Με το πρόγραμμα του Space Shuttle να ανήκει και επίσημα πια στην ιστορία, η NASA θέτει νέους στόχους για το μέλλον και ένας από αυτούς είναι η «προσεδάφιση» αστροναυτών σε αστεροειδή μέσα στα επόμενα 15 χρόνια το αργότερο.
Οι προκλήσεις για μια τέτοια αποστολή είναι αναρίθμητες και κάποιοι μέσα στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία θεωρούν πως μια επανάλληψη των επανδρωμένων πτήσεων στη Σελήνη έχει περισσότερο νόημα αλλά οι περισσότεροι στη NASA είναι πραγματικά ενθουσιασμένοι από την πραγματοποίηση μιας τέτοιας αποστολής. Προσθέτουν δε πως ο ανθρώπινος πολιτισμός ίσως εξαρτηθεί στο μέλλον από την επιτυχία μιας τέτοιας αποστολής. Το να σταλούν όμως αστροναύτες σε κάποιο αστεροειδή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεν μπορεί κάποιος απλά να προσεδαφιστεί εκεί γιατί, λόγω της έλλειψης βαρύτητας –οι περισσότεροι αστεροειδείς έχουν μικρή μάζα και αμελητέο βαρυντικό πεδίο- με το που θα πατήσουν το πόδι τους θα εκσφεντονιστούν πίσω στο διάστημα. Έτσι μια από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η NASA είναι το διαστημόπλοιο που θα μεταφέρει εκεί τους αστροναύτες κατά κάποιο τρόπο να μπορέσει να «γαντζωθεί» στην επιφάνειά του. Εξετάζονται όλες οι δυνατές λύσεις για κάτι τέτοιο: Σχοινιά, γάντζοι, ακόμη και πυραυλοκινητήρες που θα φέρουν οι αστροναύτες.
Ο χρόνος ενός ταξιδιού σε ένα αστεροειδή μπορεί να πάρει και μισό έτος σύμφωνα με τους υποψήφιους αστεροειδείς που έχουν ανακαλυφθεί. Το προωστικό σύστημα που θα απαιτηθεί για ένα τέτοιο ταξίδι, μέσα στο βαθύ διάστημα δεν έχει ακόμη τελειοποιηθεί. Το σκάφος εκτός των άλλων θα πρέπει να προστατέψει το πλήρωμά του από την κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία,. Το διαστημόπλοιο που θα αποτελείται από το κύριο σκάφος, το χώρο όπου θα ζεί το πλήρωμα, μια κάψουλα όπου θα μεταφέρει τους αστροναύτες στον αστεροειδή, το σύστημα πρόωσης και τα ηλιακά ιστία, θα πρέπει να συναρμολογηθεί στο διάστημα, όπως έγινε και με τον ISS αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η NASA δεν γνωρίζει ακόμη ποιον αστεροειδή θα επιχειρήσει να επισκεφθεί. Παρόλα αυτά όλα θα πρέπει να είναι έτοιμα για εκτόξευση το αργότερο μέχρι το 2025 και αυτό με προεδρική εντολή που έχει δοθεί από τον Barack Obama.
Οι επικριτές του προγράμματος, πρώην αστροναύτες του προγράμματος Apollo αλλά τεχνικοί διευθυντές, έχουν κατακρίνει τον Barack Obama για την απόφασή του να εστιάσει την προσοχή του σε ένα αστεροειδή και όχι στη Σελήνη και τον Άρη μέχρι το 2030, όπως ήταν οι προτεραιότητες του προηγούμενου προέδρου George W. Bush. Αυτό γιατί διαστημικοί βολιστήρες έχουν πλησιάσει αστεροειδείς, μάλιστα ένας από αυτούς προσγειώθηκε σε ένα τέτοιο το 2001, ενώ την περασμένη εβδομάδα ένας άλλος έχει πλησιάσει τον αστεροειδή Vesta ο οποίος βρίσκεται κοντά σχετικά στον Άρη, και απορούν τη διαφορά θα έκανε η παρουσία ενός ή δύο ανθρώπων στην επιφάνειά του.
Η απάντηση είναι απλή όπως την εξηγεί ο επικεφαλής της NASA Charles Bolden: Στατιστικά κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια ένας αστεροειδής φονιάς με διάμετρο 12 χιλιόμετρα συγκρούεται με τη Γη. Η αποστολή να αποσταλούν αστροναύτες σε ένα τέτοιο αστεροειδή θα αποφέρει πολλαπλές απαντήσεις στο πως θα γίνει κατορθωτό ένα τέτοιο σώμα να αλλάξει τροχιά μετά από ανθρώπινη παρέμβαση. Άλλωστε και όπως κυκλοφορεί ως ανέκδοτο στη NASA, γιατί οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν από τη Γη; Γιατί δεν είχαν διαστημικό πρόγραμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.