Θα προλάβει ο Γιώργος ή θα τον ρίξουν απ’ το τραίνο;

Δύσκολες ώρες πέρασε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου όταν πήγε να περάσει το νομοσχέδιο για τα φρουτάκια, την περασμένη Πέμπτη, την πρώτη  ημέρα της τετραήμερης απεργίας των δημοσιογράφων. «Αν είναι έτσι να νομιμοποιήσουμε τα ναρκωτικά και την πορνεία για να έχει έσοδα το κράτος» του είπε απαξιωτικά η Βάσω Παπανδρέου. “Δεν είναι ηθικό” ο Γιάννης Αμοιρίδης. “ Σε μια χώρα που μπαινοβγαίνει ο Χριστοφοράκος και ο Καραβέλας, μας λες ότι θα ελέγξεις τον τζόγο χωρίς ρυθμιστική αρχή, είσαι σίγουρος ότι θα είσαι υπουργός του χρόνου που θα ..ρέει το χρήμα;» ο Δημήτρης Λιντζέρης.

     Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου απάντησε ότι  “ο τζόγος υπάρχει και το κράτος θα μπορούσε να εισπράττει 700 εκ. ευρώ ετησίως”. “Τι θέλουμε να γίνουμε Βόρεια Κορέα και να τα απαγορεύσουμε όλα;” συνέχισε. “Αυτό που γίνεται με υπερβαίνει. Θα το πάω (το νομοσχέδιο) στον πρωθυπουργό.».
     Η δεύτερη ανταρσία είχε πρωταγωνιστή τον πρώην πρόεδρο της βουλής Απόστολο Κακλαμάνη. Απείλησε τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη να μην θεωρεί “δεδομένη” την ψήφο του όσον αφορά στο άρθρο για τις ποινές στα καρτέλ τις οποίες θα έκρινε πολύ επιεικείς.
      Δεν ξέρω αν θα έπεφτε η κυβέρνηση αν δεν έκαναν απεργία οι δημοσιογράφοι, όπως εκτίμησε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Μάλλον υπερβολικό το βρίσκω. Ανεξαρτήτως αν όντως ο πρωθυπουργός γλύτωσε από ένα πολύ μεγάλο βάρος -να έχει απέναντι του βομβαρδισμό των ΜΜΕ.
     Παρά τα όσα ακούγονται δεν είμαι βέβαιη ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να καταψηφιστεί και το μεσοπρόθεσμο σταθεροποιητικό πρόγραμμα 2012-2015 που προβλέπει μέτρα ύψους άνω των 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και να υπάρξουν φωνές- που θα υπάρξουν- δεν με έχει πείσει ακόμη η κ.Βάσω Παπανδρέου ή οι κύριοι Λιντζέρης, Αμοιρίδης και όλοι οι άλλοι που έχουν επαναστατήσει κατά καιρούς, ότι θα πάρουν την ευθύνη να μην δώσουν στην κυβέρνηση τη “ψήφο εμπιστοσύνης” στην οποία έχει μετατραπεί η ψήφος του για την έγκριση του προγράμματος.
      Και τώρα, όμως, να μην γίνει η μεγάλη έκρηξη, με την πορεία που ακολουθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν νομίζω ότι θα μακροημερεύσει αν συνεχίσει το ίδιο βιολί. Κινδυνεύει όχι από τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά αλλά από τους δικούς “της”. Η εσωκομματική συνοχή του ΠΑΣΟΚ εμφανίζει ρωγμές που είναι πολύ δύσκολο να τσιμενταριστούν. Ο Γιώργος Παπανδρέου με την πολιτική που ακολουθεί δεν μπορεί να πείσει ούτε τους συντρόφους του. Κι αυτοί που δεν μιλάνε, στην συντριπτική πλειονότητα τους εγκαταλείπουν το στάδιο της ανοχής την οποία επεδείκνυαν στις ανατροπές που εξάντλησαν τα όρια των πολιτών και  περνούν στο επόμενο επίπεδο της ελεγχόμενης (ακόμη) δυσαρέσκειας. Τα όρια, όμως, είναι πολύ λεπτά μέχρι τη στιγμή που θα πεταχτεί το καπάκι  της χύτρας που βράζει.
     Το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται. Είτε θέλει να το καταλάβει ο Γιώργος Παπανδρέου είτε θέλει να στρουθοκαμιλίζει δίνοντας χώρο στον κ.Παπακωνσταντίνου και στον κ.Σαχινίδη για να δηλώνουν ότι δεν ξέρουν τις τους γίνεται, ότι έχουν “παραισθήσεις” όσοι υποστηρίζουν ότι δεν βγαίνουν τα νούμερα. Η πραγματικότητα είναι μία: Ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Και φταίει η πολιτική της κυβέρνησης.
     Ακόμη και αυτή τη στιγμή, όμως, και παρά την κριτική που έχει ο καθένας να κάνει για τον Παπανδρέου με επίκεντρο τις ανταρσίες, την απόσταση του από την κοινωνία που μεγαλώνει κλπ, προσωπικά πιστεύω ότι έχει τραυματιστεί αλλά δεν κινδυνεύει να δεχθεί ένα μεγάλο κύμα εσωκομματικής αμφισβήτησης. Τουλάχιστον όχι στο αμέσως επόμενο διάστημα. Εχει λίγο χρόνο ακόμη μπροστά του.
     Ο Μπλεζ Μπαλζάκ είχε γράψει ότι “η δικαιοσύνη και η εξουσία πρέπει να βρίσκονται μαζί, έτσι ώστε ό,τι είναι δίκαιο να μπορεί να έχει δύναμη και ό,τι είναι ισχυρό να μπορεί να είναι δίκαιο”. Ο μονόδρομος δεν είναι τα μνημόνια αλλά η σωστή συνταγή. Θα τη βρει  ο Παπανδρέου πριν τον ρίξουν από το τραίνο; Η ιστορία θα δείξει.


Πηγή