Φυσάνε Βαρδάρη, στήνουν... Μακεδονία

Κυκλοφορεί τις μέρες αυτές το σκεύασμα σε αμερικανική συσκευασία «Μακεδονία του Βαρδάρη». Διακαής πόθος της Ουάσιγκτον να ενταχθούν τα Σκόπια στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.

Η ελληνική πλευρά θεωρείται δεδομένη, αφού πριν από 4 χρόνια η κυβέρνηση Καραμανλή προσέφερε το ουσιαστικό Μακεδονία με αντάλλαγμα ένα (γεωγραφικό) επίθετο. Η πολιτική τάξη το υιοθέτησε σύσσωμη, με εξαίρεση τον κ. Καρατζαφέρη ο οποίος αλίευσε για ένα διάστημα στα συνήθη θολά ύδατά του «ήξεις – αφίξεις» για να ομογενοποιηθεί και αυτός τελικά.
 Η είδηση είναι ότι οι Αμερικανοί πασχίζουν να πείσουν τον (μεγάλο) ηγέτη του (μεγίστου) κράτους των Σκοπίων. Αυτός τους «παίζει» και μπράβο του. Οι δικοί μας είναι του χεριού τους. Προς το παρόν αδιευκρίνιστος ο Αντώνης Σαμαράς. Η εν αιθρία ελληνική προσφορά του «Μακεδονία» στους παραχαράκτες της είναι πολιτικά αφελής και εθνικά επικίνδυνη για τους εξής κυρίως λόγους:

Πρώτον: Το όνομα Μακεδονία είναι αναπόσπαστο και αδιαπραγμάτευτο συστατικό της εθνικής μας ταυτότητας. Ουδείς νομιμοποιείται να το εκποιήσει ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο να το διαθέσει.

Δεύτερον: Βαρύτητα έχει πάντοτε το ουσιαστικό και όχι το επίθετο. Λαμβανομένης δε υπόψη της προϊστορίας το επίθετο Vardarska θα είναι μιας χρήσεως. Την επομένη θα μείνει μόνο το ουσιαστικό Μακεδονία. Μερικοί πανηγύρισαν επιπολαίως με το «Βαρδάρη». Ομως η προ Τίτο ονομασία των Σκοπίων ήταν Vardarska Banovina, δηλαδή Επαρχία, αλλά όχι Μακεδονία του Βαρδάρη!

Τρίτον: Και γι’ αυτή τη δεινώς αμφιλεγόμενη επιλογή ανακύπτει ζήτημα εύρους εφαρμογής. Στην περί τον Νίμιτς σερνάμενη διαδικασία η συζήτηση αφορά την ονομασία του κράτους. Και αν αυτή ελύετο erga omnes, οι σκοπιανές διεκδικήσεις δεν εκπορεύονται από την ονομασία του κράτους, θεμελιώνονται στην ονομασία του ψευδεπίγραφου έθνους και της τεχνητής γλώσσας. Ερώτημα: Ποια θα είναι από δω και πέρα η εθνική ταυτότητα των πολιτών των Σκοπίων;

Οσο δεν κόβεται ο ομφάλιος λώρος με το Μακεδονισμό θα εξακολουθήσει το Σκοπιανό πολιτικό σύστημα να αναπαράγει τα μεγαλύτερα κατά συνθήκην ψεύδη της Ιστορίας εναντίον της ιστορίας και να αφιονίζει τις επόμενες γενεές με το χαλκευμένο φάντασμα του Μακεδονισμού.

Οι κηδεμόνες του σκοπιανού μορφώματος και του ανιστόρητου ιδεολογήματός του έχουν λόγους και αυτοί, όπως και οι προηγούμενοί τους αλλά φευ και οι επόμενοί τους να συντηρούν μια μόνιμη εστία αποσταθεροποίησης στην περιοχή την οποία να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν κατά το δοκούν. Οι διαχειριζόμενοι την εξωτερική μας πολιτική πρέπει να ξέρουν Ιστορία. Αλλά είναι κατά βάση ανιστόρητοι ή στρεβλά ενημερωμένοι (από εγχειρίδια αποδόμησης τύπου Δραγώνα, Ρεπούση κ.λπ.).

Για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την τραγική απουσία οιουδήποτε στρατηγικού σχεδιασμού εκ μέρους μας. Και πάλι στον αυτόματο πιλότο.

Η επίσημη Ελλάς διέπραξε μιαν ασύγγνωστη γκάφα, χάρισε το «Μακεδονία». Το απροσμέτρητο θράσος των ηγετών του ασημάντου κρατιδίου έδωσε έκτοτε δεκάδες αφορμές, αιτίες και ευκαιρίες να ανακληθεί η πρόταση και να αποκατασταθεί η τάξη. Ουδείς συνεκινήθη.

Τώρα ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν τη σύνθετη. Δεν κοιτούν ούτε προς τα πίσω μην ελεγχθούν από την παρακαταθήκη των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου («ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα») ούτε προς τα μπρος, να προβλέψουν τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες ενός εγχειρήματος το οποίο με ελληνική υπογραφή θα εκχωρεί πρωτογενές συστατικό της ελληνικής ταυτότητας σ’ ένα έξωθεν κινούμενο σλαβικό μόρφωμα.

Ολα δείχνουν ότι συρόμεθα σε μια συμφωνία με όνομα κράτους Μακεδονία του Βαρδάρη ο εστί μεθερμηνευόμενο, σκέτο Μακεδονία.

Αδηλο αν θα συνοδευθεί με συνταγματική αναθεώρηση. Αγνωστο τι σημαίνει «για όλες χρήσεις». Εκτός πεδίου συμφωνίας η ονομασία του έθνους και της γλώσσας, δηλαδή της ταυτότητας.

Αυτά σημαίνουν ότι διαιωνίζεται ο αλυτρωτισμός.

Στα Σκόπια ακούστηκε ωστόσο μια νηφάλια φωνή, αυτή του Γκλιγκόροφ: «Είμαστε Σλάβοι. έχουμε έρθει στα Βαλκάνια τον έκτο και τον έβδομο αιώνα, έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία και από τότε κατοικούμε σε αυτά. Δεν γνωρίζω κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων, αλλά ακόμα κι έτσι, δεν είναι αυτό που δίνει την ταυτότητα του λαού μας». (Απομνημονεύματα σ. 259.).

Σε άλλο μήκος κύματος οι νεραϊδοπαρμένοι συμπατριώτες του. Μετά απ’ αυτό μπορούν οι δικοί μας ελαφρά τη συνειδήσει να εκχωρήσουν το ιερό όνομα «Μακεδονία» («το όνομά μας είναι η ψυχή μας») στους Σλάβους; Οι Ερινύες θα τους καταδιώκουν σε όλη τους τη ζωή.

Του Στέλιου ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ-Α.Τ.τ.Κ.





Share