Τελικά, υπάρχει περίπτωση στρατιωτικού πραξικοπήματος; - "Ναι" επιμένουν οι ξένοι

Επέκταση και επιδείνωση της ανώμαλης πολιτικής κατάστασης που βιώνει η χώρα (γιατί τόσο η έλλειψη νομιμοποίησης της κυβέρνησης Παπανδρέου, όσο εν συνεχεία και η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από πολιτική ανωμαλία) εξακολουθούν και βλέπουν οι δυτικοί με μία περίπου "αναγκαστική εμπλοκή των ΕΔ" στις πολιτικές εξελίξεις!

Σε άρθρο του στο examiner.com, ο Ντόμινικ Ντομς, γνωστός οικονομικός αναλυτής κινδύνων ("risk economy analysis"), γράφει ότι ο Ελληνικός Στρατός είναι έτοιμος να προχωρήσει σε κίνημα στην Ελλάδα και "να εκθρονίσει" , όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά "τον Λουκά Παπαδήμο". Μάλιστα ο αρθρογράφος επικαλείται ως πηγές του δύο ανώτατους στρατιωτικούς που υπηρετούν στο επιτελείο Εθνικής Άμυνας.

Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο αναφέρεται πως οι ίδιοι θεωρούν ότι έχουν την νομιμοποίηση να το πράξουν, καθώς ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας κάλεσε τους στρατιωτικούς να υποστηρίξουν την προσπάθεια «να πάρουν την Ελλάδα πίσω», και να προστατέψουν την εθνική της ακεραιότητα και κυριαρχία!

"Η κλήση αυτή για βοήθεια - γράφει ο αναλυτής - ήρθε μετά το γνωστό δημοσίευμα των FT ότι η Γερμανία σκοπεύει να θέσει την Ελλάδα κάτω από την «αιγίδα» της με το διορισμό επιτρόπου στη χώρα". 

Όπως υποστηρίζεται στο άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε και στο yened.blogspot.com, μια τέτοια κίνηση –δηλαδή του στρατιωτικού κινήματος από το Στρατό- θα είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις με πιθανή αυτή της εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ καθώς δεν θα υπάρχει χώρος για μια χώρα η οποία δεν έχει δημοκρατικό πολίτευμα, μέσα σε μια δημοκρατική Ευρώπη, ενώ επιπρόσθετα θα έχει και καταλυτική επίδραση στην ήδη δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία. .

Άλλες επιπτώσεις από μια στρατιωτική παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος του examiner είναι η στάση που θα κρατήσει η Τουρκία, δεδομένης της ήδη τεταμένης σχέσης μεταξύ των δύο χωρών η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια περιττή κλιμάκωση στην περιοχή.

Μάλιστα υπάρχει και ρωσική ανάμιξη, στην όλη ιστορία -χωρίς όμως να διευκρινίζεται ποια- παραθέτοντας ως μόνο στοιχείο  τη «μυστική» συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Ρώσο πρωθυπουργό  Vladimir Putin παρουσία αξιωματούχων της Gazprom.

Το πότε θα γίνει αυτή η στρατιωτική επέμβαση δεν είναι γνωστό, αλλά εκτιμάται πως αυτή θα εκδηλωθεί μετά τις εκλογές του Απριλίου ή λίγο πιο μετά.

Σύμφωνα πάντα με τον αρθρογράφο όλα τα μάτια είναι τώρα στραμμένα στο αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών, πως θα υλοποιηθεί το σχέδιο αυτό και για πόσο ο Στρατός θα κυβερνήσει την χώρα, πριν πραγματοποιήσει νέες εκλογές.

Τέλος το άρθρο καταλήγει ότι η οικονομική αβεβαιότητα στην Ελλάδα παραμένει μεγάλη ότι και να γίνει, και πως ένα πραξικόπημα θα οδηγήσει τη χώρα σε περαιτέρω απομόνωση οικονομική και κοινωνική.

Τι πιθανότητες υπάρχουν να συμβούν τα παραπάνω; Υπό τις παρούσες συνθήκες και προϋποθέσεις, μηδενικές, τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο. Είναι γεγονός ότι υπήρξε ένα πολύ πρόσφατο κρούσμα, όπου ένας Κλάδος των Ε.Δ. λειτούργησε πραγματικά εντυπωσιακά σε συνθήκες άκρας μυστικότητας:

Στην "λευκή απεργία" των πιλότων της Π.Α. 

Εκείνο το περιστατικό αν αναλυθεί διεξοδικά, θα καταδειχθεί ότι είναι πολύ δυσκολότερο να οργανωθούν 1000, περίπου, πιλότοι διεσπαρμένοι σε βάσεις όλης της Ελλάδας, χωρίς να γίνει το παραμικρό αντιληπτό από την διοίκηση, παρά να υπάρξουν π.χ. πέντε μονάδες στη Βόρεια Ελλάδα, οι οποίες θα προχωρήσουν σε οργανωμένη κίνηση όχι κατάληψης της εξουσίας, αλλά ενός στρατιωτικού κινήματος που σκοπό θα έχει να "ταρακουνήσει", σε πρώτη φάση, τους πολιτικούς. 

Να γίνει κίνημα και να αναλάβουν κανονικά την εξουσία οι στρατιωτικοί είναι παντελώς αδύνατον για πολλούς λόγους. Ακόμα και το 1967, δικαστικούς αρεοπαγίτες χρησιμοποίησαν στην πρώτη κυβέρνηση. Να υπάρξει μία κίνηση από στελέχη εμφορούμενα από καθαρά πατριωτικά και ανιδιοτελή κίνητρα, αυτό δεν αποκλείετε 100%.

Αλλά όλα αυτά χρειάζονται πολιτικό υπόβαθρο και στοιχειώδεις επικοινωνιακές ικανότητες. Δεν βρισκόμαστε στο 1967, ούτε στο 1936, ούτε στα κινήματα της δεκαετίας του '20, που αρκούσε να καταλάβεις τον ΟΤΕ, το τηλεγραφείο ή το ΕΙΡΤ...

Από την άλλη πλευρά σε ότι αφορά την λαϊκή αποδοχή μιας τέτοιας κίνησης, αυτό είναι το μόνο δεδομένο, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Ποιος δεν θα υποδεχθεί ως σωτήρα κάποιον που θα απαλλάξει π.χ. μέσα σε 24 ώρες  από το άγος των κουκουλοφόρων την Αθήνα και θα συνοδέψει με στρατιωτικό τζιπ στο αεροδρόμιο την τρόϊκα (αυτό δεν ζήτησε και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας;) και θα σβήσει εν μία νυκτί τα χρέη των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, όπως έκανε η δημοκρατική κυβέρνηση της Ισλανδίας, αλλά αρνείται να πράξει η ελληνική;

Σε ότι αφορά την Τουρκία, οι στρατιωτικοί γνωρίζουν πως θα σταλεί "το κατάλληλο μήνυμα" για να μην ανακατευθεί στην όλη διαδικασία. 

ΠΗΓΗ