Γιώργο, πόσες μέρες μείνανε;

 Έναντι… πινακίου φακής και με όρους αποικιοκρατικούς θα ξεπουληθεί, ό τι αξίζει σε αυτή την χώρα, όταν θα έχει συντελεστεί το «έγκλημα»

  Το διαφαινόμενο μας έλεγε παραδοσιακός επιχειρηματίας (από τους ελάχιστους νουνεχείς που δεν απασχόλησαν το δημόσιο αίσθημα την διετία 1999-2000) καθώς οι όροι που προβλέπονται από τη σύμβαση δανειοδότησης της χώρας αγγίζουν το όριο της…τοκογλυφίας.
 

Η περιβόητη πλέον «σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης» περιλαμβάνει επαχθέστατους όρους που φτάνουν μέχρι την υποθήκευση των ίδιων των περιουσιακών στοιχείων της χώρας.
Στο πλαίσιο ενεργοποίησης του «μηχανισμού» οι δανείστριες χώρες έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν τη συμμετοχή τους (τη συνεισφορά τους) εφ΄ όσον συνταγματικό ή άλλο δικαστήριο τους κρίνει, ό,τι η «σύμβαση» παραβιάζει τους όρους των δικών τους Συνταγμάτων.
 

Στην περίπτωση δε που η Ελλάδα δεν μπορέσει να ξεπληρώσει τα χρέη της κινδυνεύει να χάσει περιουσιακά στοιχεία της.
Συγκεκριμένα στο «μνημόνιο» προβλέπεται –μεταξύ άλλων- πως η χώρα «παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τα περιουσιακά της στοιχεία».
 

Το άσχημο είναι, πως μέσα στον γενικότερο χαμό ελάχιστα… ψιλά γράμματα του περίφημου «μνημονίου» έχουν γίνει ή γίνονται γνωστά.
Κοντολογίς η Ελλάδα μοιάζει με τον… ταλαίπωρο, που παίρνει ένα στεγαστικό δάνειο από την τράπεζα με τους γνωστούς επαχθείς όρους και αν δεν μπορέσει να το αποπληρώνει στην ώρα του θα κινδυνεύσει να χάσει το ίδιο του το σπίτι.
Μόνο, που εδώ «σπίτι» είναι η ίδια η χώρα και οι όροι δανειοδότησης σχεδόν τοκογλυφικοί θα οδηγήσουν στην εκποίηση της «υποθήκης», δυστυχώς.
 

Ανακεφαλαιώνοντας τις μέχρι σήμερα κυβερνητικές κινήσεις, αυτή τη στιγμή έχουμε:
* οικονομία: στασιμοπληθωρισμός και υπερδανεισμός = κατάρρευση
* κοινωνία: σημάδια διάλυσης, νεοπλουτισμός (κυρίως νοητικός), νεποτισμός, ατιμωρησία, υπογεννητικότητα, και λόγω αυτής εισαγωγή εργατικού δυναμικού (νομιμοποίηση λαθρομεταναστών κλπ.)
* πολιτική: κανένα πρόγραμμα, καμία ουσία, κανένα όραμα, καμία ελπίδα. Έχει καταντήσει σαν τηλεοπτικός σταθμός: κάθε πρωί κοιτάζουν τα αποτελέσματα της AGB
* εργασία: έγινε απασχόληση, κάτι σαν "για το χαρτζιλίκι μου"...
* εθνικά: πλήρης υποχώρηση σε όλα τα μέτωπα (Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη, Μακεδονία) και δημιουργία νέου μετώπου στο Ιόνιο. Η Τουρκία "καλπάζει", το "οθωμανικό τόξο" έγινε κύκλος γύρω μας και εμείς ελληνοποιούμε μουσουλμάνους
 

Αυτή είναι η πατρίδα για την οποία μας ζητείται να κάνουμε θυσίες; αυτός είναι ο τρόπος ζωής που θα πρέπει να διαφυλάξουμε;
Το χειρότερο που μπορούνε να πάθουμε είναι να βαρέσουμε κανόνι; ποιο κανόνι, αυτό που έχουμε ήδη γεμάτο και με τη φλόγα στο φιτίλι;
Αυτό που χρειάζεται είναι πλήρης αλλαγή του πολιτικού/κοινωνικού/οικονομικού μας συστήματος (μπορούμε βέβαια πάντα να κρατήσουμε το όνομα: "Δημοκρατία").
 

Τώρα, αν υπάρχουν οι κοινωνικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να πετύχουν μια όσο το δυνατόν ομαλή μετάβαση, δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι αν γίνει έτσι, στην τύχη, θα "κλάψουνε μανούλες"...
Όσο για την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους αυτή θα γίνει όταν ολοκληρωθεί η δέσμη μέτρων στα μισθολογικά, ασφαλιστικά, και κοινωνικά μέτρα. Και όταν πια δεν θα υπάρχει τίποτα για διαπραγμάτευση, θα έρθει τo λεγόμενο κούρεμα του χρέους. Οσο υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα που λογιστικά δίνει παράταση ζωής στην εξόφληση του χρέους οι δανειστές δεν ενδιαφέρονται για αποδοχή δικών τους απωλειών.
Ο τοκογλύφος σε στραγγίζει πριν δεχτεί να χάσει έστω και μικρό κομμάτι των χρημάτων του.
 

Έτσι, και μετά από όλα αυτά, τα επόμενα μέτρα που πρέπει άμεσα να πάρει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η αύξηση των μισθών στα σώματα ασφαλείας και η κατασκευή ελικοδρομίου στο Μαξίμου και στη Βουλή, για να προλάβουν να φύγουν...

Πηγή




Share