες παράλογες συμπεριφορές αλλά είναι αξιοθαύμαστο γεγονός ότι την ίδια ώρα που αναγνωρίζουμε ένα πρόβλημα, δεν πράττουμε τα δέοντα για να το αντιμετωπίσουμε ενώ συχνά - από αντίδραση - πράττουμε τα εντελώς αντίθετα! Στο βάθος όλων αυτών των συμπεριφορών σίγουρα υπάρχει η ανανδρεία μας να κοιτάξουμε την πραγματικότητα στα μάτια. Ο Κώστας ενώ κάθε χρόνο έβαζε μπαξέ, φέτος που όλα δείχνουν ότι θα ζοριστούμε δεν βάζει! Κατά βάθος ενώ το βλέπει να έρχεται το πρόβλημα δεν θέλει να πιστέψει ότι θα χρειαστεί να το αντιμετωπίσει είτε από φόβο, είτε από ραθυμία.
Δεν είναι οι μπαξέδες που θα μας σώσουν αλλά το θάρρος να αποδεχθούμε την πραγματικότητα η οποία θα μας δώσει την ευκαιρία να αλλάξουμε πραγματικά, μετανοώντας.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.