Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
Τι ακριβώς συμφώνησαν Εργοδότες – ΓΣΕΕ.
* Θα μπορούσε η συμφωνία να ήταν χειρότερη; Λίγο χειρότερη ακόμη, ναι. Ο 13ος και ο 14ος μισθός διασώθηκαν τελικά για τρία χρόνια; Φαίνεται πως ναι.
Είναι ψίχουλα οι αυξήσεις (χωρίς πλέον άλλα επιδόματα) που συμφωνήθηκαν; Είναι 33 λεπτά την ημέρα για κάθε εργαζόμενο, ενώ θα μπορούσε να υπάρξει πλήρες πάγωμα, όπως σε άλλους εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Η συμφωνία για τη Νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν είναι το «ό,τι καλύτερο» αλλά το «λιγότερο κακό» στις σημερινές συνθήκες. Πιο δυσάρεστη από τον ανακουφιστικό, ικανοποιητικό τρόπο που εμφανίσθηκε. Το δείχνουν τα κύρια σημεία της συμφωνίας, που βέβαια παραμένει ένα θετικό γεγονός συνευθύνης, διαλόγου και θεσμικής συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων σε τέτοιες συνθήκες.
* Η μηδενική αύξηση για φέτος (όπως θα δούμε είναι για 18 μήνες και όχι 12) στερεί από τους εργαζόμενους ένα 5,5% αύξησης προσαρμογής στον ελληνικό πληθωρισμό.
Ετσι, μέχρι και τον Ιούνιο του 2011 χάνουν για τους 18 μήνες παγώματος γύρω στο 8–9% του εισοδήματός τους.
* Στα τρία χρόνια της συμφωνίας τα μισά (οι 18 μήνες) έχουν μηδενικές αυξήσεις, όπως ακριβώς λέει το Μνημόνιο. Τώρα, πώς τα 2 από τα 3 χρόνια θα υπάρξουν αυξήσεις; Επειδή τα 3 χρόνια της συμφωνίας ΣΕΒ – ΓΣΕΕ γίνονται τελικά 3,5 χρόνια.
Συγκεκριμένα η αύξηση 1,5% εκτείνεται από τον Ιούλιο του 2011 έως τον Ιούνιο του 2012 και η δεύτερη αύξηση 1,7% από τον Ιούλιο του 2012 έως τον Ιούνιο του 2013.
Η συμφωνία εκκινεί ουσιαστικά από την πρώτη Ιανουαρίου 2010. Βεβαίως αυτά τα δύο χρόνια αυξήσεων υπάρχει διπλό εφεύρημα. Σε βάρος των εργαζομένων.
* Κι εδώ δηλαδή δεν υπάρχει ο πραγματικός, εθνικός τιμάριθμος (συνήθως τριπλάσιος του ευρωπαϊκού), αλλά ο μέσος ευρωπαϊκός τού μόλις 1,5% και 1,7%. Επιπλέον οι αυξήσεις θα καταβληθούν στο μισό της χρονιάς, μόνο στο δεύτερο εξάμηνο του 2011 και του 2012. Ετσι, η μεσοσταθμική αύξηση τελικά θα είναι το μισό του 1,5% και 1,7% αντίστοιχα.
Οτι η συμφωνία αυτή, κουτσή – στραβή, επιτεύχθηκε κόντρα στην τριετή δέσμευση για πάγωμα του Μνημονίου, δείχνει ότι η κυβέρνηση είχε περιθώρια καλύτερης, πιο φιλολαϊκής διαπραγμάτευσης. Κι ας πάψει να χρησιμοποιεί τον γνωστό μπαμπούλα του Μνημονίου ότι δήθεν μπορεί να μην εγκρίνει τη συμφωνία, ότι αυτή θα το παλέψει κ.λπ. Υποτιμούν τη δική τους νοημοσύνη πλέον.
Νισάφι. Ο 13ος και 14ος μισθός θα κριθούν τώρα στις Κλαδικές Συμβάσεις. Με καλή πίστη, ελπίζεται, από τους εργοδότες.
Αλλωστε έχουν πάρει τόσα άλλα, πέρα από τις μικροπαροχές που έδωσαν με την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ελεύθερες απολύσεις, μισές αποζημιώσεις, μείωση του χρόνου ή των ημερών εργασίας. Και τόσα τόσα άλλα.
Μ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-Α.Τ.
Share
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.