ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΠΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.....
Η τάση που δημιουργεί η κρίση για περαιτέρω ενοποιήσεις επιβεβαιώθηκε στην ετήσια ομιλία του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα «προς το Έθνος» στις 12 Φεβρουαρίου, όπου ουσιαστικά εξαγγέλθηκε αυτό που έχει ήδη ονομασθεί ένα..... «οικονομικό ΝΑΤΟ», δηλαδή «ένας ευρύς Διατλαντικός Συνεταιρισμός Εμπορίου και Επενδύσεων». Αν και όταν πραγματοποιηθεί, θα πρόκειται «για την μεγαλύτερη ζώνη ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο».
Κατ’ αρχάς αυτό σημαίνει την δυνατότητα να εμπορεύονται οι Αμερικανοί τα πρόϊόντα και τις υπηρεσίες τους χωρίς δασμούς στην Ευρώπη και τούμπαλιν, με την δημιουργία μιας… ακόμα πιο κοινής αγοράς. Οι υποσχέσεις που σχετίζονται με αυτό, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, ξεκινούν από τα 13 εκατομμύρια νέων θέσεων εργασίας και προχωρούν αρκετά παραπέρα. Η Γερμανία είναι μέχρις στιγμής απολύτως σύμφωνη, αφού το «οικονομικό ΝΑΤΟ» θα αύξαινε το ΑΕΠ της σε μεγαλύτερο ποσοστό απ’ ότι θα αύξαινε το ΑΕΠ των ίδιων των ΗΠΑ, μα δεν ισχύει το ίδιο για τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και κυρίως την Γαλλία, η οποία θα επιθυμούσε την αυτοπροστασία της από μια τέτοια «επίθεση» όχι μόνον ανταγωνισμού, αλλά και πρακτικών που εκεί θα θεωρούντο αθέμιτες ή και απαγορευμένες, όπως τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα κλπ.
Οι εκατέρωθεν ενθουσιασμοί κρύβονται δυσχερώς: ο πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στην Washington DC, Joao Vale de Ameida, δήλωσε «εξαιρετικά χαρούμενος» για τις εξελίξεις: «θα ασκούμε πολύ μεγαλύτερη επιρροή αν δρούμε από κοινού». Πολιτικοί αξιωματούχοι κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως εκδηλώθηκαν ήδη θετικά, καλώντας σε ταχεία πρόοδο των διαπραγματεύσεων.
Το προφανές είναι ότι σε μια τέτοια αχανή αγορά, τυχόν απρόβλεπτες αναταράξεις και η αναγκαιότητα για την αντιμετώπισή τους μεταγγίζουν περισσότερη εξουσία στον ισχυρότερο κρίκο της συνεργασίας – σε αυτήν την περίπτωση, τις ΗΠΑ, και όσον αφορά την Ευρώπη και την Γερμανία. Παράλληλα, ενώ κάποιες ευρωπαϊκές χώρες θα κερδίσουν από αυτήν την ιστορία (όπως η παραπάνω μνημονευθείσα Γερμανία), κάποιες άλλες έχουν μόνο να χάσουν από αυτήν.
Αν και όταν πραγματοποιηθεί το «οικονομικό ΝΑΤΟ», θα πρόκειται για εξέλιξη πραγματικά ιστορικών διαστάσεων. Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν μάλλον ακριβές να μιλάμε για πολύ πιο σαφή συγκυβέρνηση ΗΠΑ-Γερμανίας στα ευρωπαϊκά πράγματα: μετά από μια τέτοια εξέλιξη, η έννοια της «κοινής αγοράς», της ζώνης ελεύθερου εμπορίου, υφίσταται «μετάβασιν εις άλλο γένος»…
Όσον αφορά στην Ελλάδα, οι επιπτώσεις του συνακόλουθου (για να διευκολυνθούν οι ΗΠΑ) «φθηνότερου Ευρώ» και της γερμανο-αμερικανικής (ή, αν προτιμάτε, αμερικανο-γερμανικής) ηγεμονίας στην Ευρώπη συνεπάγονται πως η εξέλιξη της οικονομικής καταστάσεως στην Ελλάδα θα αποτελεί αποκλειστικά και μόνον αντικείμενο της γερμανοαμερικανικής «ελεημοσύνης», στα πλαίσια μιας πολύ πιο κυνικής αντίληψης περί Ευρώπης από αυτήν των ευρω-ρομαντικών. Παράλληλα, η ακόμα μεγαλύτερη στροφή της κοινής ευρωπαϊκής διακυβέρνησης στην κατά πρώτον οικονομική διακυβέρνηση συνεπάγεται τους όρους, τις προτεραιότητες και την νοοτροπία που αυτή νομοτελειακά θέτει.
Εν ολίγοις, η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απέθανε και η κατάσταση της υγιείας των γιατρών θα βαίνει όλο και βελτιούμενη…
Την ίδια περίπου χρονική περίοδο με τις πρόσφατες εξαγγελίες περί «οικονομικού ΝΑΤΟ», η Αμερική εξέφρασε την ικανοποίησή της για την προοπτική να καταστεί η Τουρκία γέφυρα για τα πετρέλαια του Ιράκ, αναδεικνύοντας έτσι έτι περαιτέρω την θέση της Τουρκίας στην αμερικανική οπτική.
Ταπεινή εκτίμηση: όλα αυτά τα γεγονότα θα άξιζαν πολύ περισσότερης ελληνικής προσοχής από όση θα τους δοθεί στον ελλαδικό δημόσιο λόγο…
Σωτήρης Μητραλέξης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, το μήνυμα σας μεταφέρεται άμεσα στους διαχειριστές μας.