Με παρεμβάσεις που έπαψαν πια να είναι συγκαλυμμένες, οι ξένοι
δανειστές θέτουν οι ίδιοι το δίλημμα των εκλογών της 6ης Μαΐου,
στέλνοντας μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση ότι κάθε άλλο παρά έχει
ολοκληρωθεί η επιχείρηση διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, για την
οποία είναι αναγκαίος και απαράβατος όρος η ύπαρξη ισχυρής και
αποτελεσματικής κυβέρνησης από την επομένη των εκλογών
Οι παρεμβάσεις πολλές φορές ξεφεύγουν ακόμη και από τα όρια της διπλωματικής αβροφροσύνης, αλλά αποκαλύπτουν την πραγματική αγωνία για την έκβαση αυτής της εκλογικής περιπέτειας στη χώρα μας, η οποία και πάλι μπαίνει στο μικροσκόπιο των αγορών και των ξένων κυβερνήσεων.
Με ισχυρό «όπλο» το γεγονός ότι πλέον οι δόσεις του δανείου καταβάλλονται ανά μήνα, με την προϋπόθεση ότι θα δώσει το πράσινο φως ο μηχανισμός της τρόικας, οι ξένοι δανειστές πιστεύουν πως θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια ισχυρή δέσμευση από τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα ότι θα προχωρήσουν πιστά στην υλοποίηση του προγράμματος.
Ορόσημο
Με κρίσιμο ορόσημο τον Ιούνιο, που θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί και εγκριθεί το νέο πακέτο περιοριστικών μέτρων για την εξεύρεση των 11 δισ. ευρώ για την επόμενη διετία, είναι προφανές γιατί οι δανειστές «ξεχνούν» τη διπλωματική ευγένεια και απευθύνουν προειδοποιήσεις που ακούγονται ως τελεσίγραφα στην Αθήνα.
Στις Βρυξέλλες αλλά και στο ΔΝΤ παρακολουθούν αναλυτικά και εξαντλητικά καθημερινά τον τρόπο που εξελίσσεται η προεκλογική περίοδος στην Ελλάδα, αναλύουν τις δηλώσεις αλλά και τη ρητορική των κομμάτων που διαμορφώνουν και το σκηνικό, στο οποίο οι πολίτες θα κάνουν την επιλογή τους στις 6 Μαΐου, και καταστρώνουν εναλλακτικά σενάρια.
Ο εκτροχιασμός των πολιτικών δυνάμεων σε υποσχέσεις οι οποίες είναι εξωπραγματικές, και αποτελούν επανάληψη με διαφορετικό τρόπο του «Λεφτά υπάρχουν», αποτελεί την πρώτη πηγή ανησυχίας, μια και πρακτικά υπονομεύουν την εφαρμογή των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα με βάση το Μνημόνιο.
Το ζητούμενο είναι η ύπαρξη και μετά τις 6 Μαΐου σταθερού κυβερνητικού σχήματος. Αναλύοντας τα δημοσκοπικά ευρήματα θεωρείται μάλλον απομακρυσμένο το ενδεχόμενο της υπερίσχυσης των «περιθωριακών κομμάτων», όπως έσπευσε προβοκατόρικα να τα χαρακτηρίσει η ίδια η κ. Λαγκάρντ, αλλά αυτό κάθε άλλο παρά δημιουργεί επανάπαυση.
Η ενίσχυση «περιθωριακών» πολιτικών σχηματισμών, που υπόσχονται εύκολες λύσεις, αποτελεί τον μεγάλο κίνδυνο για τους Ευρωπαίους εταίρους, καθώς εκτιμάται ότι έτσι πέφτει λάδι στη φωτιά της δικαιολογημένης οργής των πολιτών.
Το ενδεχόμενο ακυβερνησίας και προσφυγής και πάλι σε διαδοχικές εκλογές αποτελεί ένα από τα καταστροφικά σενάρια που εξετάζονται σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, και τότε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η άμεση και σκληρή αντίδραση από τους δανειστές, που θα επισείσουν τον (ορατό πια) κίνδυνο άτακτης χρεοκοπίας.
Πριμ από το Μπαρόζο
Σε μια προσπάθεια ενίσχυσης των «φιλοευρωπαϊκών» δυνάμεων θα υπάρξει την επόμενη εβδομάδα η ανακοίνωση αναπτυξιακού πακέτου από τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ε. Μπαρόζο, καθώς και οι Ευρωπαίοι κατανοούν το μέγεθος του προβλήματος και των αντιδράσεων που θα έχει να αντιμετωπίσει μια νέα κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να υλοποιήσει τα νέα μέτρα αξίας 11 δισ. ευρώ την επόμενη διετία.
Μοντέλο Μόντι
Τα μηνύματα των τελευταίων δέκα ημερών στη χώρα μας είναι πολλά και συνεχή: Ο επενδυτικός οίκος Nomura από τις αρχές Απριλίου ενώ χαρακτήρισε ιδανική την κυβέρνηση Παπαδήμου σε θεωρητικό επίπεδο, επεσή-μανε ότι πρακτικά δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στο τεχνοκρατικό μοντέλο της κυβέρνησης Μόντι, καθώς η «κυβερνητική πλειοψηφία δεν ήταν ούτε ισχυρή ούτε ομογενοποιη-μένη για να μπορέσει να στηρίξει αυτή τη μεγάλη προσπάθεια». Αυτή η διαπίστωση δείχνει και τον προβληματισμό για την επόμενη ημέρα.
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.