ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ-ΜΑΡΤΥΡΙΑ 28 ΟΚΤΩΒΡΗ 2011 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ήμουν παρών στην "παρέλαση" της Θεσσαλονίκης, περιμένοντας να καμαρώσω τα παιδάκια του Συλλόγου μου.

Ξαφνικά, ο κόσμος, ο απλός κόσμος, μετά την άφιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στην εξέδρα των επισήμων, βγήκε από τα σχοινιά που οριοθετούσαν τις θέσεις του επάνω στο πεζοδρόμιο και... έκλεισε τη λεωφόρο. Θέλω να διαβεβαιώσω κατηγορηματικά, ότι οι χυδαίες εκφράσεις κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας και δη σε προσωπικό επίπεδο, προέρχονταν από μία δράκα ανθρώπων, εμφανώς ακροδεξιών πεποιθήσεων. Οι χυδαιότητες που ακούστηκαν για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την οικογένειά του ήταν χαμηλότερου επιπέδου από το χειρότερο χαμαιτυπείο. 

Ήμουν σε απόσταση 10 μέτρων, τους έβλεπα και τους άκουγα. Ήταν περί τους 15-20 και ήταν στα δεξιά της εξέδρας, προς την πλευρά του Λευκού Πύργου. Στο ρεπερτόριο των συνθημάτων τους, εκτός από τα εμετικά κατά του Προέδρου, περιλαμβάνονταν και διάφορα άλλα ανάλογα, με αναφορές στη Βουλή, στους 300 της και γενικότερα στα της δημοκρατίας.

Μετά το κενό μπροστά στις εξέδρες, όπου δεν επιτρεπόταν σε κανένα να παρίσταται ή να διασχίζει τον χώρο, υπήρχε μία ομάδα (προς την πλευρά του Μεγάρου Μουσικής) περί τους 200, με πανώ κατά της κυβέρνησης και της κυβερνητικής πολιτικής, οι οποίοι φώναζαν συνθήματα αμιγώς πολιτικού χαρακτήρα, αλλά καθόλου υβριστικά προς κανένα πρόσωπο. Αυτούς τους οριοθέτησε κάποια στιγμή μία σειρά από κλούβες, κάθετα προς τη λεωφόρο Μ. Αλεξάνδρου. Αυθόρμητα από πίσω τους μαζεύτηκε ο απλός κόσμος κατά χιλιάδες, με τα σημαιάκια στα χέρια, κλείνοντας τη λεωφόρο. Το ίδιο συνέβη και από την άλλη πλευρά, όπου γέμισε η λεωφόρος από απλούς πολίτες, οι οποίοι είχαν πάει για να δουν την παρέλαση.

Μετά την αποχώρηση των επισήμων, το πλήθος άνοιξε διάδρομο και άρχισε, με πρώτη τη μπάντα του Δήμου, η παρέλαση των πεζοπόρων τμημάτων, σωματείων και φορέων, χωρίς επισήμους, αλλά με μόνον επίσημο τον απλό κόσμο, τα οποία και καταχειροκροτήθηκαν. Όχι μόνο δεν άνοιξε μύτη, αλλά διείδα απόλυτη σύμπνοια μεταξύ δυνάμεων τάξης και λαού. Συγκινητικό το ότι όλες αυτές οι χιλιάδες του κόσμου έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο.

Θα ήθελα να εξάρω τη στάση της αστυνομίας, η οποία αντιμετώπισε με μεγάλη ψυχραιμία την όλη κατάσταση.

Θεωρώ ότι κατάφερα με την κάμερα μου να απαθανατίσω τη φώτο της ημέρας, αν όχι της χρονιάς, την οποία και καταθέτω. Ο μικρούλης με τη σημαιούλα του, κάθισε στην κενή πολυθρόνα του Προέδρου, πανευτυχής.

Ακούγοντας πριν λίγο τις ειδήσεις από την TV, κατάλαβα ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ της "αληθινής" αλήθειας και της εικονικής "αλήθειας"."

Γ. Ι. Σ.
Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

ΡΟΒ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΓΕΩΝΑ