ΔΣΑ: Αντισυνταγματική η απαγόρευση των αυριανών συγκεντρώσεων

Την ανάκληση του «απαγορευτικού» για τις συγκεντρώσεις ζητεί ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ), καθώς, όπως επισημαίνει, παρόμοιες απαγορεύσεις, πλέον του ότι «παραπέμπουν σε άλλες εποχές», παραβιάζουν το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Ειδικότερα, ο ΔΣΑ εκφράζει την έκπληξή του για την αιφνίδια απόφαση των αστυνομικών αρχών να απαγορεύσουν  «κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση σε περιοχές της Αθήνας, με επίκληση λόγων δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας».


Ο Σύλλογος υπογραμμίζει ότι «το δικαίωμα του ειρηνικώς συνέρχεσθαι κατοχυρώνεται στα άρθρα 11 του Συντάγματος, 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και 21 του Διεθνούς Συμφώνου Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ συστατικό στοιχείο της ίδιας της Δημοκρατίας, ενώ, σε κάθε περίπτωση, τυχόν περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό μπορούν να επιβάλλονται μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαίοι και πρόσφοροι για την εξυπηρέτηση ενός θεμιτού σκοπού σε μία δημοκρατική κοινωνία».

Παράλληλα, ο ΔΣΑ επισημαίνει: «Ο ρόλος των αστυνομικών αρχών του κράτους συνίσταται στην αντιμετώπιση των εγκληματικών πράξεων και στη σύλληψη των δραστών και όχι στην «προληπτική» περιστολή των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, η οποία προσβάλλει τον πυρήνα του κράτους δικαίου, αν όχι το ίδιο το συνταγματικό πολίτευμα. Με άλλα λόγια, η Αστυνομία έχει καθήκον να επεμβαίνει κατασταλτικά, συλλαμβάνοντας όσους αμαυρώνουν τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις αποκλίνοντας από τον ειρηνικό χαρακτήρα αυτών και διαπράττοντας ποινικά αδικήματα.

Δεν έχει όμως δικαίωμα να απαγορεύει εκ των προτέρων την άσκηση θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο».

Ακόμη, ο ΔΣΑ τονίζει ότι «τέτοιες γενικές απαγορεύσεις, οι οποίες παραπέμπουν σε άλλες εποχές και συνδέονται όχι με την καταστολή της βίας και της ανομίας, αλλά με την παρεμπόδιση των πολιτών να εκφράσουν, με θεμιτά και νόμιμα μέσα, την οργή ή την αγανάκτησή τους απέναντι στην πολιτική εξουσία και στους εξωθεσμικούς καθοδηγητές της, είναι βέβαιο ότι θα επιφέρουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα».

ΠΗΓΗ