Το τραγούδι που συγκινεί ακόμη και σήμερα τις γενεές Ελλήνων.

«Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,


σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,


με τετρακόσια σήμαντρα κι εξήντα δύο καμπάνες, κάθε καμπάνα


και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.


Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης


κι απ’ την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.


Να μπούνε στο χερουβικό και να ‘βγει ο βασιλέας.


φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα:


Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τα’ άγια,


παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,


γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.


Μον’ στείλτε λόγο στη φραγκιά, να ‘ρωτούνε τρία καράβια


το να πάρει το σταυρό και τα’ άλλο το βαγγέλιο,


το τρίτο, το καλύτερο, την άγια τράπεζά μας,


μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν.


Η Δέσποινα ταράχθηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες.


«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μη πολύ δακρύζεις,


Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας είναι».


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΓΕΩΝΑ