Απόφαση Χάγης για Σκόπια - Επιμένουν ακόμη για συνυποσχετικό με Τουρκία;

Αρνητική για την Ελλάδα –όπως αναμενόταν- αποδείχθηκε η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ) μετά από την προσφυγή των Σκοπίων. Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά πως η Χάγη εκδίδει αποφάσεις με βάση πολιτικές σκοπιμότητες και όχι απαραίτητα το διεθνές δίκαιο. Αυτό θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι υπέρμαχοι μιας «συνολικής λύσης» των Ελληνοτουρκικών διαφορών στο εν λόγω δικαστήριο.

Η περίπτωση υπογραφής συνυποσχετικού συμφώνου με τη γειτονική Τουρκία για συνολική επίλυση των «διαφορών» μας στο ΔΔΧ εμφανίζεται πλέον πιο επικίνδυνη παρά ποτέ καθώς κανείς δεν μας εγγυάται πως το μοναδικό θέμα θα είναι η υφαλοκρηπίδα όπως προκρίνει διαχρονικά η ελληνική εξωτερική πολιτική. Οι Τούρκοι θα κάνουν το παν για να προσθέσουν στα θέματα προς επίλυση το καθεστώς των ακριτικών νησιών μας στο Αιγαίο και τα χωρικά μας ύδατα ώστε να εδραιώσουν την θεωρία τους των «γκρίζων ζωνών».

Καθώς το εν λόγω δικαστήριο δεν εκδίδει αποφάσεις που θα ικανοποιούσαν μόνο το ένα μέρος, για πολιτικούς λόγους, κάτι θα κέρδιζε και η Τουρκία. Με τη γνωστή τους πολιτική να θέτουν προς διαπραγμάτευση εντελώς παράλογα θέματα, έτσι ώστε να κερδίσουν αυτά που επιδιώκουν οι Τούρκοι από το πουθενά μπορεί να κερδίσουν επιμέρους αποφάσεις από το ΔΔΧ, αποφάσεις οι οποίες να πλήττουν κατάφωρα τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Καταρχάς και σε ότι αφορά την αρμοδιότητα του δικαστηρίου  με 14 ψήφους υπέρ και 2 κατά το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης απεφάνθη ότι έχει την αρμοδιότητα να εκδώσει απόφαση για την προσφυγή των Σκοπίων.

Όσον αφορά στο Αρθρο 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, το Δικαστήριο θεώρησε ότι η πρόβλεψη του κειμένου ότι η Ελλάδα δεν θα φέρει αντίρρηση στην είσοδο των Σκοπίων σε διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς εφόσον η χώρα αποπειράται να εισέλθει με το προσωρινό της όνομα πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (πΓΔΜ) έχει ευρεία ερμηνεία. Επομένως, περιλαμβάνει κάθε είδους αντίρρηση και όχι, όπως ισχυρίστηκε η ελληνική πλευρά, ότι το Αρθρο 11, παρ. 1 αφορά μία στενότερη ερμηνεία σχετικά με την ανάγκη η αντίρρηση να εκδηλωθεί με προβολή βέτο ή με αντίρρηση σε ψηφοφορία σε διεθνή οργανισμό.

Επιπλέον, και σε ό,τι αφορά τις αιτιάσεις της ελληνικής πλευράς ότι τα Σκόπια, αφού γίνουν δεκτά σε κάποιον διεθνή ή περιφερειακό οργανισμό θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν τη συνταγματική τους ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έκρινε ότι με βάση το Αρθρο 11, παράγραφος 2, αλλά επίσης με βάση το Ψήφισμα 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ότι το αίτημα της ελληνικής πλευράς δεν δικαιολογεί την προβολή αντίρρησης στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ως πΓΔΜ.

Η απόφαση καταλήγει ότι η Ελλάδα παραβίασε την ενδιάμεση συμφωνία ασκώντας βέτο στο αίτημα της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Όπως ανέφερε το Δικαστήριο, η Αθήνα δεν μπορεί να απορρίψει την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ εφόσον η χώρα χρησιμοποιεί την κατοχυρωμένη και επιτρεπτή συνταγματικά ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Παράλληλα ο  πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, Χισάσι Οβάντα, ανέφερε ότι η μη ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2008 ήταν συλλογική απόφαση που ελήφθη ομοφώνως και όχι μονομερής απόφαση της Ελλάδας.

Σύμφωνα με τη Χάγη, έχει διαπιστωθεί μόνο μια παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας από τα Σκόπια, το 2004, ενώ δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα το δικαίωμα να ζητά «αντίμετρα» σε βάρος των Σκοπίων.

Η Ελλάδα κατάφερε να αποδείξει μόνο ότι τα Σκόπια παραβιάζουν την παράγραφο 2 του άρθρου 7 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 δηλαδή χρησιμοποιούν καταχρηστικά τον «Ήλιο της Βεργίνας», λέει ο πρόεδρος του ΔΔΧ.

ΠΗΓΗ