‘Η Ευρώπη ως Εργαστήριο για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση’: Ομιλία – συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη σε διεθνές συνέδριο με άρωμα Λέσχης Bilderberg

 Το Σάββατο 10/12/2011, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μίλησε ενώπιον της ολομέλειας της Διεθνούς Διασκέψεως «World Policy Conference» - οι εργασίες της οποίας ξεκίνησαν την Παρασκευή στην Βιέννη - με θέμα "Europe as a Laboratory for Global Governance", δηλαδή «Η Ευρώπη ως Εργαστήριο για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση».

Στην φωτογραφία ο Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Έχουντ Μπάρακ στην συνδιάσκεψη και το λογότυπο της Διάσκεψης "World Governance".

Ομιλητές σ' αυτή την συνεδρία ήταν επίσης: ο Πρόεδρος της Σερβίας Boris Tadic, ο Πρόεδρος της Εσθονίας Toomas Hendrik Ilves και η Υπουργός της Κίνας επί Εξωτερικών υποθέσεων Fu Ying.

Στις παρακάτω φωτογραφίες (από εδώ) oι γνωστοί: Μάριο Μόντι, Ζαν Κλοντ Τρισέ και Χένρυ Κίσσινγκερ από παλαιότερες διασκέψεις.

Ιδρυτής και πρόεδρος του ‘World Policy Conference’ (‘Διάσκεψη Παγκόσμιας Πολιτικής’) είναι ο πρόεδρος και ιδρυτής του Ιδρύματος ‘L'Institut français des relations internationales’ (Γαλλικό Ινστιτούτο για τις Διεθνείς Σχέσεις ή IFRI), Thierry de Montbrial.

Ο Thierry de Montbrial είναι Γάλλος ειδικός ερευνητής σε θέματα οικονομίας και διεθνών σχέσεων και είναι Μέλος της Διευθύνουσας Επιτροπής των συνεδρίων της Λέσχης Bilderberg από το 1976.

Από το Amen.gr : Η εναρκτήρια τελετή της Διάσκεψης πραγματοποιήθηκε το απόγευμα στο Παλάτι Hofburg παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη, ηγετών Κρατών, προσωπικοτήτων από κάθε γωνιά του πλανήτη. Τους προσκεκλημένους καλωσόρισε ο Thierry De Montbrial, Πρόεδρος και Ιδρυτής του «World Policy Conference» ενώ ακολούθησε χαιρετισμός του Προέδρου της Αυστρίας Ηeinz Fischer καθώς και ομιλία του Προέδρου της Τουρκίας Abdullah Gul, επιτίμου προσκεκλημένου κατά την Δ’ Συνάντηση του Διεθνούς Οργανισμού.

Κατά τη διάρκεια του διαλλείματος υπήρξε θερμή χειραψία του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Προέδρου της Τουρκίας, ο οποίος συνεχάρη και προφορικώς τον Πατριάρχη για την 20 επέτειο από την εκλογή του στον Οικουμενικό Θρόνο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότερες ομιλίες της Διάσκεψης είχαν αναφορά στην «Παγκόσμια Διακυβέρνηση» (Global Governance), ενώ μια βιαστική ματιά στους ομιλητές δείχνει να έχουν - όλως τυχαίως - σχέσεις με την Λέσχη Bilderberg (και ο Ηeinz Fischer και ο Abdullah Gul, έχουν παρευρεθεί σε συνατήσεις της Bilderberg). 

Έτσι, η πρώην πρόεδρος της Ιρλανδίας (η οποία είχε παρευρεθεί σε διασκέψεις της Bilderberg) είχε ομιλία το Σάββατο, με θέμα: "Corporate social responsibility and global governance", ενώ την Παρασκευή υπήρχε ομιλία με θέμα "Arab spring and global governance" με ομιλητή, μεταξύ άλλων, τον Volker Perthes (και αυτός της Λέσχης Bilderberg) και τον Danilo Türk πρόεδρο της Σλοβενίας (και αυτός της Λέσχης)!

Την Κυριακή υπήρχε η ομιλία με θέμα "Major catastrophes and global governance" από τον δημοσιογράφο της Washington Post και δύο φορές κάτοχο βραβείου Pulitzer, Jim Hoagland, που - ΝΑΙ! – και αυτός είναι μέλος της Λέσχης Bilderberg.

Το Σάββατο στην ομιλία με θέμα ‘Global Governance and its current state’, ομιλητής ήταν ο Stewart Patrick, διευθυντής του προγράμματος για τα ‘Διεθνή Ιδρύματα και την Παγκόσμια Διακυβέρνηση’ του Συμβουλίου για τις Εξωτερικές Σχέσεις, το γνωστό Council on Foreign Relations (CFR). Ο Patrick, πρόσφατα έγραψε το βιβλίο ‘Weak Links: Fragile States, Global Threats’ (Αδύναμοι Κρίκοι: Εύθραυστα Κράτη, Παγκόσμιες Απειλές’), όπου ο τίτλος είναι δηλωτικός της δαιμονοποίησης των κρατών (γενικά) ως παράγοντες αστάθειας και αταξίας.

Στο μήνυμά του ο πρόεδρος Thierry de Montbrial (φώτο) μίλησε με σαφήνεια και με την γνωστή γλώσσα των Παγκοσμιοποιητών - μόνιμων θαμώνων «Λεσχών» και υπέρμαχων της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (γλώσσα που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο «δικός μας» ΓΑΠ), - ξέρετε εκείνων των ελίτ, που συνεχώς «ανησυχούν» για την ανθρωπότητα, θέλοντας το «καλό» της και για αυτό φτιάχνουν διάφορες Λέσχες, Ιδρύματα, Φόρουμς, Δεξαμενές Σκέψης κλπ και συνεχώς συνδιασκέπτονται - ότι είναι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση και όχι ο «απαρχαιωμένος εθνικισμός» (εννοεί την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία κάθε κράτους και όχι κάποια ιδεολογία) η μόνη λύση για το «καλό της ανθρωπότητας» και την αποφυγή μεγάλων δεινών μεταξύ των οποίων ένας παγκόσμιος πόλεμος.

Αναφέρει, μεταξύ άλλων, στο μήνυμά του:

 

Η Διάσκεψη Παγκόσμιας Πολιτικής (WPC) είναι η μόνη μεγάλης κλίμακας διεθνής Διάσκεψη που είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στο θέμα της παγκόσμιας διακυβέρνησης σε όλες τις πτυχές της. Η συνάντηση στη Βιέννη τον Δεκέμβριο του 2011 είναι η τέταρτη συνάντηση. Έρχεται σε μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία.

- Οι πολιτικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις του κόσμου δημιουργούν ένα σύνθετο σύστημα («μη γραμμικό», δηλαδή τα αποτελέσματα της αναταραχής δεν είναι ανάλογα προς τις αιτίες τους), το οποίο απαιτεί μια μορφή διακυβέρνησης που θα είναι ευέλικτη και σταθερή για την πρόληψη της διάλυσης του συστήματος. Οι μέθοδοι για μια τέτοια μορφή διακυβέρνησης θα πρέπει να αναπτυχθούν έτσι ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν γρήγορα τις μεταβαλλόμενες και συχνά απρόβλεπτες περιστάσεις, όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε πολύπλοκο σύστημα.

- Τα κράτη, ως μεγάλες πολιτικές μονάδες, έχουν συλλογική ευθύνη να κατευθύνουν το "παγκόσμιο σύστημα", παράλληλα με παγκόσμια, διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς, είτε με γενικούς είτε με ειδικούς στόχους. Η συνολική αρχιτεκτονική θα πρέπει να προσαρμόζεται συνεχώς για να βρει μια καλύτερη συμβιβαστική λύση μεταξύ των μερικώς συγκρουόμενων στόχων της αποτελεσματικότητας και της νομιμότητας. Η χρηστή διακυβέρνηση προϋποθέτει ότι τα κράτη κλειδιά - είτε πρόκειται για υφιστάμενες ή αναδυόμενες δυνάμεις - θα πρέπει να διαθέσουν μέρος των πόρων τους για το κοινό καλό του πλανήτη. Επιπλέον, το βάρος τους δεν θα πρέπει να καταπνίξει τις αναδυόμενες δυνάμεις, των οποίων οι απόψεις πρέπει να ακουστούν. Εκφράσεις υποστήριξης για την πρόληψη και διαχείριση των φυσικών καταστροφών θα έχουν άμεσο θετικό αντίκτυπο όσον αφορά τη διασφάλιση του κοινού καλού.

- Η παγκοσμιοποίηση έχει συμβάλει στην αύξηση του αριθμού των μη κρατικών διεθνών φορέων (επιχειρήσεις, ΜΚΟ, ομάδες προβληματισμού / think tanks κ.τ.λ.). Η χρηστή διακυβέρνηση θα πρέπει να ενθαρρύνει τις από κάτω προς τα πάνω πρωτοβουλίες για το κοινό καλό και για να υπάρξει βαθύτερη συνεργασία μεταξύ αυτών των φορέων, των κρατών και των διεθνών οργανισμών.

- Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής ως εργαστήριο για την παραγωγή ενός νέου τύπου οργανωμένου πολιτικού φορέα, με βάση την συμβατική κατανομή της κυριαρχίας μεταξύ των κρατών μελών με σκοπό την προαγωγή της ευημερίας και της ασφάλειας τους.

- Παγκόσμια διακυβέρνηση δεν σημαίνει τη συνολική ομογενοποίηση των πολιτικών καθεστώτων των κρατών που απαρτίζουν το διεθνές σύστημα, και ακόμα λιγότερο (δεν σημαίνει) την τυποποίηση των πολιτισμών. Ωστόσο, αυτό συνεπάγεται την αναγνώριση των οικουμενικών αξιών που πραγματικά μοιράζονται τα μέλη για αυτό που θα μπορούσε στη συνέχεια νόμιμα να αποκαλέσουμε "διεθνή κοινότητα", και η οποία θα αποτελέσει τη βάση ενός πιο αποτελεσματικού συστήματος διεθνούς δικαίου.

Θα μπορούσε η ευημερία των αναδυόμενων δυνάμεων, ενδεχομένως, να αντέξει την κατάρρευση του ευρωατλαντικού ζευγαριού; Με δεδομένη την έκταση και το βάθος που έχει τώρα επιτευχθεί, η αλληλεξάρτηση είναι ριζικά ασυμβίβαστη με την επιστροφή του απαρχαιωμένου εθνικισμού και τα στάσης του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Έτσι, είναι επείγον να κατανοηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα. Εάν γίνει κακή διαχείριση, η παγκοσμιοποίηση θα ακινητοποιηθεί, όπως έγινε πριν από έναν αιώνα, αλλά θα γίνει με ακόμα πιο επιβλαβή αποτελέσματα. Ένας κατακερματισμένος κόσμος, ο πόλεμος ή τουλάχιστον οι τοπικοί πόλεμοι, θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν η μοίρα μας. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η τέταρτη συνάντηση του ΠΣΕ θα παίξει ένα μικρό αλλά σημαντικό ρόλο στην αποτροπή μιας τέτοιας ατυχίας.

ΠΗΓΗ

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ